Ελληνική Αριστερά: ένας πολιτικός χώρος χωρίς ιδεολογία

Η διάσταση της Αριστεράς με την πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερη από όσο από την πτώση του τείχους του Βερολίνου μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστική είναι η στάση των αριστερών κομμάτων απέναντι στη Ρωσία του Πούτιν. Ζουν ακόμα στην εποχή που η Μόσχα ήταν η alma mater του κομμουνισμού, της ιδεολογίας που θαυμάζουν ακόμα και πολλοί που ισχυρίζονται ότι είναι σοσιαλιστές.
Ζώντας στο παρελθόν, αρνούνται να δουν ποια είναι η σημερινή Ρωσία: μία μεγάλη και σπουδαία χώρα που διοικείται και κυριαρχείται απολύτως από μία γραφειοκρατική εθνικιστική δικτατορία, η οποία καταπνίγει κάθε, σχεδόν, ελεύθερη φωνή και φυλακίζει ή δολοφονεί ανοικτά όποιον τολμήσει να κριτικάρει τον πατερούλη του έθνους, τον Πούτιν!
Αν ήταν η Αριστερά μας πραγματική Αριστερά των ιδεολόγων που αφιέρωναν την ζωή τους στον αγώνα για τα ιδανικά τους, τότε θα θεωρούσαν διεθνιστικό τους καθήκον να συμπαρασταθούν στην αντιπολίτευση της Ρωσίας που αγωνίζεται για τη δημοκρατία στη χώρα της. Μακράν αυτού, η Αριστερά μας χώνει την δολοφονία της Άννας Πολιτόφσκαγια κάτω από το χαλί των ιδεοληψιών της και θαυμάζει τον Πούτιν στον βαθμό που έχει επιτυχίες, πραγματικές ή φανταστικές, έναντι των Ευρωπαίων και των Αμερικανών.
Άλλο χαρακτηριστικό, που ξεχωρίζει την Αριστερά μας από τους ιδεολόγους αριστερούς που έδρασαν προ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είναι η στάση τους απέναντι στην πιο πρόσφατη γνήσια λαϊκή Επανάσταση, την Επανάσταση του Μαϊντάν στην Ουκρανία. Καθώς η Ουκρανική Επανάσταση ήταν εναντίον του καθεστώτος Γιανουκόβιτς, ενός αδελφού καθεστώτος προς το καθεστώς Πούτιν, η Αριστερά μας έκρινε, χωρίς δισταγμό, ότι έπρεπε να σταθεί εναντίον της.
Πολλοί προσπάθησαν να οικειοποιηθούν την Ουκρανική Επανάσταση. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολιτικοί τρέχανε στο Μαϊντάν. Οι πολιτικοί της αντιπολιτεύσεως προσπαθούσαν να τεθούν επικεφαλής. Όμως, ήταν μία Επανάσταση χωρίς αρχηγούς. Όλοι οι ευέλπιδες αρχηγοί απέτυχαν. Αυθόρμητες ομάδες δημιουργήθηκαν για να παρέχουν φαγητό, περίθαλψη, ρούχα και κλινοσκεπάσματα στους επαναστάτες του Μαϊντάν. Έβλεπες, χαρακτηριστικώς, τις μπάμπουσκες να φέρνουν φαγητό αυθόρμητα, έχοντας μαγειρέψει λίγες μερίδες παραπάνω, μαζί με το καθημερινό τους γεύμα. Όσοι ζούσαν κοντά στο Μαϊντάν έβγαλαν τους κωδικούς από το WiFi τους, ώστε οι εξεγερμένοι να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο.
Η Επανάσταση δεν ήταν για να υπογράψουν εμπορική συμφωνία με την ΕΕ. Οι λαοί δεν ξεσηκώνονται ούτε θυσιάζονται για μια εμπορική συμφωνία. Ούτε ήταν μία επανάσταση ακροδεξιών υπερεθνικιστών. Η Ακροδεξιά προσπάθησε, όντως, να καθοδηγήσει την Ουκρανική Επανάσταση, αλλά απέτυχε. Ο λαός την απέρριψε, παρά την προπαγάνδα της Μόσχας.
Η Ουκρανική Επανάσταση έγινε για να σταματήσει η διαφθορά και η λεηλασία της χώρας από το μαφιόζικο καθεστώς Γιανουκόβιτς. Διαφθορά που είχε οδηγήσει ακόμα και τους κατώτερους αστυνομικούς να παίρνουν ό,τι θέλανε από τα μικροκαταστήματα της γειτονιάς, χωρίς να πληρώνουν και χωρίς κανείς να τολμά να πει τίποτε.
Ο Γιανουκόβιτς και ο Πούτιν αγωνίζονταν να ελέγξουν μία Επανάσταση που κανένας τους δεν καταλάβαινε. Κατέληξαν σε μια συμφωνία για φθηνότερο αέριο, θεωρώντας, λανθασμένα, ότι θα μπορούσαν να εξαγοράσουν τον Ουκρανικό λαό τόσο εύκολα όσο εξαγόραζαν τους πολιτικούς του.
Η Αριστερά στην Ελλάδα στάθηκε τελείως απέναντι στην πρώτη γνήσια Λαϊκή Επανάσταση στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Έφθασε να κάνει διαδήλωση, πριν λίγες μέρες, προς την Ουκρανική Πρεσβεία για να διαμαρτυρηθεί! Να διαμαρτυρηθεί εναντίον ποίου; Εναντίον του Ουκρανικού λαού; Υπέρ του ιμπεριαλιστικού Ρωσικού εθνικισμού;
Σίγουρα, οι ιδεολόγοι της Αριστεράς στην Ελλάδα, αν ζούσαν σήμερα, θα έφριτταν! Η μόνη ιδεολογία που έχει απομείνει στην Ελληνική Αριστερά είναι ο αντι-αμερικανισμός και ο αντι-ευρωπαϊσμός!