Δεν γνωρίζω πώς ο ίδιος ηγέτης και ο κύκλος του αντέδρασαν μαθαίνοντας τα νέα για τα Τέμπη. Και επειδή ούτε και εμένα μου αρέσει να «πλάθω υποθέσεις», το αφήνω εκεί. Σε κάποιες φωτογραφίες από τον τόπο της συμφοράς φαίνεται το θλιμμένο και σφιγμένο του ύφος. Που εύκολα όμως μετατρέπεται σε χαρούμενο γελάκι, λίγο μετά.
Ό,τι και να αφηγείται στην αίθουσα αναμονής της αιμοδοσίας, η διάθεση μετράει, και αυτή είναι θετική. Ανθρώπου που λίγο πριν, πάνω από το νεκροκρέβατο του συγγενούς έδειχνε οπωσδήποτε τη θλίψη του, αλλά πιο έξω αφήνεται να ξεσκάσει, αφού δεν μπορεί να βγάλει από το νου του και τη σκέψη της κληρονομιάς.