Σύνδεση συνδρομητών

Οι μεγάλες απουσίες από τη συναυλία για τον Παύλο Φύσσα

Μαρίλια Παπαθανασίου
Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου 2014 13:51
19 Σεπτεμβρίου, Αθήνα, Πλατεία Συντάγματος. Στιγμιότυπο από τη συναυλία στη μνήμη του Παύλου Φύσσα.
Ντίνα Κουμπούλη
19 Σεπτεμβρίου, Αθήνα, Πλατεία Συντάγματος. Στιγμιότυπο από τη συναυλία στη μνήμη του Παύλου Φύσσα.

Το 1969, μεσούσης της χούντας, ο Διονύσης Σαββόπουλος κυκλοφόρησε ένα από τα ωραιότερα ελληνικά ροκ τραγούδια, την «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη». Γιατί δεν μπορούσε, σαράντα πέντε χρόνια μετά, να πει αυτό, ένα μόνο τραγούδι, και να ξεσηκώσει το Σύνταγμα; Πού ήταν όλοι οι λαλίστατοι αντιφασίστες μια κρίσιμη μέρα, μια κρίσιμη περίοδο στην προσπάθεια να ανακοπεί ο φασισμός;

 

 

Αν το βράδυ της Παρασκευής 19 Σεπτεμβρίου, το κοινό της Αθήνας ήθελε να ακούσει ζωντανή μουσική, είχε τρεις τουλάχιστον επιλογές:

1. Να πάει στο Σύνταγμα, στη συναυλία στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, του μουσικού Killah-P, που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ πριν από ένα χρόνο στο Κερατσίνι, από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά. Σε αυτή τη συναυλία συμμετείχαν τουλάχιστον 30 καλλιτέχνες, χιχποπάδες όπως ο Φύσσας αλλά και ροκάδες όπως ο Δημήτρης Πουλικάκος και οι αδελφοί Σπυρόπουλοι του πρώην συγκροτήματος Σπυριδούλα.

2. Οι Αθηναίοι θα μπορούσαν επίσης να πάνε στο ΟΑΚΑ, στη συναυλία της Αμερικανίδας ποπ τραγουδίστριας Lady Gaga.

3. Ή να βρεθούν στο Ίλιον, στη συναυλία στο πλαίσιο του 40ου φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή, στην οποία εμφανίστηκαν μεταξύ άλλων, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Βασίλης Λέκκας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης.

Η πολυδιαφημισμένη συναυλία της Lady Gaga, συγκέντρωσε πολύ κόσμο, λιγότερο όμως από όσους περίμεναν οι διοργανωτές, παρ’ ότι κατεβλήθη κάθε προσπάθεια να πειστεί το κοινό ότι «έπρεπε να είμαστε όλοι εκεί». Η ίδια η καλλιτέχνις, τυλιγμένη με την ελληνική σημαία, και εμφανώς συγκινημένη από τις δύσκολες ώρες που περνάει αυτή η χώρα, μας παρηγόρησε ότι αφού άντεξε η Ακρόπολη θα αντέξουμε και εμείς, πέτρα η μεν, πέτρες και ημείς...

Για τη συναυλία της ΚΝΕ-Οδηγητή στο Ίλιον, στην οποία επρόκειτο να διαβάσουν ποιήματα του Ρίτσου οι ηθοποιοί Κώστας Καζάκος και Κατερίνα Παπουτσάκη, δεν υπάρχει αναλυτικό ρεπορτάζ παρά μόνο ό,τι διαβάζουμε στο σάιτ της ΚΝΕ: κοσμοπλημμύρα σημειώθηκε στο φεστιβάλ και οι εκδηλώσεις του ολοκληρώθηκαν με απόλυτη επιτυχία.

Και ερχόμαστε στη συναυλία του Συντάγματος. Τη συναυλία οργάνωσαν οι φίλοι του Παύλου Φύσσα που απηύθυναν σχετική έκκληση σε καλλιτέχνες να συμμετέχουν ζητώντας να μην καπελωθεί η εκδήλωση από κόμματα η μεμονωμένα άτομα. Η συναυλία είχε πολύ κόσμο, σημειώθηκαν όμως παρατράγουδα, όταν καμιά δεκαπενταριά «άγνωστοι» ανέβηκαν στην σκηνή και κατέστρεψαν εξοπλισμό που είχε διατεθεί δωρεάν επειδή διαφώνησαν με τα όσα λέγονταν και ακούγονταν. Τις πληροφορίες αυτές αντλούμε από το Τhe Press Project, το μόνο σάιτ που είχε ρεπορτάζ για την εκδήλωση. Τα υπόλοιπα ΜΜΕ περιορίστηκαν στο να αναφέρουν την είδηση, την ώρα έναρξης της συναυλίας, μερικά ονόματα συμμετεχόντων και την ώρα που τελείωσε.

Είναι βέβαιο ότι αν, δίπλα στον Πουλικάκο, τους Σπυρόπουλους, τον Χαρούλη, τον Γιοκαρίνη, τον Ζιώγαλα, τους Last Drive, τους Magic de Spell και τους Panx Romana, στη σκηνή του Συντάγματος ανέβαιναν ο Σαββόπουλος, ο Πορτοκάλογλου, η Γαλάνη, ο Μικρούτσικος, ο Παπακωνσταντίνου, ακόμα και ο Τσακνής ή ο Μαχαιρίτσας, τα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των τηλεοράσεων θα ήταν εκτενή. Δακρύβρεκτα ενδεχομένως, αλλά πάντως εκτενή.

Παρά την ανησυχία τους για την άνοδο της Χρυσής Αυγής –η οποία παραμένει σταθερά τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, παρ’ ότι το ποσοστό της έχει μειωθεί πολύ σε σχέση με το 2012– κανείς από αυτούς τους πολύ γνωστούς έλληνες μουσικούς δεν μπήκε στον κόπο να δώσει το παρών στη συναυλία για τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, ομότεχνού τους που δολοφονήθηκε επειδή τη μουσική και τη ζωή του δεν ενέκριναν οι χρυσαυγίτες.

Το 1969, μεσούσης της χούντας, ο Διονύσης Σαββόπουλος κυκλοφόρησε ένα από τα ωραιότερα ελληνικά ροκ τραγούδια, την «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη». Γιατί δεν μπορούσε, σαράντα πέντε χρόνια μετά, να πει αυτό, ένα μόνο τραγούδι, και να ξεσηκώσει το Σύνταγμα; Σίγουρα όχι επειδή σε λίγο θα γίνει 70 ετών – στην πρόσφατη συναυλία του στην πλατεία της ΧΑΝΘ στη Θεσσαλονίκη για τα 50 χρόνια της μουσικής του διαδρομής ήταν απολαυστικός.

Επίσης, γιατί ο αντιεξουσιαστής  Παπακωνσταντίνου, ο «χαιρετίσματα στην εξουσία», επέλεξε μια ακόμη εμφάνιση στο φεστιβάλ της ΚΝΕ και όχι ένα τραγούδι για τον Φύσσα;

Γιατί ο μονίμως ζοχαδιασμένος και λαλίστατος για πλείστα όσα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, εσιώπησε;

Γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος, αριστερός και αντιφασίστας που πρωτοστατούσε στα sit- in, με αναμμένα κεριά, μπροστά στην αμερικανική πρεσβεία, το 1999, την εποχή των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, δεν βρήκε χρόνο για ένα τραγούδι στη μνήμη του Φύσσα;

Η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζεται πρωτίστως με το νόμο. Οι αναλύσεις περί του φαινομένου και οι παρουσιάσεις σχετικών βιβλίων σε κοσμικά βιβλιοπωλεία ενίοτε βοηθούν. Περισσότερο όμως βοηθούν άλλα πράγματα. Όπως μια μεγάλη συναυλία με πολλές χιλιάδες κόσμο και κυρίως με καλλιτέχνες που δεν φοβούνται να εκτεθούν. Κανείς δεν περίμενε την Παρασκευή το βράδυ το Σύνταγμα να γίνει Γούντστοκ. Δεν περίμενε όμως τέτοια αφωνία από ανθρώπους της τέχνης που έχουν ζήσει από πρώτο χέρι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.

 

 

Μαρίλια Παπαθανασίου. Δημοσιογράφος.

1 σχόλιο

Δυστυχως Μαριλια, δεν μπορεις να κανεις προσκλητηριο αποντων. Υπαρχουν μονο, με τις φτωχες μου γνωσεις, προσκλητηρια παροντων και πεσοντων (οι αποντες ειναι απειροι). Και αυτες που χαρακτηριζεις "μεγαλες" απουσιες και αραδιαζεις διάφορα ονοματα, που ηταν αλλου ή πουθενα, τι σημαινουν για σενα; Απο πού και ως πού ειναι "μεγαλες" δηλαδη; Πολυ μεγαλη αξια δινεις στις φιρμες. Να σου πω κατι; Καλυτερα που δεν ηταν εκει ολη αυτη η "ελιτ και εστετ" του καλλιτεχνικου "εντεχνου". Ειναι ολοι τους τοσο βαρετοι. Δεν ειναι; Ειναι οι αναγνωρισιμοι καλοπερνουντες διασκεδαστες και το αλλοθι της αριστεροφρονιζουσας ντεμεκ δημοκρατιζουσας επιφανειας. Σουξεδιαρηδες ειναι Μαριλια. Εγω δεν εχω ουτε ενα δισκο απο ολους αυτους (εκτος απο λιγους παλιους του γερο-Νιόνιου). Καλυτερα που λειπανε κι αυτοι και τοσοι αλλοι και καθεσαι τωρα και βασανιζεις το υπεροχο μυαλο σου και αναρωτιεσαι για τετοιες δημοσιοσχετιστικες ζυγισμενες (και τι εχω να κερδισω ή να ζημιωθω εγω απ' αυτο) στασεις. Αρρωστοι ηταν, κρεβατωμενοι ηταν οι ανθρωποι, γι' αυτο δεν πηγαν.

Σταθης
Σταθης
23 Σεπ 2014, 12:09

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.