O πολιτικός προϊστάμενος των ΜΑΤ, είναι ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας. Παρά το εντυπωσιακό του βιογραφικό, εμφανίζεται ανίκανος να διαχειριστεί password υπολογιστή, την κρίση της αυτοτέλειας των σωμάτων ασφαλείας και απλές κρίσεις με συνταξιούχους που διαδηλώνουν στο Σύνταγμα.
Το βιογραφικό του Νίκου Τόσκα δείχνει έναν άνθρωπο με ιδιαίτερες ικανότητες και πλούσιο βίο. Έχει υπηρετήσει μία μάχιμη θητεία στα τεθωρακισμένα, έχει διδάξει στρατηγική ως καθηγητής και έχει υπηρετήσει σε ευαίσθητες υπηρεσίες του ΝΑΤΟ, μας ενημερώνει η ιστοσελίδα του υπουργείου. Ασχολήθηκε με το ΠΑΣΟΚ, μέχρι να βρεθεί δίπλα στην «κίνηση ιδεών και δράσης ΠΡΑΤΤΩ» (wtfguys?) που ίδρυσε ο καθηγητής Νίκος Κοτζιάς, από όπου και προωθήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν βρισκόμασταν σε κάποια προηγμένη χώρα, αυτό το βιογραφικό θα σήμαινε πως ο κάτοχός του θα ήταν ένα ικανότατο πρόσωπο. Στην Ελλάδα όμως είναι εφικτό να είσαι εξαιρετικός στα χαρτιά, αλλά οι ικανότητές σου να μην ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που δημιουργούν τα προσόντα σου. Τόσα χρόνια σπουδές και διδασκαλία στρατηγικής, τοποθετήσεις στο εξωτερικό, αλλά όταν ήρθε η ώρα της διαχείρισης μερικών γεραρών συνταξιούχων τα ΜΑΤ της αστυνομίας του Τόσκα φέρθηκαν σαν καραβανάδες.
Δεν είναι πρωτόγνωρο για την ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ οι επαΐοντες να είναι και εντελώς ακατάλληλοι για τη λύση των προβλημάτων που αναλαμβάνουν. Παρά την επιμονή της «Αριστεράς» να μας παρουσιάσει τη μορφωτική και οργανωτική της ανωτερότητα, παρατηρούμε πως οι βουλευτές που αναδείχτηκαν ως ικανοί να καταρρέουν διαδοχικά, χωρίς κανένα έργο. Γιάνης Βαρουφάκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιώργος Κατρούγκαλος, Νίκος Παρασκευόπουλος, Δημήτρης Μάρδας, Θεοδόσης Πελεγρίνης, Νίκος Κοτζιάς, Γιάννης Πανούσης, Πάνος Σκουρλέτης, Γιώργος Χουλιαράκης, Αριστείδης Μπαλτάς, Χρήστος Σπίρτζης και τώρα Νίκος Τόσκας παρουσιάστηκαν ως τα τέρατα γνώσης και ικανοτήτων τα οποία θα έδιναν τις απλές λύσεις που κανείς ώς τώρα δεν ήταν ικανός να σκεφτεί.
Μέρος της πολιτικής υπεροχής του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στη δυνατότητά του να πείσει για τις ικανότητες διοίκησης που διέθετε. Πολιτεύτηκε με σημαία τη διανοητική υπεροχή των μελών του, τα οποία εκστόμιζαν απλοϊκές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα, κατακτώντας την προσοχή του ακροατηρίου τους. Στην πραγματικότητα, οι βουλευτές του αριστεύουν αποκλειστικά στην επικοινωνιακή διαχείριση, αφού έχουν κατορθώσει να συνεχίζουν να πείθουν τον κόσμο, αντί να κάνουν εκωφαντικό κρότο με το κενό των πράξεών τους.
Η αντιπολίτευση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Επέτρεψε σε μερικούς φανφαρόνους να πείσουν τον κόσμο ότι είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα της χώρας. Υπέστη γιγάντια ήττα από ανθρώπους που μιλούσαν κάτι σαν ελληνικά και καπηλεύτηκαν τις ιδιότητες του μορφωμένου και ικανού. Ακόμη και τώρα, που η κυβέρνηση ξεφτιλίζει συνταξιούχους, αυξάνει το κόστος ζωής, διαλύει την εκπαίδευση και αφήνει ασθενείς χωρίς ΜΕΘ να πεθαίνουν από γρίπη, δεν έχει καταφέρει να πείσει ουσιαστικά ότι θα τα κάνει καλύτερα. Αν δεν ανακτήσει γρήγορα μέρος της εμπιστοσύνης δεν θα έχει άλλη ευκαιρία, αφού το εκλογικό σώμα θα οδηγηθεί σε ακραίες επιλογές.
ΥΓ: Πολιτικό ανάλεκτο που αναφέρεται στον τίτλο. Το 1996, στο μέσο της κρίσης των Ιμίων, γίνεται αντιληπτό πως οι τούρκοι κομμάντος έχουν καταλάβει την ανατολική Ίμια. Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, ναύαρχος Λυμπέρης, προτείνει να τους βομβαρδίσουν τα κανόνια του Ναυτικού και να ζήσει την προσωπική του εποποιία. Ο Θ. Πάγκαλος, που χρημάτιζε τότε υπουργός Εξωτερικών, σκεφτόταν λίγο πιο έξυπνα από αυτό και ευτυχώς δεν κλιμάκωσε την κρίση. Με τη γνωστή του σπιρτάδα, αποκάλεσε τον Λυμπέρη «γκαζοντενεκέ», φανερώνοντας την αδυναμία της απλοϊκής του σκέψης.
