Σύνδεση συνδρομητών

Δούρειος ίππος αστάθειας

Παρασκευή, 26 Μαϊος 2023 10:48
Δούρειος ίππος, ξυλογραφία του Τζέφρι Τόμσον.
Jeffrey Thompson / Dreamstime
Δούρειος ίππος, ξυλογραφία του Τζέφρι Τόμσον.

Η νέα τάση που αναφύεται βαθμιαία στη δημόσια συζήτηση αφορά την –πιθανή αλλά όχι δεδομένη– ισχυρή αυτοδυναμία του Μητσοτάκη. Συγκεκριμένοι κύκλοι μετονομάζουν κάπως πονηρά την αυτοδυναμία σε παντοδυναμία, υποστηρίζοντας ότι αν ο ελληνικός λαός δώσει ξανά ισχυρή εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μητσοτάκη, τότε αυτός θα «ερντογανοποιήσει» ή θα «ορμπανοποιήσει» τη χώρα, θα δρα ανεξέλεγκτα, αμετροεπώς και αλαζονικά. Για τούτο και επιδιώκουν από τώρα μια αδύναμη ΝΔ, ώστε να προκύψουν κυβερνήσεις συνεργασίας και να αποφευχθεί μια τάχα μου αυταρχική διολίσθηση, σαν να μην υπάρχουν ας πούμε αρκετές δικλείδες ασφαλείας από τους πολιτικούς ή τους δικαστικούς θεσμούς. Στην πραγματικότητα, αυτή η φοβία είναι ένας καλά μασκαρεμένος αντιμητσοτακισμός, ένας δούρειος ίππος αστάθειας για τη χώρα μας, καθώς υπό το προσωπείο του «πολιτικού πολιτισμού» και της «κουλτούρας συνεργασίας», το μόνο που θα προκύψει είναι μια ασταθής κυβέρνηση και πολιτική ρευστότητα. Θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.

Ας βάλουμε στην άκρη ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ μάς χωρίζει άβυσσος, αξιακή και πολιτική, και ας δούμε τον πολιτικό ρόλο που έχει αναλάβει. Έβρος: συντάχθηκαν με την επιχείρηση αποσταθεροποίησης της χώρας μέσω των μεταναστευτικών πιέσεων. Πανδημία: δημιουργούσαν συνεχώς εντάσεις, υποτιμούσαν τις προσπάθειες της χώρας για την αντιμετώπιση της πανδημίας, διοργάνωναν κινητοποιήσεις, διέδιδαν fake news και στοχοποίησαν επιστήμονες. Ενδεικτικά για τα εξοπλιστικά: καταψήφισε την αγορά έξι επιπλέον Ραφάλ, καταψήφισε τη συμφωνία με Γαλλία. Psy ops: όλος ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ αναπαρήγαγε τα fake news με την άταφη Μαρία, ενώ στελέχη του διασύρουν διεθνώς τη χώρα μας για δήθεν εγκληματική μεταναστευτική πολιτική. Δεν βάζω καν στο τραπέζι τις απόψεις τους για τα πανεπιστήμια, την αστυνομία και τη ρωσική εισβολή. Υπάρχει περιθώριο συνεννόησης; Ρητορικό ερώτημα.

Πάμε στο ΠΑΣΟΚ. Εδώ το χάσμα δεν είναι τόσο μεγάλο, ωστόσο παραμένει αγκυλωμένο σε ιδεοληψίες του παρελθόντος, όπως η μη κατάργηση του άρθρου 16 που θα άνοιγε το δρόμο για τον εκσυγχρονισμό της ανώτατης εκπαίδευσης –πράγμα αυτονόητο για τα υπόλοιπα σύγχρονα κράτη–, ενώ έχει κατακρίνει και την ελάχιστη βάση εισαγωγής, χρησιμοποιώντας παρόμοια κριτική κατά της ΝΔ με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ. Παρατηρήσαμε και εσχάτως την αποστροφή του για οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη, κάτι που είναι αρκετά προβληματικό, από τη στιγμή που ο λαός έδωσε στον Μητσοτάκη ένα πρωτόγνωρο –για τα πολιτικά δεδομένα της εποχής– ποσοστό. Το περιθώριο συνεννόησης και εδώ δεν είναι ικανοποιητικό.

Όπως παρατηρούμε, η ιδιαίτερη ανθρωπογεωγραφία του πολιτικού μας συστήματος δεν ευνοεί τη δημιουργία κυβερνήσεων συνασπισμού, και αυτό δεν είναι κάτι απαραίτητα κακό. Η βασική αποστολή τους είναι να καλύπτουν το κυβερνητικό κενό, όταν δεν προκύπτει κυβέρνηση έπειτα από μια εκλογική διαδικασία, και να διαχειρίζονται περιόδους κρίσεων. Επιπλέον, η βασική αδυναμία αυτών των κυβερνητικών σχηματισμών είναι η αργή διαδικασία λήψης αποφάσεων και, με το χάσμα που παρατηρείται στις τρεις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, κάτι τέτοιο θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας, ρευστότητας και ασυνεννοησίας. Όποιος λοιπόν προτείνει κυβερνήσεις συνεργασίας αυτή την περίοδο είτε εθελοτυφλεί, παραβλέποντας τις αγεφύρωτες διαφορές των κομμάτων, είτε υποβόσκει ένας λανθάνων αντιμητσοτακισμός, όπου με όχημα την κουλτούρα συνεργασίας επιχειρείται η απομείωση της αυτοδυναμίας του Μητσοτάκη. Ας αναρωτηθούμε επίσης, ποιους γείτονες θα ευνοούσε κάτι τέτοιο αλλά και ποιος εγχώριος παράγοντας έχει ενοχληθεί από την ταύτιση της Ελλάδος με τη Δύση και την Ουκρανία. Δεν είναι η κατάλληλη ώρα λοιπόν για εσωστρέφεια· ούτε πρέπει να ζηλεύουμε κυβερνητικά μοντέλα όπως αυτό της Γερμανίας, δεν ζούμε στην ίδια περιοχή και οι ανάγκες είναι διαφορετικές.

Το ζητούμενο για κάθε κυβέρνηση είναι η αποτελεσματικότητα και η γρήγορη λήψη αποφάσεων· αυτό, στο δικό μας πολιτικό σύστημα, μπορεί να επιτευχθεί μονάχα μέσα από την ισχυρή αυτοδυναμία ενός κόμματος, το οποίο δεν θα αναλώνεται σε ατέρμονες διαβουλεύσεις για κάθε νομοσχέδιο με τους εταίρους του. Αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Δεν βρισκόμαστε σε μια ήρεμη γειτονιά ούτε το διεθνές περιβάλλον ευνοεί τάσεις εσωστρέφειας, αντιθέτως, αυτό που ζητούν οι πολίτες είναι αποτελεσματικότητα, επιτάχυνση των διαδικασιών και εξωστρέφεια. Για τούτο και βρίσκω, προσωπικά, οποιαδήποτε συζήτηση για την κουλτούρα συνεργασίας στην παρούσα φάση εξαιρετικά ύποπτη.

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.