Γνώμες

Από τον συνεργάτη μας Μιχάλη Τριανταφυλλίδη λάβαμε ένα οργισμένο κείμενο απάντησης στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκη Μπαλαούρα, ο οποίος παρενέβη με σχόλιά του σε αναρτημένο άρθρο του συνεργάτη μας, επικρίνοντάς τον, μαζί με τον εκδότη του Books’ Journal, επειδή διαφωνεί με την εκτίμηση ότι και η δική του μεθόδευση, να παρεισφρήσει στο νομοσχέδιο για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς τροπολογία  που αναβιώνει την ανίερη συναλλαγή εργοδότη-μετανάστη, είναι αναβίωση μιας μοντέρνας εκδοχής μισθωτής σκλαβιάς, μάλιστα στο όνομα αριστερών ιδεολογημάτων.

Δεν υπάρχει ασφαλής πρόβλεψη για το μέλλον. Ειδικά όταν αυτή η πρόβλεψη αφορά τις κινήσεις και τις επιλογές μιας Κυβέρνησης που αυτοσχεδιάζει καθ' οδόν. Άπαντες οι πολιτικοί αναλυτές επιδίδονται για άλλη μια φορά σε άοκνες αναλύσεις κινήτρων, διάγνωση προθέσεων και χαρτογράφηση των κινήσεων που καταστρώνει το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Συνοπτικά, τα βασικά σενάρια με δεκάδες παραλλαγές, συνοψίζονται στα ακόλουθα δύο:

Η επί της ουσίας αποπομπή του Αχμέτ Νταβούτογλου από τον πρόεδρο Ερντογάν επιβεβαιώνει όσους έβλεπαν από καιρό να πυκνώνουν τα σύννεφα. Τι είναι αυτό που αλλάζει, τι είναι αυτό που από καιρό αρνούμασταν να παραδεχτούμε;

Η απερίφραστη δήλωση του Θ. Παπαχριστόπουλου, βουλευτή των ΑΝΕΛ, ότι η κυβέρνηση υπέκλεψε τη στιχομυθία Τόμσεν-Βελκουλέσκου και στη συνέχεια τη διοχέτευσε μέσω Wikileaks, έχει ελάχιστη νομική αξία και, πρωτίστως, πολιτική σημασία.

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, παραδοσιακά αξιολογείται η ελευθερία των ΜΜΕ στις διάφορες χώρες. Στην Ελλάδα, η κακή «βαθμολογία» που της δίνουν ειδικευμένες διεθνείς οργανώσεις είναι επίπτωση παρεμβάσεων των κυβερνήσεων, με αποκορύφωμα το απότομο κλείσιμο της ΕΡΤ πριν μερικά χρόνια. Δεδομένου ότι οι ανταποκριτές/τριες των διεθνών οργανώσεων στην Ελλάδα ανήκουν στην ελληνική εθνοτική και «εθνικά ευαίσθητη» πλειονότητα του πληθυσμού, καμιά αναφορά δεν γίνεται στη μαζική και ολοκληρωτική παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου με τον τρόπο που αναφέρονται, ή καλύτερα διαστρεβλώνονται, όταν δεν αποσιωπώνται, πλήρως εθνικά θέματα και ιδίως οι εθνικές μειονότητες Τούρκων και Μακεδόνων, συνήθως καθ’ υπόδειξη του «βαθέος κράτους» (Υπουργείο Εξωτερικών ή/και ΕΥΠ).

Τι είναι πραγματικά το Αγγελιόσημο; Κατά τα σωματεία των δημοσιογράφων, είναι ένας πόρος που απαλλάσσει το κράτος να χρηματοδοτεί τα ταμεία των δημοσιογράφων από τον κρατικό προϋπολογισμό και επίσης ότι είναι το αντίτιμο του απαλλοτριωθέντος πόρου από το Λαχείο Συντακτών. Κατά τον Γιώργο Μομφερράτο, είναι ένα πουρμπουάρ των πολιτικών στα Media, με χρήματα των καταναλωτών. Σε δύσκολους καιρούς (και) για το δημοσιογραφικό επάγγελμα, δημοσιεύουμε την άποψή του, πρωτίστως ως υλικό σε μια συζήτηση που πρέπει να γίνεται ελεύθερα - διότι η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Θα δημοσιεύσουμε και οποιαδήποτε συγκροτημένη και τεκμηριωμένη απάντηση. [ΤΒJ]

Η μεγάλη βδομάδα ερχότανε πάντοτε, με τρόπο πανηγυρικό, λόγω του ότι θα πήγαινα στο αναλόγιο του κυρ Βασίλη, να ψάλω και μάλιστα χωρίς χρονικό περιορισμό, το βράδυ…

Το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε από τον συγγραφέα μετά από επισημάνσεις νομικών και ειδικών. O συγγραφέας αναγνωρίζει πως η αρχική χρήση του όρου «πρόσφυγες» δεν απέδιδε ορθώς το νομικό καθεστώς των ανθρώπων τους οποίους αφορά η τροπολογία και ήταν ανεπαρκής στην περιγραφή των επιπτώσεών της. [ΤΒJ]

Ένας Δημήτρης Κανελλόπουλος από το μπλογκ του διαστρεβλώνει εσκεμμένα τα γεγονότα. Ισχυρίζεται ότι η αμοιβή μου από τη δουλειά μου για το περιοδικό του Φεστιβάλ Αθηνών για να βγάζω το περιοδικό Books' Journal. Η πραγματικότητα, αυτό έχω «ομολογήσει» άλλωστε, είναι ότι η αμοιβή μου, για το περιοδικό του Φεστιβάλ, δεν κατέληγε στο λογαριασμό μου, αλλά διοχετευόταν στο περιοδικό προκειμένου να αντιμετωπιστεί το κόστος της έκδοσης (με εξαίρεση μια χρονιά, που δεν έλαβα την αμοιβή μου, παραχωρώντας τη στο Φεστιβάλ, το οποίο αντιμετώπιζε δυσκολίες ρευστότητας λόγω της κρίσης).