Επί έξι χρόνια τώρα, η ελληνική κοινωνία παλεύει να παραδεχτεί μια φοβερά επώδυνη αλήθεια: η χώρα χρεοκόπησε εξ αιτίας, κυρίως, εσωτερικών και όχι εξωτερικών αιτίων.
Δεν είναι κάτι απλό να παραδεχτείς ότι κατέστρεψες το μέλλον των παιδιών σου - διότι περί αυτoύ πρόκειται. Εξ ου και περάσαμε από την πλήρη άρνηση σε αυτό που ζούμε σήμερα.
Έξι χρόνια κρατάει το παραμύθι, διότι επί έξι χρόνια βρισκόταν διαρκώς κάποιος –κόμματα, ΜΜΕ, διανοούμενοι, η Εκκλησία–, μέσα από διάφορα, άλλοτε ανορθολογικά, άλλοτε ατεκμηρίωτα, άλλοτε μισαλλόδοξα σχήματα, να λέει στην κοινωνία ότι «η κρίση είναι τεχνητή», ότι «το χρέος είναι επονείδιστο», ότι «την κρίση την έφερε το μνημόνιο και όχι το αντίθετο» κ.λπ.
Τελευταίος κακόβουλος συμβουλάτορας της ελληνικής κοινωνίας ήταν, φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ, που πρώτα ήρθε στην εξουσία με τη ρητορική τού «Δεν Χρωστάω, Δεν Πληρώνω», με τους πιο προβεβλημένους διανοούμενούς του να ανεβαίνουν στα καφάσια των Αγανακτισμένων για να φωνάξουν «να σκίσουμε τα μνημόνια», και σήμερα εισπράττει τις συνέπειες του ψέματός του (ναι καθαρό ψέμα, όχι πολιτική στρατηγική...).
Γι' αυτό και, λίγο λίγο, δειλά δειλά, υπό την πίεση της αμείλικτης πραγματικότητας, αναγκάζεται να παραδεχτεί δημόσια τις αυταπάτες που έθρεψε. Είναι σημαντικό αυτό, και όταν συμβαίνει από τα στελέχη της κυβέρνησης πρέπει να χαιρόμαστε ως πολίτες.
Και ύστερα από όλη αυτή τη διαδρομή, μια διαδρομή πρώτα και κύρια διανοητική, που απαιτεί να μάθει η κοινωνία (ή να της εξηγήσει η εξουσία των κομμάτων, των διανοουμένων, των ΜΜΕ) δύο-τρεις βασικούς πίνακες για το πότε και πώς φτιάχτηκε το χρέος και τα ελλείμματα (κυριολεκτικά δυο τρεις πίνακες είναι), έρχεται η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων να μας πει πάλι ότι «δεν είμαστε πειραματόζωα των μνημονίων»!
Πάλι πίσω, δηλαδή, στο 2011, «πήγαινε πάλι στην αφετηρία» που λέγαμε όσοι παίζαμε τον Γκρινιάρη.
Γι’ αυτό χρειάζεται να ειπωθεί εξ αρχής: τεράστιο πρόβλημα οι ελίτ μας, ειναι το 80% της κρίσης. Οι αγρότες δεν θα έκαναν τίποτα από αυτά που κάνουν αν είχαμε σοβαρές ελίτ, με συναίσθηση του ρόλου τους και της θέσης τους.
