Η επανάσταση της τεχνολογίας και η έκρηξη της πληροφόρησης μέσω του διαδικτύου ήρθαν για να περιπλέξουν και άλλο το ήδη θολό τοπίο της συζήτησης για την ασφάλεια. Ενώ, το γεγονός που συγκλόνισε βαθιά τη ζωή μας, οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, έδωσε τροφή σε ένα πρωτόγνωρο ξέσπασμα θεωριών συνωμοσίας, αλλά και σε μία ακραία δαιμονοποίηση των υπηρεσιών επιβολής του νόμου.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα βαθύτατα πολιτισμικό πρόβλημα με την ασφάλεια. Η ίδια η πολιτική μας κουλτούρα βασίζεται σε ένα μείγμα θεωριών συνωμοσίας και στοχοποίησης, οι οποίες καλλιεργούν το έδαφος για μια άκρως προβληματική προσέγγιση της έννοιας της ασφάλειας. Αν σε αυτά προστεθούν τα δύο μεγάλα τραύματα για το ρόλο των σωμάτων ασφαλείας στον εμφύλιο πόλεμο και στη δικτατορία, διαπιστώνουμε πόσο δύσκολη είναι η δημόσια συζήτηση γι’ αυτό το θέμα. Άλλωστε, το πολιτικό προσωπικό, αλλά και τα ΜΜΕ δεν έχουν βοηθήσει να διοργανωθεί μια συγκροτημένη συζήτηση σχετικά. Επιπρόσθετα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και η έρευνα για τα ζητήματα αυτά στη χώρα μας είναι επίσης περιορισμένη, ενώ δεν υπάρχει ούτε κάποιο πανεπιστημιακό τμήμα αφιερωμένο στις σπουδές ασφάλειας per se.
Η πολιτική αντιπαράθεση για την ασφάλεια στην Ελλάδα επομένως δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το γενικότερο «πλαίσιο» διεξαγωγής του πολιτικού διαλόγου. Κραυγές, επίρριψη ευθυνών στους προηγούμενους, αφορισμοί, εργαλειοποίηση των θυμάτων και, φυσικά, η όποια συζήτηση γίνεται πάντα έπειτα από ένα αρνητικό γεγονός (επίθεση, επεισόδια, καταστροφή κ.ά.), το οποίο συχνά αφήνει πίσω του νεκρούς. Εκ του αποτελέσματος, ακόμη και όταν εκπρόσωποι διαφορετικών πολιτικών φορέων κάθονται στο ίδιο τραπέζι, δεν συζητούν για την ουσία, για τα προβλήματα του τομέα ασφάλειας στην Ελλάδα και για την ανάγκη ουσιαστικής μεταρρύθμισης σειράς ζητημάτων.
Μία συγκροτημένη συζήτηση για την ανάγκη μεταρρύθμισης του τομέα ασφάλειας στην Ελλάδα, με τη συμμετοχή του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα, αλλά και δύο πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και Λευτέρη Οικονόμου), έγινε στο πλαίσιο του Athens Security Symposium. Πρόκειται για το πρώτο διεθνές συνέδριο για την ασφάλεια που διοργανώθηκε στην Ελλάδα στις αρχές Δεκεμβρίου από το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας. Οι τρεις υπουργοί κατέληξαν σε ένα αυτονόητο για άλλες χώρες, αλλά όχι για την Ελλάδα, συμπέρασμα: ο τομέας ασφάλειας στην Ελλάδα χρειάζεται συνολική μεταρρύθμιση που να λαμβάνει υπ’ όψη όλες τις παραμέτρους της εποχής μας (νέες απειλές, τεχνολογικές εξελίξεις, οικονομικές δυνατότητες). Ήταν ένα πρώτο, μικρό αλλά χρήσιμο βήμα, άλλωστε οι συναινέσεις είναι εύκολες στα στρογγυλά τραπέζια των συνεδρίων, αλλά δύσκολες έως ανέφικτες στην πράξη.
