Το τραγούδι των τσιφλικάδων

Καημό το’χω, με αυτά τα καρναβάλια τους δημοσιογράφους, να κάνουν μια φορά μιαν απεργία, που δεν θα κουκουλώσει κάποια αθλιότητα.

Επί τριήμερο, ο καταπληκτικός ΥΠΕΞ μας, Νίκος Κοτζιάς, υποδέχτηκε τους ομολόγους του από τα βόρεια σύνορα μας. Φυσικά, απόντων των δημοσιογράφων, έχει τη δυνατότητα να μη παρουσιάσει τίποτε απολύτως από τα πεπραγμένα. Γιατί περί  αυτού επρόκειτο. Περί του απολύτως τίποτε.

Το γνώριζαν άπαντες, παρ’ όλα αυτά συνέρευσαν τα πλήθη και αρχίζουν πλέον τα σοβαρά. Μάλλον δεν έχουμε καταλάβει πού βρισκόμαστε, και το λέω αυτό, γιατί σαν πολύ χαλαρά πέρασε από πάνω μας η εμμονή του γελοίου, με τις αμυντικές δαπάνες. Και να ήταν μόνο αυτό, θα ήταν πολύ καλά.

Πριν από δυο μέρες, ο υπουργός Αμύνης με την καρναβαλίστικη φορεσιά, του λοκατζή, συνελήφθη, υποτίθεται στο πλαίσιο άσκησης, σε συστάδα δένδρων στα σύνορα, με τα κιάλια, να παρακολουθεί, ως άλλος στρατηγός Πάτον τι συμβαίνει απέναντι από τα σύνορα με τους Μακεντόνκι.

Ο Μπορίσοφ από την άλλη, ετοιμάζεται να κατεβάσει στρατό στα νότια σύνορα της Βουλγαρίας, για να προστατευτεί, κυρίως από τη δική μας πλευρά και όχι τόσο από την τουρκική.

Κι εμείς, οι περιγέλαστοι, έχουμε έναν υπουργό Εξωτερικών, να προσπαθεί, τώρα πια, που έχουν κριθεί τα πάντα, να μας πείσει (έμβλημα ευήθειας) ότι είναι εδώ και αυτός και υπουργεύει. Πόσο μακριά νυχτωμένος…

Εντωμεταξύ, ο χορός του μαύρου χρήματος, στην καθημαγμένη Θεσσαλονίκη εξακολουθεί και κρατάει γερά.

Τρεις με τέσσερις χιλιάδες ευρώ το κεφάλι, μέσω Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Αυστρίας απαιτούνται, όπως λένε όσοι ξέρουν καλά τι συμβαίνει, και κατ’ ευθείαν βρίσκεσαι στη Γερμανία. Με αμπαρωμένα τα σύνορα, σε όλη τη διαδρομή του «βαλκανικού διαύλου», εισέρχονται καθημερινά στη Γερμανία περισσότεροι από 2.500 πρόσφυγες.

Από την άλλη, πάντως, στην Ελλάδα, ψάχνουν, δήθεν, πολιτικές για τους πρόσφυγες, ξεχνώντας τα αστέρια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που βρίσκουν λύσεις στο πι και φι.

Είναι  φορές που γελάς, από τα νεύρα. Όμως περισσότερο γελάς για την κατάντια, παρά, για το ότι σου παρουσιάζεται κάτι εύθυμο και πρόσχαρο.

Κι επειδή γουστάρω την ίντριγκα, κι επειδή μου αρέσουν αυτού του τύπου τα μαύρα παιχνίδια, είμαι  απολύτως βέβαιος, πως ο τύπος που πρότεινε αυτή την άθλια τροπολογία για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που τους ντανιάζουν στο χωριό του σαν ζώα, ή μάλλον χειρότερα κι από ζώα, πήρε τη νομοθετική πρωτοβουλία επειδή «τα παίρνει χοντρά από τους τσιφλικάδες».

Δείξτε μου το αντίθετο, για να με πείσετε.

Δεν είναι  δυνατόν η ελληνική κοινωνία να συγκλονίζεται εδώ και μία 15ετία με τα κάτεργα της Αμαλιάδας και ο βουλευτής της περιοχής να πετάει αετό.

Όπως λοιπόν συμπεριφερόταν και επί συνδικαλισμού, όπου εκεί πλήρωνε το σύνολο των κορόιδων, που λέγεται ελληνικός λαός, την ευμάρειά του, έτσι και τώρα είμαι απολύτως βέβαιος, ότι έκανε καλή μπάζα - και ότι έπεται συνέχεια.

Τα παραπάνω τα λέω γνωρίζοντας καλά τις συνέπειες του νόμου, και ας τολμήσει, ο κύριος αυτός να αμφισβητήσει τα λεγόμενά μου.