Από τα σχολαστικά ζητούν αυτά τα ελάχιστα. Μετά υπάρχουν ο Χέγκελ και ο Αλτουσέρ (Μαρξ δεν διαβάζουμε, αφού ο Μαρξ είμαστε, όλα τα βλέπουμε μαρξιστικά), ο Ντεριντάς και ο Balta. Και αφού εξετάσουμε και τους πολέμους -όχι όλους, μόνο του εικοστού αιώνα- να δούμε αν και πώς τα παραπάνω ισχύουν και έχουν εφαρμογή, θα είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε, σαν σοβαροί πολιτικοί, για την εισβολή / τον πόλεμο / την απόκρουση της δυτικής επιθετικότητας / στην Ουκρανία.
Βagatelle
Καλημέρα στους εργάτες του Τύπου, από έναν συνάδελφο της νυχτερινής βάρδιας, Με ενδιαφέρον παρακολουθώ, όσο μπορώ, την διαμόρφωση της γνώμης της Αριστεράς, για την εισβολή στην Ουκρανία - δεν την λένε όλοι έτσι, όμως δεν πειράζει, διότι επί της ουσίας συμφωνούν. Σε τι; Στο ότι πρέπει να αποφύγουμε τη μερική, επομένως αναπόφευκτα ιδεολογική, θεώρηση του ζητήματος, πως χρειάζεται να το δούμε στην ολότητά του. Δεν μπορείς να διαμορφώσεις γνώμη για το Ουκρανικό αν δεν έχεις εξετάσει την περί πολέμου θεωρία του Θωμά του Ακινάτη - που και αυτή επηρεάζεται από τη συζήτηση περί του φύλου των Αγγέλων.
Παντελής Μπασάκος
Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα και στο Παρίσι. Πρωτοδίδαξε (1977) στην Αθήνα, στο Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών.Έχει διδάξει στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1979-2014) και ως επισκέπτης καθηγητής στο φιλοσοφικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού του Κέντρου Φιλοσοφικών Ερευνών Δευκαλίων, μαζί με τους καθηγητές Παύλο Καλλιγά και Ιόλη Πατέλη. Διευθύνει, μαζί με τους καθηγητές Βασίλη Κάλφα και Γεράσιμο Κουζέλη, την έκδοση των Απάντων του Αριστοτέλη από τις εκδόσεις Νήσος, με την χορηγία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Κυριότερα γραπτά: L’ instance d’ aporie, essai sur Platon (1981), Επιχείρημα και Κρίση (1999), Τρεις Γλώσσες, Αριστοτέλης - Husserl - Wittgenstein (2006), Αριστοτέλης Τέχνη Ρητορική (μετάφραση και εισαγωγή, 2016).
Τελευταία άρθρα από τον/την Παντελής Μπασάκος
Προσθήκη σχολίου
Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.