![Οι πρόσφυγες που διασώθηκαν στον Έβρο, το Δεκαπενταύγουστο του 2022, όταν και διακινήθηκε η φήμη ότι πριν είχαν θάψει σε νησίδα του ποταμού τη "μικρή Μαρία" που τη δάγκωσε σκορπιός.](/media/k2/items/cache/901250b7663e25ea6e0926b8ec942be1_XL.jpg "Οι πρόσφυγες που διασώθηκαν στον Έβρο, το Δεκαπενταύγουστο του 2022, όταν και διακινήθηκε η φήμη ότι πριν είχαν θάψει σε νησίδα του ποταμού τη "μικρή Μαρία" που τη δάγκωσε σκορπιός.")
Άλλωστε, οποιοσδήποτε περιορισμός στα «δικαιώματα» της φαντασίας, οδηγεί στην τυραννία.
Όμως, εκτός από την αλήθεια των πεποιθήσεων, υπάρχει και η αλήθεια των γεγονότων. Η «γεγονική αλήθεια». Η οποία, σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις και τις γνώμες που μπορεί να είναι άπειρες, έχει το «αυτοκρατορικό μεγαλείο» της μοναξιάς. Αφού δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη.
Διότι το κάθε γεγονός ή υπήρξε ή δεν υπήρξε.
Ο δημοσιογράφος ή και ο πολιτικός μπορούν να έχουν όποια γνώμη θέλουν για τα γεγονότα. Ακόμη και την πιο ανοίκεια.
Υπό έναν όρο όμως: ότι σέβονται τη «γεγονική αλήθεια», δηλαδή την αλήθεια των γεγονότων.
Διότι η «γεγονική αλήθεια» αποτελεί το έδαφος πάνω στο οποίο πατάμε, για να δημιουργούμε τον κοινό μας κόσμο. Με αποτέλεσμα η προσβολή της να είναι προσβολή του κοινού μας κόσμου. Γι’ αυτό ακριβώς το ψέμα καταστρέφει πρώτα απ’ όλα αυτόν τον κοινό μας κόσμο.
Όταν λοιπόν το συγκρότημα ΣΥΡΙΖΑ διακινούσε το ψέμα για τη «νεκρή Μαρία» στον Έβρο, το αν προσέβαλλε τη χώρα ήταν απολύτως δευτερεύον.
Το τερατώδες ήταν ότι κατέστρεφε τον κοινό μας κόσμο, που συγκροτείται και από την αλήθεια των γεγονότων.
Η οποία, όταν συντρέχει, επιβάλλει και μία ρητή ανθρώπινη υποχρέωση, ως απαράβατη συνθήκη του κοινού μας κόσμου: να προστατεύουμε τον «ικέτη», απ’ όπου και αν προέρχεται. Είτε λέγεται «Μαρία», είτε «Χάννα», είτε όπως και αν λέγεται.
Όταν όμως ο «ικέτης» επινοείται για αντιπολιτευτικούς λόγους, τότε καταστρέφεται και η ιδέα της προστασίας του πραγματικού ικέτη.
Έστω και αν το ψέμα, που απέτυχε να επιβληθεί, μετονομαστεί σε «γνώμη»
