Ο πρώτος συνειρμός, σαν για να δώσεις ένα σχήμα σε κάτι που εκείνη τη στιγμή συμβαίνει και ακόμα δεν το καλοκαταλαβαίνεις, ήταν για μένα η ταινία La Strada του Φελλίνι, όπου παρόμοια ασύμμετρη αντιπαράθεση, το θηριώδες μάτσο, ο Ζαμπανό, και ο έξυπνος και τρυφερός ηθοποιός, ο Μάττο. Στην ταινία, το θηρίο σκοτώνει τον ηθοποιό. Στην Ουκρανία τα πράγματα συνέβησαν, τώρα το γνωρίζουμε, αντίστροφα: σε παρόμοιο σκηνικό, ο Μάττο μπορεί να νικήσει τον Ζαμπανό (βλ. https://booksjournal.gr/gnomes/3670-la-strada-stin-oukrania).
Τώρα, το καταλαβαίνω, εκείνος που τον ηγέτη του τον θέλει σίδερα να μασάει στις πλατείες, στα βίντεο τίγρεις να καβαλά -και αμάχους να βομβαρδίζει στον πόλεμο τον πραγματικό, γιατί δεν μπορεί να στήσει ούτε έναν σοβαρό στρατό- αυτός λοιπόν θα έχει πρόβλημα όταν η Λίμποβιτς φωτογραφίζει τους Ζελένσκι αγκαλιά. Είναι ακριβώς αυτή η εικόνα που του διαψεύδει τη φαντασίωση, δεν μπορεί μα καθόλου να το δεχτεί πώς ένα τέτοιος άνθρωπος έχει νικήσει τον ήρωά του.
Καταλαβαίνει κανείς όσους έχουν αυτό το πρόβλημα, μόνο να τους συμπονέσει δεν μπορεί. Ίσως μόνο να χαμογελάσει, όταν τους σκέφτεται να προβάρουν την στολή του σούπερμαν, στον καθρέφτη μυστικά.
Εμένα δεν με σόκαρε, ειλικρινά, ακόμα δε λιγότερο μ' εξέπληξε η δημοσίευση, μόνο μου θύμισε το ζεύγος Βαρουφάκη στο Paris-Match, το 2015, και γι αυτό ίσως μ'ενοχλεί λιγάκι, εσάς όχι;.
31 Ιουλ 2022, 05:07