Σύνδεση συνδρομητών

Φορτσάκης, Πελεγρίνης - κοινός αγώνας

Τρίτη, 13 Ιανουαρίου 2015 20:44
Οκτώβριος 2014. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεόδωρος Φορτσάκης, προσπαθεί να πείσει ομάδα φοιτητών να ανοίξει την πόρτα εξόδου από την αίθουσα της Συγκλήτου στα Προπύλαια.
YouTube
Οκτώβριος 2014. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεόδωρος Φορτσάκης, προσπαθεί να πείσει ομάδα φοιτητών να ανοίξει την πόρτα εξόδου από την αίθουσα της Συγκλήτου στα Προπύλαια.

Δυο προσωπικότητες, τα δυο μεγάλα κόμματα, ο ίδιος συμβολισμός. Είτε από ιδεοληψία είτε από υπολογισμό, οι δύο πρυτάνεις, και τα κόμματά τους, είναι τα σύμβολα μιας Ελλάδας αδιάφορης για τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο. Μιας ακυβέρνητης πολιτείας.

 

Νεαρή φίλη, φοιτήτρια της Νομικής Αθηνών, χρειάστηκε κάποια άρθρα σε νομικά περιοδικά του εξωτερικού. Στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, όμως, οι συνδρομές περιοδικών έχουν κοπεί από το 2010, ηλεκτρονικές συνδρομές δεν γίνονται κι ό,τι κατάφερε να εντοπίσει, από παλιότερα τεύχη, αδυνατεί να τα φωτοτυπήσει, επειδή το πανεπιστήμιο δεν βγάζει φωτοτυπίες (δεν έχει τρόπο) ενώ τα φωτοτυπεία παραβιάζουν το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων. Τραγέλαφος;
Όχι, βέβαια. Το ελληνικό Πανεπιστήμιο, αν το απογυμνώσεις από τις πολιτικές διεκδικήσεις γύρω του, από τους λόγους για τους οποίους κρατιέται στη μεγάλη δημοσιότητα. Το πραγματικό πανεπιστήμιο. Ενα υδροκέφαλο Δημόσιο, με μεγάλη γραφειοκρατία, χαμηλές αμοιβές, αδιάφορο για τη γνώση, παρατημένο. Ένα Δημόσιο που, απλώς, παράγει πτυχία, συνήθως χωρίς αξία σε καμία πραγματικά ανταγωνιστική αγορά εργασίας.
Σύμβολο αυτής της αντίληψης, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο όνομα μιας υποτιθέμενης (και αδιευκρίνιστης) επανάστασης, διοικήθηκε για μεγάλο διάστημα από τον Θεοδόση Πελεγρίνη. Στην πραγματικότητα, διοικήθηκε με έναν και μόνο στόχο: ως μνημείο ακινησίας, που βγάζει γλώσσα εναντίον καθηγητών και φοιτητών οι οποίοι προσπαθούν να το κινήσουν. Ο άνθρωπος αυτός τιμάται σήμερα, τοποθετημένος στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Θεόδωρος Φορτσάκης ήταν το πρόσωπο που συμβόλισε την επιθυμία αλλαγών. Να γίνει το Πανεπιστήμιο κανονικό, ανταγωνιστικό, να αρχίσει να απαλλάσσεται από τους δεινόσαυρους που το κρατούν δεμένο. Ψηφίστηκε με θέρμη από τους συναδέλφους του, έδειξε πυγμή σε μια σύγκρουση με τις αγκυλώσεις και, ενώ ο κόσμος του Πανεπιστημίου περίμενε την κλιμάκωση, εκείνος απέδρασε για την πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ.
Δυο προσωπικότητες, τα δυο μεγάλα κόμματα, ο ίδιος συμβολισμός. Είτε από ιδεοληψία είτε από υπολογισμό, οι δύο πρυτάνεις, και τα κόμματά τους, είναι τα σύμβολα μιας Ελλάδας αδιάφορης για τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο. Μιας ακυβέρνητης πολιτείας.

1 σχόλιο

Ούτε εγώ ενθουσιάστηκα από αυτή την επιλογή του Φορτσάκη, του οποίου τον ασυνήθιστο επαγγελματισμό είχα εκτιμήσει ιδιαίτερα όταν ήμουν φοιτητής. Από την άλλη ο λόγος που επικαλέστηκε, ότι δηλ. αν βγει ο Σύριζα το μπάχαλο στα Πανεπιστήμια θα επιβληθεί κεντρικά, οπότε η μάχη πρέπει να δοθεί στη Βουλή, είναι νομίζω σχετικά εύστοχος. Μένει να δούμε τι παρουσία θα έχει στη Βουλή.

JoTo
JoTo
15 Ιαν 2015, 12:01

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.