“ Είναι πραγματικά απογοητευτικό όταν ευαίσθητοι και κριτικοί αναλυτές της νεοελληνικής πραγματικότητας (Σιακαντάρης, Κανέλλης, Δημητρολόπουλος) αρθρογραφούν αποκλειστικά με τη δύναμη μιας κεκτημένης διανοητικής ταχύτητας, δηλαδή με τη δύναμη της αδράνειας. Δεν μπόρεσαν ή δεν ενδιαφέρθηκαν να δουν και να αποτιμήσουν κριτικά τις σημαντικές αλλαγές που επιχειρήθηκαν φέτος στη Βουλή των Εφήβων, ακριβώς στην κατεύθυνση του περιορισμού του στερεοτυπικού και ξύλινου λόγου των εμπλεκόμενων εφήβων, που αναπαράγει φυσικά (πώς θα μπορούσε να είναι και αλλιώς;) τον κυρίαρχο και παντοδύναμο τηλεοπτικής και ιντερνετικής προέλευσης δημόσιο λόγο. Όμως από τους κριτικούς στοχαστές περιμένουμε επί του συγκεκριμένου κριτική αποτίμηση, όχι στερεοτυπική καταγγελία του στερεοτυπικού εφηβικού λόγου. Δυστυχώς μάς έδωσαν κείμενα παντός καιρού, μια τελετουργικής λογικής καταγγελία της Βουλής των Εφήβων, νυν και αεί... ”
