ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχα συναντήσει τέτοια παντελή και τόσο προκλητική αδιαφορία, για το τι συμβαίνει με τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) και την πόλη μας.
Βρέθηκε κάποιος να παραπονεθεί ότι οι μέτοχοι δεν παίρνουν το μέρισμά τους, εδώ και κάποιους μήνες, και τους χρωστάει το κράτος. Και γιατί να πάρουν μέρισμα και κέρδη; Έχει κέρδη ο Οργανισμός με τη χρηστή διοίκηση τους;
Βρέθηκαν άλλοι που ψέλλιζαν διάφορες κακομοιριές, για το πιο φτηνό εισιτήριο του κόσμου και του πλανήτη ολόκληρου, μπορεί και του γαλαξία, προσπαθώντας να αποσιωπήσουν, ή να κρύψουν, ότι αυτή η φτήνια του εισιτηρίου, δεν οφείλεται στην μεγαλοψυχία των μετόχων του ΟΑΣΘ, αλλά στο φόρο που πληρώνει ο κάτοικος των Χανίων, που φυσικά δεν ευεργετείται από αυτή τη συγκοινωνία, ή ο κάτοικος της Καλαμάτας. Γιατί τα κέρδη των μετόχων είναι διά νόμου διασφαλισμένα και προσδιορισμένα διά της διαιτησίας, όπου ως μάρτυρες σε βάρος του ΟΑΣΘ συνήθως καταθέτουν ο πρόεδρος και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού που τυχαίνει να είναι και μέτοχοι.
Την ιστορία του Οργανισμού δυστυχώς την αφηγούνται αποσιωπώντας, επίσης, τη βίαιη αποβολή της βελγικής ηλεκτρικής εταιρείας, που είχε και το τραμ, και ότι τα δήθεν λεωφορεία που συνεισέφεραν οι δήθεν μεροκαματιάρηδες ήταν οι «γουρούνες» του σχεδίου Μάρσαλ και του αμερικανικού στρατιωτικού υλικού, που ο Πολκ, επειδή έμαθε πού πήγαιναν και με ποιες αδιάβλητες διαδικασίες των κατσαπλιάδων, προσπάθησε να το διερευνήσει σε βάθος (για να ενημερώσει τους συμπατριώτες του πού πήγαιναν τα λεφτά τους) δολοφονήθηκε από τους ταγματαλήτες και τους ασφαλίτες της Θεσσαλονίκης.
Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ δεν έχουν πλέον κανένα ηθικό πλεονέκτημα να ζητάνε από τον κάτοικο της Θεσσαλονίκης την όποια επιείκεια. Οι εργαζόμενοι παίζουν 100% το παιχνίδι των ιδιοκτητών, και ας μην προσπαθήσουν άλλο να μας χλευάζουν μέσα στα μούτρα μας. Αν και εμείς τους δώσαμε αυτό το δικαίωμα, με την απάθεια και την αδράνειά μας.
Αυτός που δεν σε πληρώνει, νεαρέ Τάκη Τσερμενίδη, είναι ο εργοδότης σου.
Εάν λοιπόν θες τα δουλευμένα, τα απαιτείς απ’ αυτόν και μόνο και από κανέναν άλλον.
Και πώς τα απαιτείς;
Λειτουργείς τη συγκοινωνία, που είναι κανόνας απαράβατος για την επιβίωση της πόλης, και κάνεις επίσχεση, επειδή δεν εισπράττεις εισιτήριο, το έσοδο δηλαδή του ΟΑΣΘ, εξηγώντας την κατάσταση που επικρατεί στον Οργανισμό, για να πονέσει πρώτα και κύρια αυτός που διαχειρίζεται τα χρήματα του ελληνικού λαού κατά το δοκούν.
Δεν ταλαιπωρείς τον πολίτη επειδή ο Σπίρτζης, προσπαθεί να κλείσει ντιλ με τους ιδιοκτήτες, μέσω του συνδικάτου. Μέσα δηλαδή από αυτή την άθλια στάση των εργαζομένων.
Γνωρίζει και αυτός, όπως και εσείς του ΟΑΣΘ και οι μέτοχοι, ότι δεν τολμήσατε την παραμικρή μείωση μισθών και απολαβών, τη στιγμή που όλη η χώρα μάτωνε από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά, γιατί από την ίδια μήτρα προέρχεστε, πως θα κλείσει το ντιλ.
Κι επειδή ο Σαμαράς εκπροσωπούσε τη δική του εκλογική πελατεία, όντος του οργανισμού και στην πόλη μας, έδωσε μια πρόχειρη λύση, για να μη δώσει καμιά λύση.
Σίγουρα το αίτημα για δημοτικοποίηση των συγκοινωνιών, σήμερα, είναι άξιο χλευασμού. Τότε όμως που ακούστηκε, τις δεκαετίες του 1950, του 1960 και στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι Δήμοι δεν βρίσκονταν σε αυτό το χάλι. Ήταν η εποχή, που φωτισμένοι δημοτικοί άρχοντες αγωνίζονταν, πραγματικά, για την αυτοδιοίκηση, μάλιστα εισηγούνταν, τη δημιουργία τράπεζας της αυτοδιοίκησης, για την οικονομική αυτοδυναμία του θεσμού.
Η λύση σήμερα είναι κατ’ αρχάς, η νομοθετική απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, από τα δεσμά του μονοπωλίου 59 ετών. Και να προκύψει, αμέσως, η διαδικασία της όντως ιδιωτικοποίησης (και όχι του μασκαρέματος) των αστικών συγκοινωνιών…
