Στις 27 Απριλίου, ο πολιτικός, στον οποίο αναφερόμουν στο από 22 Απριλίου σχόλιό μου[1], περί την, επιμένω, αθλιότητα, που εισήχθη ως τροπολογία, στο περί συνεταιρισμών Νομοσχέδιο, στη Βουλή, έστειλε ένα υβρεολόγιο εναντίον του Ηλία Κανέλλη, γιατί λέει δήθεν μπερδεύτηκε από τον τίτλο του άρθρου (στο ηλεκτρονικό books’ journal) και δεν αντιλήφτηκε ότι εγώ τα έγραφα, οπότε δεν γνωρίζω τι θα έβρισκε να μου πει…
Τον ασύδοτο, λοιπόν, τον έτσουξε και έσπευσε να απαντήσει, γιατί είμαι απολύτως βέβαιος, τόσο για την πρόθεση, όσο και για την επίγνωση, του τι σημαίνει αυτό που έκανε με τους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Δεν ανέφερα ποτέ, ούτε και τώρα, το όνομα του λόγω του ότι απεχθάνομαι ακόμα και να το γράψω ή να το εκφέρω, διότι πρόκειται για έναν από τους δακτυλοδεικτούμενους που ξεπούλησε κάθε δευτερόλεπτο αγωνιστικής δραστηριοποίησής του, με τον χυδαιότερο δυνατό τρόπο.
Εκείνο το μπλαβιασμένο μάτι του μετά τη σύλληψή του στη χούντα το πλήρωσε ο ελληνικός λαός χρυσάφι, ως μη όφειλε, 43 χρόνια τώρα.
Το πλήρωνε και συνεχίζει να τους το πληρώνει και τα 43 χρόνια που πέρασαν από τότε. Για τέτοια συνομοταξία κυβερνητών μιλάμε.
Και τι βγήκε να πει για να υπερασπιστεί την αθλιότητα;
Ότι αυτός πρωτοστατούσε σε συγκεντρώσεις, στην εκλογική του περιφέρεια, αντιμέτωπος με την αστυνομία, τους γερμανούς κατακτητές, τους τούρκους τύραννους του λαού μας και άλλα τέτοια φαιδρά.
Δηλαδή, για άλλη μια φορά, επέλεξε να αποδείξει στους πολίτες ότι «καλά κάνετε και με πληρώνετε, άξιος ο μισθός μου. Εγώ θα αντιστέκομαι και εσείς θα καταβάλλετε το αντίτιμο της αργομισθίας».
Και τότε, ω του θαύματος, αναφέρει και το πλέον κωμικό των επιχειρημάτων του. «Εάν παρακολουθήσετε την ομιλία μου στη Βουλή θα αντιληφθείτε τα επιχειρήματα και το πόσο φιλολαϊκό μέτρο είναι αυτό».[2]
Δεν είμαι σαδιστής ούτε κακός άνθρωπος που θέλει να διαταράξει την ψυχική και πνευματική σας υγεία. Αλλά, όσοι έχετε τα κουράγια, ανοίξτε και ακούστε για να διασκεδάσετε το πόσο κουτόχορτο μπορεί να φάει κάποιος, έχοντας στο κρανίο του, την εκπληκτική ονείρωξη ότι μάχεται και αντιπαλεύει τα ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Δεν νομίζω θα συναντήσω πιο θλιβερό γεγονός, από αυτό που ονομάζει παρέμβαση στο Κοινοβούλιο, ο βέβηλος, που νταραβερίστηκε προς ίδιον όφελος, διασύροντας μιαν ολόκληρη γενιά, έναν αγώνα, που δεν τον τίμησε ούτε δευτερόλεπτο.
Δια ταύτα, αγαπημένε μου φίλε Ηλία Κανέλλη, αφού περίμενα να περάσει η Μεγάλη Εβδομάδα γιατί είχα σπουδαιότερα να σκέφτομαι και να ασχολούμαι και με το που μπήκαμε στη Διακαινήσιμο, απαντώ ως όφειλα.
Επί της ουσίας δε, της ντροπιαστικής δήθεν τροπολογίας, θα επανέλθω λίαν συντόμως.
Σημείωση TBJ: Το κείμενο αυτό έφτασε στη σύνταξη του περιοδικού πριν από τον ντροπιαστικό συμψηφισμό νεκρών από τον Μάκη Μπαλαούρα, στη Βουλή, στις 6/5/2016, όταν αρνήθηκε από το προεδρείο της Βουλής να τιμηθούν οι νεκροί της Μαρφίν, που δολοφονήθηκαν από κουκουλοφόρους με μολότοφ στο πλαίσιο διαδήλωσης αριστερών, αριστεριστών, "αναρχικών" και "αγανακτισμένων", έξι χρόνια πριν.
