ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Απ’ έξω, πλέον, περνάνε πολλές κούρσες και κορνάρουν. Η παρότρυνση, να βγουν στο δρόμο να αντιδράσουν οι πολίτες, δείχνει να εισακούεται και να πιάνει τόπο…
Πρώτος το ξεκίνησε ο Τοπμπάς, δήμαρχος του Μητροπολιτικού Δήμου της Πόλης, και το επανέλαβαν πλείστοι όσοι, παράγοντες του ΑΚΡ… Ο πόλεμος ξέσπασε και συνεχίζεται στην Άγκυρα. Βομβαρδίζουν κτίρια, ξεκινώντας από τη ΜΙΤ, αλλά και το ραδιομέγαρο, ενώ οι πυροβολισμοί και οι μάχες ακούγονται μέχρι την Τσάνκαγια, χιλιόμετρα μακριά από το θέατρο των εξελίξεων.
Πραξικόπημα που δεν ήταν οπερέτα, όπως εξ αρχής εκτιμήθηκε από πολλούς.
Δεν γνωρίζω εάν εμπλέκονται στο σχεδιασμό η ΜΙΤ και οι δυνάμεις του Φετουλαχ Γκιουλέν, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνητικοί, αλλά σίγουρα δείχνει να μην προχωράει και τόσο «αρμονικά», σε σχέση με κάθε αρχικό σχεδιασμό…
Πραξικόπημα, και σύμπασα η πολιτική ηγεσία βγαίνει στα κανάλια και εξαγγέλλει πίστη στη δημοκρατία και νομιμοφροσύνη. Δεν σκέφτηκαν να μαντρώσουν κανέναν, με το ξεκίνημα του στασιασμού;
Μετά τον πρόεδρο, βγήκαν ο τέως πρόεδρος και φανατικός αντίπαλος πλέον του Ερντογάν, ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, βγήκε και ο Νταβούτογλου και κάλεσαν τον κόσμο να αντισταθεί στο όποιο πραξικόπημα.
Αυτά περίπου ψέλλισαν και στελέχη του Τζεχαπέ, του ρεπουμπλικανικού κόμματος, που επίσης εκδήλωσαν την πίστη τους στη δημοκρατία...
Και φυσικά, η λογική αντίδραση είναι μόνο μία: ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ.
Τα πάντα λύνονται, με τους δημοκρατικούς θεσμούς σε πλήρη λειτουργία. Τα πραξικοπήματα και οι βιαιότητες δεν δίνουν ποτέ λύση, ούτε βιώσιμη ούτε καθαρή…
Σε κάθε περίπτωση, εν προκειμένω, η σημερινή κατάσταση δείχνει ότι διευκολύνει τον Ερντογάν τα μάλα, μια που θα επισπευστούν οι διεργασίες για το καινούργιο σύνταγμα, θα ψηφιστεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η Προεδρική Δημοκρατία στην Τουρκία και θα φανεί πλέον ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις του Σουλτάνου… Το υποσχέθηκε από το 2003 να αλλάξει το σάπιο παλιό πολιτικό σύστημα, προώθησε την απ’ ευθείας εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και τώρα προσπαθεί να αλλάξει παντελώς το πολίτευμα, που ίδρυσε ο Κεμάλ το 1923, λίγα χρόνια πριν από το γιορτασμό της εκατονταετίας, από την ίδρυση της τζουμχουριέτ.
