Λέγεται ότι η Ιστορία διδάσκει, αλλά δεν έχει μαθητές.
Αν τον Μάιο του 2012 η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε σε σχηματισμό κυβέρνησης με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όταν είχε πάρει 6,11% κι ο ΣΥΡΙΖΑ 16,78% (όχι όπως εντέλει έπραξε τον Ιούνιο του 2012, όταν είχε πάρει ξανά 6,26% ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εντός δύο μηνών +10%, ήτοι 26,89%) και αν αυτή η κυβέρνηση (του Μαΐου) κρατούσε μέχρι την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τον Δεκέμβριο του 2014, αφενός ίσως είχαμε ήδη βγει από τα μνημόνια και αφετέρου ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώπιον των εκλογών του Ιανουαρίου 2015, θα παρέμενε στο 16,78%, με 52 έδρες, χωρίς το σκαλοπάτι του 26,89 % και των 71 εδρών που κατέλαβε τον Ιούνιο του 2012, όταν ο Κουβέλης αποφάσισε, ότι «δεν θα άφηνε τη χώρα ακυβέρνητη» (την οποία είχε αφήσει ακυβέρνητη δυο μήνες πριν, επ’ ωφελεία του ΣΥΡΙΖΑ). Είναι δύσκολο να φανταστούμε άλμα του ΣΥΡΙΖΑ από το 16% στο 36% (το ποσοστό που εντέλει έλαβε τον Ιανουάριο).
***
Στη σημερινή συγκυρία και ενόψει εκλογών, φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ σκέφτεται να αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη μετά τις πρώτες εκλογές και να το ξανασκεφτεί μετά τις δεύτερες, να κάνει δηλαδή ό,τι ακριβώς έκανε και η ΔΗΜΑΡ το 2012.
Έχει λόγους το ΠΑΣΟΚ που το εμποδίζουν να δηλώσει ότι, εάν τεθεί ζήτημα σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις πρώτες εκλογές, εφόσον καταστεί δυνατή η κατάρτιση κοινού προγράμματος, θα συνεργαστεί με κόμμα του συνταγματικού τόξου, με το οποίο, βάσει των εκλογικών αποτελεσμάτων, θα είναι δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης;
Έχει, προφανώς έχει.
Πρώτον, οι μετρήσεις δείχνουν ότι η ΝΔ είναι ο αδιαφιλονίκητος πρώτος και πιθανότατα η συζήτηση περιορίζεται στο εάν το ΠΑΣΟΚ θα συνεργαστεί με τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ όμως το καταδιώκει ο εφιάλτης της καταβύθισής του στις εκλογές της 25ης/1/2015, μετά τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου όπου –φαινομενικά– λόγω της συγκυβέρνησης αυτής έλαβε μόλις 4,68%! Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε νοικοκύρης, λαφυραγωγώντας την εκλογική του βάση και τα μισά στελέχη του.
Εξάλλου, η ΝΔ προς το παρόν δεν αφήνει καμία προοπτική συνεργασίας με άλλο κόμμα στις πρώτες εκλογές: αυτοδυναμία ή θάνατος! Τόσο ώστε θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ απλώς να μας πει ότι κακώς ερωτάται με ποιον από τους δύο, αφού ένας έχει αποκλείσει κάθε συνεργασία (ενώ ο άλλος παρακαλεί!).
Ακόμη, στο βαθμό που η κεντρώα κοινή γνώμη εξακολουθεί να βάζει θετικό πρόσημο στον «αριστερό» και αρνητικό στον «δεξιό», ίσως το ΠΑΣΟΚ να σκέπτεται πως η προοπτική συνεργασίας με τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ δεν θα του προκαλέσει τη ζημία της συνεργασίας με τη δεξιά ΝΔ.
Οι λόγοι αυτοί ισχύουν, αλλά σε ένα βαθμό, διότι :
*Δεν ξέρουμε τι θα πράξει η ΝΔ μετά τις πρώτες εκλογές. Πολλά θα εξαρτηθούν από τα εκλογικά αποτελέσματα αλλά και από την όλη συγκυρία.
*Κυρίως όμως διότι το 2023 δεν είναι 2015. Τότε οι μειώσεις συντάξεων και μισθών έθιγαν τα θεμέλια της πολιτικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ στους δημοσίους υπαλλήλους, στους υπαλλήλους των Οργανισμών Κοινής Ωφελείας και στα στρώματα που είχαν πλουτίσει από την ανεξέλεγκτη διαχείριση του πρόσφατου παρελθόντος, π.χ. φαρμακοποιούς. Η ορθή πολιτική της αποδοχής των μνημονίων και της ρεαλιστικής τους διαχείρισης καταψηφίστηκε, όχι τόσο η σύμπραξη με τη Δεξιά. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε με την πλήρη αποδοχή της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τον δεξιότατο Καμένο, που όμως ήταν αντιμνημονιακός.
Σήμερα αυτά δεν συντρέχουν. Μνημόνια δεν έχουμε, μισθοί και συντάξεις παγιώθηκαν, η όλη κατάσταση έχει ισορροπήσει, η οικονομία αναπτύσσεται και η ακρίβεια παλεύεται.
Οι κεντρώοι δεν έχουν την παλαιά αποστροφή προς τη «Δεξιά», την οποία φαίνεται –μετά τη διακυβέρνηση Τσίπρα– ότι πλέον έχουν για την «Αριστερά». Το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων και των στελεχών του κλασικού κεντρώου Ποταμιού έχει μετακινηθεί προς τη ΝΔ. Αλλά και μέρος της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ μετακινήθηκε στις τελευταίες εκλογές προς τη ΝΔ. Πόθεν το + 11,7% που έλαβε αυτή μεταξύ των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων; 28,09% η ΝΔ τον Σεπτέμβριο του 2015, 39,85% τον Ιούλιο του 2019. Ο Μητσοτάκης δεν είναι Σαμαράς, ο οποίος μάχεται να μη γίνει η ΝΔ Ποτάμι και γίνεται σταθερά αποδεκτός ως πρωθυπουργός και πέραν της ΝΔ.
Κι αν το 2015 το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με τα μνημόνια μάς έδιναν δισεκατομμύρια όχι ανεξέλεγκτα αλλά «υπό όρους» έθιγε τον ψευτοπατριωτισμό πολλών συμπατριωτών μας και τους οδήγησε στον έξαλλο Τσίπρα, σήμερα η τραγελαφική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα εξοπλιστικά και στο μεταναστευτικό θίγει τον αληθή πατριωτισμό όσων με νηφαλιότητα σταθμίζουν τις εξελίξεις, στη γειτονιά μας και διεθνώς. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αν δεν κάνω λάθος, ταυτίζονται στις ψηφοφορίες για τα εθνικά ζητήματα.
Θα ταυτιστεί λοιπόν το ΠΑΣΟΚ υπό τον μανδύα της προοδευτικής διακυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα συνδράμει για τη «δεύτερη φορά Αριστερά»; Τι είδους κοινό πρόγραμμα θα συντάξουν; Αρκούν τα large κοινωνικά και οικονομικά;
Ίδωμεν!