Ποιοι και γιατί ανέχονται τη Χρυσή Αυγή;

Στις ευρωεκλογές του 2009, το «αδελφό» κόμμα της Χρυσής Αυγής (ΧΑ) στη Μεγάλη Βρετανία, το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP) πήρε 6,3% των ψήφων και εξέλεξε δύο eυρωβουλευτές, τον τότε ηγέτη του Νικ Γκρίφιν και τον Άντριου Μπρονς.

Η βρετανική κοινωνία και πολιτεία αντέδρασε σε αυτή την εξέλιξη επιβάλλοντας μια «υγειονομική ζώνη» (cordon sanitaire)[1] απομόνωσης των ευρωβουλευτών του BNP. Τους απέκλεισαν από την επίσημη υποδοχή της υπουργού Ευρωπαϊκών Θεμάτων και απαγορεύθηκε στα στελέχη της δημόσιας διοίκησης να έχουν οποιαδήποτε, ακόμα και υπηρεσιακής φύσης, επαφή με τους ευρωβουλευτές αυτούς, τους οποίους ούτε καν θα ενημέρωναν, όπως κάνουν υπηρεσιακά με τους άλλους ευρωβουλευτές. Παράλληλα η οργάνωση «Hope Not Hate» (της οποίας εδώ και λίγο καιρό ανταποκριτής στην Ελλάδα είναι ο γράφων) μέσα σε λίγες εβδομάδες συγκέντρωσε 88.000 υπογραφές πολιτών που αντετίθεντο στην παρουσία των βρετανών φασιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.[2]

Στις ευρωεκλογές του 2014, το με BNP«εξαφανίστηκε» (1% καμιά έδρα), το δε «αδελφό» του κόμμα στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή, εξέλεξε τρεις ευρωβουλευτές. Η ελληνική κοινωνία και πολιτεία (με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν αντέδρασε με ανάλογη απομόνωση, αντίθετα μάλιστα. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2014, το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα οργάνωσε παρουσίαση των νέων ευρωβουλευτών προσκαλώντας (με τη σύμφωνη γνώμη του ΕΚ άραγε;) και τους 21 ευρωβουλευτές , δηλαδή και τους τρεις της Χρυσής Αυγής, «για μια καλύτερη και αποδοτικότερη αμοιβαία συνεργασία […] στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι ευρωβουλευτές Μαν. Κεφαλογιάννης, Γ. Κύρτσος και Ελ. Βόζεμπεργκ από τη ΝΔ, οι Δημ. Παπαδημούλης, Γ. Κατρούγκαλος και Κ. Κούνεβα από τον ΣΥΡΙΖΑ, Λ. Φουντούλης και Γ. Επιτήδειος από τη Χρυσή Αυγή καθώς και ο Νότης Μαριάς από τους Ανεξάρτητους Έλληνες».[3]    

«Ηθικό δίδαγμα»; Στη Μεγάλη Βρετανία, αντιμετωπίζουν και καταπολεμούν τους φασίστες με συνέπεια τόσο στην κοινωνία όσο και στη δημόσια διοίκηση και στα εκλεγμένα σώματα. Στην Ελλάδα, πέρα από τα όποια λόγια, τουλάχιστο τα δύο μεγάλα κόμματα χαϊδεύουν, νομιμοποιούν και ξεπλένουν την υπόδικη και ναζιστική Χρυσή Αυγή.[4]