Γνώμες
Δημοσιεύουμε το κείμενο της ομιλίας του Προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα, με το οποίο τοποθετήθηκε επί του νομοσχεδίου (πλέον νόμος του κράτους) για τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών.
Στις 9 Φεβρουαρίου, ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης υπέγραψε στις ΗΠΑ τις «Συμφωνίες Άρτεμις» (Artemis Accords) τοποθετώντας ουσιαστικά την Ελλάδα στον «πύραυλο» της νέας διαστημικής εποχής. Η συμμετοχή της Ελλάδας στις Συμφωνίες Άρτεμις δεν σηματοδοτεί απλά την απαρχή μιας ενισχυμένης συνεργασίας με τις ΗΠΑ στον στρατηγικό τομέα του διαστήματος, αλλά θέτει και τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς ελλήνων ερευνητών και επιχειρηματιών, αλλά και αστροναυτών.
Τον Ζαμπόν τον γάζωσαν με 97 σφαίρες, ειδικά επεξεργασμένες για να είναι ακόμη πιο φονικές. Τον θείο Τζο τον ξεπάστρεψαν τη Δευτέρα του Πάσχα, μπροστά στην οικογένειά του, παραβιάζοντας ακόμη και τον άγραφο νόμο του σιναφιού τους. Τον «επιχειρηματία» τον έκαναν κόσκινο τις προάλλες και μετά έκαναν στάχτη το πτώμα του, βάζοντας φωτιά στο αυτοκίνητο. Τρεις κρίκοι σε μία αλυσίδα που διαρκώς μακραίνει. «Ξεκαθάρισμα λογαριασμών της νύχτας», «Συμβόλαια Θανάτου» που υπογράφονται στα σκοτεινά και εκτελούνται τη νύχτα είναι οι μόνιμοι τίτλοι της ειδησεογραφίας, όλο και πιο αποξενωμένοι. Σκληρά πράγματα, λεκέδες αίμα που ξεπλένονται γρήγορα και ξεχνιούνται ακόμη γρηγορότερα, μέχρι να έρθει η επόμενη άγρια δολοφονία.
Σε συνέχεια του σημειώματος μου με τίτλο «Η ανεξέλεγκτα επιδεινούμενη ποιότητα των ελληνικών ΑΕΙ» που ανάρτησε το Books’ Journal στις 2 Φεβρουαρίου (https://booksjournal.gr/gnomes/4718-i-anekselegkta-epideinoymeni-poiotita-ton-ellinikon-aei), και των αντιδράσεων που προκάλεσε, κυρίως από μέλη της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έκανα μια σχετικά σύντομη και απλή ανάλυση δεδομένων για να επιβεβαιώσω τη θέση μου.
Γιατί δεν με εκπλήσσει καθόλου η κατάρρευση τμήματος της οροφής του αναγνωστηρίου της Εθνικής [Βαλλιάνειου] Βιβλιοθήκης στην Πανεπιστημίου (την οποία φέρνει στη δημοσιότητα ο Νίκος Βατόπουλος στην Καθημερινή, 30/1/2024[1]).
Οι μαρξιστές της παλαιάς σχολής ήταν δογματικοί και αυταρχικοί – με κύριο δείγμα την προσωπικότητα του σοβιετικού ηγέτη Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν. Όμως οι παραδοσιακοί μαρξιστές, σε αντίθεση με τους μεταμοντέρνους «διαδόχους» τους της woke κουλτούρας, είχαν ένα σεβασμό για την αντικειμενική πραγματικότητα, για τα γεγονότα. Τα αντέτειναν στη μυθοπλασία.
Το κλεμμένο σχέδιο απ’ την Πινακοθήκη, ο εκτιμητής που αγοράζει και ο κλέφτης που κυκλοφορεί ελεύθερος
Τι ρόλο παίζουν τα ντιμπέιτ στις προεκλογικές περιόδους, σε μια εποχή εκδημοκρατισμού της πληροφορίας, αλλά και μιας διαδικασίας που, στην Αμερική, κρίνεται σε μερικές πολιτείες και από πολύ ειδικά ακροατήρια. Ένας άνθρωπος της τηλεόρασης το είχε εξηγήσει στον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί με σαφήνεια: Προκειμένου να ευχαριστήσεις τους διανοούμενους στις ακτές (οι οποίοι ψηφίζουν Δημοκρατικούς) ή τους αγρότες του Ουισκόνσιν (που ό,τι και να γίνει είναι Ρεπουμπλικανοί), διακινδυνεύεις να πεις κάτι για το οποίο θα κατηγορηθείς όταν παλεύεις για χίλιες ψήφους σε Βιρτζίνια ή Λουιζιάνα που θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα
Το βρετανικό μουσικό συγκρότημα Tiger Lillies εμφανίζεται αυτές τις μέρες στο τζαζ κλαμπ Half Note, στο Μετς, στην Αθήνα. Οι Tiger Lillies είναι αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, παίζουν ένα είδος μουσικής μεταξύ βερολινέζικου καμπαρέ, μπαλάντας, άντε και με τίποτε πανκ πινελιές. Το καλοκαίρι του 2023 έδωσαν συναυλία στο Κίεβο, εκφράζοντας για μια ακόμη φορά τη στήριξή τους στην Ουκρανία.
Στα βαθιά ή και ενίοτε στα πολύ ρηχά της σκέψης ενός που αντιδρά στη θεσμοθέτηση της ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών, προβάλλει η φοβία μιας αλυσιδωτής γενικευμένης κοινωνικής διάλυσης. Αν συμβεί και αυτό, η κατρακύλα ύστερα θα σταματήσει πού; Κάτι σαν τον τρόμο απ’ τα Σόδομα και Γόμορρα του κατηχητικού.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΥΧΟΣ
![Φώτης Κόντογλου, ο Βιολέ-λε-Ντυκ[1] της ζωγραφικής](/media/k2/items/cache/b488823d8c08ca688296ee53ea9a1338_M.jpg)
ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ
ΓΝΩΜΕΣ
