Όποιος πιστεύει ότι η σημερινή τρομοκρατική ενέργεια στις Βρυξέλλες συνδέεται με τις «ιστορικές ευθύνες της Ευρώπης προς τους αραβικούς και άλλους λαούς» διαπράττει πολλαπλά ολισθήματα πολιτικής και λογικής ανάλυσης.
- Αναγορεύει τους τρομοκράτες σε εκπροσώπους των αδικημένων λαών.
- Βάζει τους τρομοκράτες στην ίδια πλευρά με τους πρόσφυγες, ενώ οι πρόσφυγες είναι και αυτοί θύματα των ίδιων τρομοκρατών.
- Τα πρώτα θύματα των τρομοκρατών είναι οι ομόθρησκοί τους – σχεδόν 10 εκατομμύρια Σύροι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους και χιλιάδες έχουν δολοφονηθεί.
- Οι πρόσφυγες θέλουν να πάνε στην Ευρώπη όχι για να την τρομοκρατήσουν με ενέργειες σαν τη σημερινή, αλλά για να ζήσουν μακριά από τους ίδιους τρομοκράτες που τους έδιωξαν από τις εστίες τους.
- Οι όποιες ευθύνες της Ευρώπης για τις αποικίες της, την εμπλοκή της σε πολέμους ή άλλες κατακριτέες επιλογές της, δεν δικαιολογούν και δεν αναγορεύουν σε «αραβικό ισοδύναμο» την τρομοκρατία.
Στον μουσουλμανικό κόσμο τα τελευταία χρόνια γίνονται πολύ σημαντικές αλλαγές. Η εκπαίδευση, και περισσότερο τμημάτων του γυναικείου πληθυσμού, η σύγχρονη τεχνολογία και ιδιαίτερα το Ίντερνετ απελευθέρωσαν και οργάνωσαν δυνάμεις που αμφισβήτησαν τη βασική δομή των αραβικών κοινωνιών που είναι οι φυλές και οι ευρείες «οικογένειες». Επειδή όμως οι εξελίξεις στις κοινωνίες δεν ακολουθούν κάποιο «ντετερμινιστικό» καλούπι, στον αγώνα για την επόμενη μέρα στα μουσουλμανικά αυτά κράτη έχουν εμπλακεί δυναμικά και φονταμενταλιστές και τρομοκρατικές οργανώσεις τύπου Αλ Κάιντα, ISIS κ.ά. Δεν είναι τιμωροί όλοι αυτοί για τα δεινά των προηγούμενων γενεών τους. Τρομοκρατούν την Ευρώπη για να κερδίσουν πόντους στην εσωτερική διαμάχη για τον έλεγχο της εξουσίας. Η λογική των τιμωρών που δήθεν προέκυψε από τις αδικίες τις οποίες προκάλεσε η Ευρώπη, είναι αυτό ακριβώς που ενισχύει αυτές τις δυνάμεις στο εσωτερικό του αραβικού κόσμου. Έτσι θέλουν να εμφανίζονται στους αραβικούς λαούς, ως δήθεν εκδικούμενοι την κακιά Ευρώπη!
Η Ευρώπη, ό,τι και αν της καταλογίσεις, είναι το πιο ανεπτυγμένο –πολιτικά, θεσμικά, οικονομικά, νομικά, πολιτισμικά– τμήμα του πλανήτη. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ο μόνος πολιτισμός στον πλανήτη που δέχεται τη διαφορά, την κριτική, που κάνει κριτική στον «εαυτό του». Είναι ο χώρος με το πιο δημοκρατικό πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων, της ελευθεροτυπίας, των ιδιαιτεροτήτων, ο χώρος στον οποίο δεν υφίστασαι συνέπειες από κάποια απόκλιση από το κυρίαρχο –θρησκεία, ιδεολογία, σεξουαλική επιλογή.
Η Ευρώπη είναι η απάντηση, και η περισσότερη Ευρώπη είναι μια πιο ασφαλής απάντηση. Την περισσότερη Ευρώπη την εμπόδισαν αυτοί που σήμερα επιχαίρουν για τα δήθεν «αντίποινα των αδικημένων».
Η Ευρώπη δεν είναι ο επί γης παράδεισος, αλλά ο πιο προνομιακός χώρος για να λύνουμε τις διαφορές μας, να «εκπολιτίσουμε τις διενέξεις μας», να κάνουμε πιο ασφαλή τον πλανήτη μας.
Ευρωπαϊσμός θα πει να επιλέγουμε να προστατεύσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά της Ευρώπης και να θέλουμε να τα πάμε παραπέρα.
Η Ευρώπη είναι από εδώ και η τρομοκρατία από την άλλη – και στη μέση οι «επιχαίροντες».
