Στριμωξίδι, ζέστη και απελπισία. Κοιτάς τον πίνακα τηλεματικής και αν είναι Σαββατοκύριακο αντικρίζεις κάτι αστρονομικούς αριθμούς για άνθρωπο σε υπόγεια αναμονή. Επισκέπτες από όλο τον κόσμο με θεόρατες βαλίτσες να προσπαθούν να χωρέσουν σε μια χαραμάδα χώρου μπας και καταφέρουν να φτάσουν στον προορισμό τους. Κάπου εκεί στοιβάζονται και όσοι θέλουν να πάνε στις δουλειές τους. Οι τυχεροί επιβιβάζονται σε συρμό που κλιματίζεται. Οι περισσότεροι όμως βιώνουν τον Γολγοθά. Μετρούν τις στάσεις καρτερικά αναζητώντας αέρα, αφού σε πολλά βαγόνια τα κλιματιστικά είναι χαλασμένα.
Αυτή η εξόχως τουριστική ατμόσφαιρα οφείλεται στο γεγονός ότι ήδη εδώ και πολύ καιρό τα Μέσα Μεταφοράς της Αθήνας έχουν μπει σε θερινή διάθεση, έχουν βάλει τα καλοκαιρινά τους δρομολόγια και έχουν αφήσει πίσω τους συντρίμμια, τουρίστες και αγρίμια. Λογικό δεν είναι; Σε μια πόλη που επιζητεί να είναι τουριστικός πόλος, να βάζεις δρομολόγια μεταφοράς στη χάση και στη φέξη. Σαν να πηγαίνεις στην Κρήτη τον Αύγουστο και αυτοί που νοικιάζουν ξαπλώστρες να είναι κλειστοί γιατί πήγαν να κάνουν τα μπάνια τους.
Μετά διαβάζεις διαμαρτυρίες ξενοδόχων για πτώση της κίνησης στην Αθήνα, για το ότι οι επισκέπτες στην Αθήνα μένουν για μια-δυο διανυκτερεύσεις το πολύ και αναρωτιούνται όλοι τι πάει στραβά. Στην ιστοσελίδα του αεροδρομίου μπορεί κάποιος να πληροφορηθεί το πρόγραμμα απεργιών Ιουλίου. Θα του φανεί χρήσιμο αν έχει κανονίσει να ταξιδέψει αεροπορικώς. Θα ξεπαραδιαστεί πληρώνοντας το κόμιστρο στο ταξί και θα αποχαιρετήσει ευχαριστημένος και ταλαιπωρημένος το κλεινόν άστυ.
Αυτή είναι η εικόνα της wannabe τουριστικής Αθήνας. Όσο για τους Έλληνες, αυτοί έχουν συνηθίσει να πετάνε τζάμπα τα λεφτά τους στο δήθεν κοινωνικό κράτος, χωρίς να λαμβάνουν αντίστοιχη αντιπαροχή. Ευτυχώς που δεν ιδιωτικοποιούνται οι συγκοινωνίες και κρατάμε αυτές τις υψηλού επιπέδου παροχές μακριά από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι στο site του Αεροδρομίου, ακριβώς κάτω από το πρόγραμμα απεργιών, βρίσκεται ένα σαδιστικής εμπνεύσεως link με τον χαρακτηριστικό τίτλο «στις παραλίες της Αττικής με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς!». Δεν κατανόησα αν πρόκειται ακριβώς για διαφήμιση αλλά, κρίνοντας από το θαυμαστικό στο τέλος, εικάζω ότι αυτή είναι η πρόθεση του συντάκτη. Χιουμορίστας, όταν δεν απεργεί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, μεγάλος χιουμορίστας.
