Σύνδεση συνδρομητών

Aνέκδοτα*

Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου 2024 02:08
Ε: Γιατί ο Έριχ Χόνεκερ πήρε διαζύγιο; Α: Επειδή ο Μπρέζνιεφ φιλάει καλύτερα από τη γυναίκα του.
Φωτογραφία αρχείου
Ε: Γιατί ο Έριχ Χόνεκερ πήρε διαζύγιο; Α: Επειδή ο Μπρέζνιεφ φιλάει καλύτερα από τη γυναίκα του.

«Τα πολιτικά ανέκδοτα ευδοκιμούν στις δικτατορίες», σημειώνει ο Christoph Kleeman, πρώην υπάλληλος της Αρχής Birthler, η οποία δημιουργήθηκε μετά τη γερμανική ενοποίηση για να διαχειριστεί τα αρχεία της μυστικής αστυνομίας της Ανατολικής Γερμανίας, ή αλλιώς  Στάζι. «Όποιος λέει ένα ανέκδοτο ή γελάει με αυτό δημιουργεί -για μια σύντομη στιγμή- δημοκρατία και χαμηλώνει τους ηγέτες του καθεστώτος στο μπόι του».

Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ανέκδοτα. Υπάρχουν άνθρωποι που μαζεύουν ανέκδοτα και λένε ανέκδοτα. Και υπάρχουν άνθρωποι που μαζεύουν ανθρώπους που λένε ανέκδοτα. Στη συνέχεια, με ευκαιρία τις εκτεταμένες αναφορές στις κομμουνιστικές χώρες του Ψυχρού Πολέμου που γίνονται στο τεύχος το οποίο κυκλοφορεί από σήμερα, στη συνέντευξη της βραβευμένης συγγραφέα Τζένι Έρπενμπεκ και στις κριτικές στο έργο της, δημοσιεύουμε ορισμένα ανέκδοτα:

 

Σοσιαλιστική Οικονομία

Ένας άνδρας σε μια σοσιαλιστική χώρα πηγαίνει στην επίσημη αντιπροσωπεία να    αγοράσει ένα αυτοκίνητο. Εξοφλεί το τίμημα με μετρητά και ο υπάλληλος του λέει ότι μπορεί να παραλάβει το αυτοκίνητό του σε 10 χρόνια ακριβώς.

''Πρωί ή απόγευμα;'' ρωτάει ο αγοραστής.

''Σε δέκα χρόνια από τώρα, τι σημασία έχει;'' απαντά ο υπάλληλος.

‘'Ξέρεις", λέει ο αγοραστής του αυτοκινήτου, ''το πρωί θα έρθει ο υδραυλικός’'.

*

Ε: Τι θα συνέβαινε αν η Σαχάρα γινόταν κομουνιστική χώρα;

Α: Για λίγα χρόνια τίποτε... και μετά θα εμφανιζόταν έλλειψη άμμου.

*

Ένας κομισάριος  επισκέπτεται ένα σοβιετικό αγρόκτημα πατάτας. Ο κομματικός αξιωματούχος ρωτά έναν αγρότη πώς πάνε τα πράγματα και ο αγρότης απαντά ότι η συγκομιδή είναι τόσο πλούσια που οι πατάτες θα έφταναν μέχρι τα ''πόδια του Θεού'' αν στοιβάζονταν η μία πάνω στην άλλη.

''Μα εδώ έχουμε σοσιαλισμό'', λέει ο κομισάριος, ''δεν υπάρχει Θεός εδώ’'.

 Ο αγρότης απαντάει: ‘'Μην ανησυχείς, ούτε πατάτες υπάρχουν.’'

*

Ε: Πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μπανάνα ως πυξίδα;

Α: Τοποθετήστε την πάνω στο Τείχος του Βερολίνου. Η δαγκωμένη άκρη της θα δείχνει ανατολικά.

 

Στάζι

Η Στάζι, η μυστική υπηρεσία της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ) είχε 91.000 υπαλλήλους και ένα δίκτυο περίπου 190.000 πληροφοριοδοτών για να κατασκοπεύει τον πληθυσμό των 17 εκατομμυρίων κατοίκων της Ανατολικής Γερμανίας.

Ε: Γιατί η Στάζι εργάζεται σε ομάδες των τριών;

Α: Ο ένας ξέρει να διαβάζει, ο άλλος να γράφει και ο τρίτος παρακολουθεί αυτούς τους δύο επικίνδυνους διανοούμενους.

*

Ε:Γιατί οι πράκτορες της Στάζι είναι τόσο καλοί οδηγοί ταξί;

Α: Μπαίνεις στο αμάξι και ξέρουν ήδη το όνομά σου και πού μένεις.

*

Ένα μέλος της Στάζι ρωτά έναν άνδρα στον δρόμο: «Τι πιστεύετε για την τρέχουσα κατάσταση εδώ πέρα;»

Ο άνδρας το σκέφτεται λίγο και επαναλαμβάνει: «Πιστεύω…»

«Μη συνεχίζεις. Συλλαμβάνεσαι!»,  λέει ο άνθρωπος της Στάζι.

 

Έριχ Χόνεκερ

Ο Έριχ Χόνεκερ ήταν ηγέτης της ΓΛΔ, Γενικός Γραμματέας του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας από το 1971 έως το 1989 και Πρόεδρος της χώρας από το 1976 έως το 1989.

 

Νωρίς το πρωί, ο Χόνεκερ φτάνει στο γραφείο του και ανοίγει το παράθυρό του. Χαιρετάει τον Ήλιο λέγοντας: «Καλημέρα, αγαπητέ Ήλιε!». – «Καλημέρα, αγαπητέ Έριχ!», απαντά ο Ήλιος.

 Ο Χόνεκερ δουλεύει και μετά το μεσημέρι κατευθύνεται προς το παράθυρο και λέει: «Καλό μεσημέρι, αγαπητέ Ήλιε!» –«Καλό μεσημέρι, αγαπητέ Έριχ!», απαντά πάλι ο `Ήλιος.

Κατά το ηλιοβασίλεμα, ο Χόνεκερ τελειώνει την δουλειά του, κατευθύνεται για άλλη μια φορά στο παράθυρο και λέει: «Καλησπέρα, αγαπητέ Ήλιε!» Μην ακούγοντας τίποτα, ο Χόνεκερ ξαναλέει: «Καλησπέρα, αγαπητέ Ήλιε! Τι συμβαίνει;». «Έριχ, άντε και πηδήξου. Τώρα είμαι στη Δύση.», απαντά ο Ήλιος.

*

Ο Χόνεκερ καλεί στο γραφείο του τον υπουργό Δημοσίων Έργων και τον διατάζει να γκρεμίσει αμέσως το Τείχος. Έκπληκτος, αυτός τον ρωτάει:

  • Γιατί;
  • Θέλω να μείνω λίγο μόνος μου.

*

Ε: Γιατί ο Έριχ Χόνεκερ πήρε διαζύγιο;

Α: Επειδή ο Μπρέζνιεφ φιλάει καλύτερα από τη γυναίκα του.

 

Το Τράμπαντ

Tο Τράμπαντ, το αυτοκίνητο που κατασκεύαζε η ανατολικογερμανική κρατική αυτοκινητοβιομηχανία, ήταν μικρό, άσχημο, αδύναμο, αναξιόπιστο και πολύ ρυπογόνο. Επιπλέον, η αναμονή για να το αποκτήσεις μπορεί να ξεπέρναγε τα 10 χρόνια. Αλλά δεν υπήρχε άλλο, τουλάχιστον για τις μάζες. Δικαίως λοιπόν αποτέλεσε στόχο πολλών ανεκδότων που κυκλοφορούσαν στην Ανατολική Γερμανία:

Ε: Πώς μπορείτε να διπλασιάσετε την αξία ενός Τράμπαντ;

Α: Απλώς γεμίστε το ρεζερβουάρ!

*

Πώς αποκαλείται  ένα Τράμπαντ στην κορυφή ενός λόφου; Θαύμα.

Πώς λέγονται δύο Τράμπαντ στην κορυφή ενός λόφου; Oφθαλμαπάτη.

 Πώς ονομάζονται δέκα Τράμπαντ στην κορυφή ενός λόφου; Το εργοστάσιο είναι εκεί πάνω.

*

Ε: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός Τράμπαντ και ενός δυτικογερμανικού αυτοκινήτου;

Α: Το δυτικογερμανικό αυτοκίνητο μπορεί να φτάσει μέχρι τα σύνορα.

*

 Ε: Πότε ένα Τράμπαντ φτάνει στην μέγιστή ταχύτητά του ;

Α: Όταν ρυμουλκείται.

*

Ε: Γιατί το Τράμπαντ έχει θερμαινόμενο πίσω παράθυρο;

Α:  Για να κρατάει τα χέρια σας ζεστά ενώ το σπρώχνετε.

*

Το εγχειρίδιο του Τράμπαντ περιέχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες. Στην τελευταία του σελίδα  βρίσκονται τα δρομολόγια των τοπικών λεωφορείων.

* Ορισμένα από τα παραπάνω ανέκδοτα έχουν ανθολογηθεί στο βιβλίο «Η ΠΙΠΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ (ΑΝΤΙ)ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ» του Γιώργου Τσακνιά, ΚΙΧΛΗ, Αθήνα 2018.

Γιώργος Ναθαναήλ

Έχει σπουδάσει στο Yale και στο New York University, επί  προέδρων Τζέραλντ Φόρντ, Τζίμι Κάρτερ και Ρόναλντ Ρέιγκαν. Αφότου επέστρεψε εργάζεται ως σύμβουλος επιχειρήσεων, κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, και γράφει για κακώς κείμενα, βιβλία που έχει διαβάσει, και αιχμές της τεχνολογίας.
 
 
 
 

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.