ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ατάραχος και φαινόταν σίγουρος για τον εαυτό του. Είχε βοηθήσει ότι τον είχε χειροκροτήσει μια πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου κατά την είσοδό του, έστω κι αν αυτή η πτέρυγα δεν αποτελούνταν ακριβώς από ομοϊδεάτες του, αλλά από εθνικιστές, ακροδεξιούς και εν γένει αντιευρωπαϊστές. Σε κάθε περίπτωση, ο έλληνας πρωθυπουργός έδειχνε να μη φοβάται τη δοκιμασία στην οποία θα υποβαλλόταν. Εκείνοι, άλλωστε, δεν ήταν παρά διορισμένοι ευρωκράτες, ενώ εκείνος, ένας λαοπρόβλητος εκλεγμένος πρωθυπουργός.
Πρώτος μίλησε ο Φρανς Τίμερμανς. «Δεν θέλουμε να αντιδικήσουμε με την Ελλάδα», είπε. «Σεβόμαστε την ιστορία της, σεβόμαστε τους αγώνες των Ελλήνων, γνωρίζουμε τα προβλήματά τους και είμαστε βέβαιοι για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό αυτής της χώρας. Μας ανησυχούν όμως ορισμένες κινήσεις της κυβέρνησής της. Μας ανησυχεί ότι ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται στα χέρια ενός υπουργού και ότι τώρα συζητείται να καταργηθεί με μια τροπολογία - εξπρές το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και οι αρμοδιότητές του να περάσουν στη Γραμματεία Επικοινωνίας του υπουργείου Τύπου. Έχουμε την αίσθηση ότι στις ελληνικές κυβερνήσεις δεν αρέσουν οι ανεξάρτητες αρχές, υπάρχει το προηγούμενο της Γενικής Γραμματείας Εσόδων. Ελπίζουμε οι ανησυχίες μας να αποδειχθούν αβάσιμες και προσβλέπουμε σε μια αρμονική συνεργασία με την Αθήνα».
Ο Τσίπρας άκουσε την τοποθέτηση του αντιπροέδρου της Κομισιόν με ένα ελαφρό μειδίαμα. Κι όταν πήρε τον λόγο, δεν μπόρεσε να αποφύγει μια κάποια συγκατάβαση. «Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια», είπε. «Και σας διαβεβαιώ ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος να ανησυχείτε. Τις φήμες που ακούσατε τις διασπείρουν οι ολιγάρχες, εκείνοι που φοβούνται ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα δώσει τέλος στα προνόμιά τους. Καμιά πρόθεση δεν έχουμε να παρέμβουμε στο έργο των ανεξάρτητων αρχών, τις οποίες αντιθέτως ενισχύουμε. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά αποτελούν εσωτερική υπόθεση της χώρας μου και δεν καταλαβαίνω γιατί βρίσκομαι σήμερα εδώ. Θέλω ειλικρινά να σας ρωτήσω: άλλα προβλήματα δεν έχει η Ευρώπη;»
Αν αναρωτιέστε γιατί τα παραπάνω τα ακούτε πρώτη φορά, έχετε δίκιο. Ο πρωθυπουργός που κλήθηκε την περασμένη εβδομάδα να δώσει εξηγήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις αντιδημοκρατικές παρεκκλίσεις της κυβέρνησής του δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά η πολωνή ομόλογός του Μπεάτα Σίντλο. Αυτήν εγκάλεσε ο Τίμερμανς για παραβίαση των αρχών του κράτους δικαίου, και συγκεκριμένα για τις κινήσεις της κυβέρνησής της εναντίον του Συνταγματικού Δικαστηρίου, όπως και για τις νέες διατάξεις που ψήφισε και προβλέπουν την άμεση λήξη της θητείας των μελών των διοικήσεων και των εποπτικών συμβουλίων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ενώ δίνουν στον υπουργό των Οικονομικών, ναι στον υπουργό των Οικονομικών, την αρμοδιότητα να διορίζει και να ανακαλεί τους νέους διευθυντές των δημόσιων μέσων ενημέρωσης, οι οποίοι επιλέγονταν μέχρι σήμερα με διαγωνισμό του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
Κατά τα άλλα, το σκηνικό ήταν περίπου όπως το περιέγραψα στην αρχή. Γνωρίζοντας ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει πολλά όπλα στη διάθεσή του, και ότι η Πολωνία είναι μια μεγάλη χώρα, η Σίντλο έπαιξε το χαρτί της εθνικής κυριαρχίας. Κι έφυγε ατσαλάκωτη. Παρακολουθώντας όμως όλη αυτή την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα διαδικασία, και γνωρίζοντας τι ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα, δεν μπορούσα να αποφύγω μια άσκηση επιστημονικής φαντασίας. Και σ’ αυτή την άσκηση, ο κατηγορούμενος δεν θα ήταν μια μεγάλη χώρα, αλλά μια χώρα κουρασμένη, απαξιωμένη, άρα ευάλωτη.
Το έγραψε κι ο φίλος μας ο Χιούγκο Ντίξον στο Ρώυτερς. Εντάξει, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την προσφυγική κρίση, με την απειλή του Brexit, με την κρίση του ευρώ. Όταν όμως σε έναν όμιλο φιλελεύθερων δημοκρατιών ορισμένες χώρες υπονομεύουν το κράτος δικαίου, πλήττεται μια θεμελιώδης ευρωπαϊκή αξία. Αυτό συμβαίνει σήμερα με την Πολωνία και την Ελλάδα. Κι αυτό η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη να το ανεχθεί.
Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα δήλωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίθετος με τη νομοθεσία που πέρασε η Πολωνία, αλλά και με οποιαδήποτε παρέμβαση κατά της ελευθερίας του Τύπου. Προφανώς εννοεί πως η ελληνική κυβέρνηση είναι αντίθετη με όλα αυτά όταν συμβαίνουν σε άλλες χώρες, όταν γίνονται από άλλες κυβερνήσεις. Γιατί στην πραγματικότητα ο ελληνικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης δεν διαφέρει και πολύ από τον πολωνικό. Ο σεβασμός των αρχών του κράτους δικαίου δεν είναι όμως μια αφηρημένη έννοια και δεν είναι αποκομμένος από την οικονομική ευημερία μίας χώρας, ενός λαού. Είναι ακόμα πιο σημαντικός και από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την απελευθέρωση της αγοράς .
«Δεν είμαστε επαναστάτες. Οι επαναστάτες είναι αυτοί που καταλύουν την τάξη, που προσπαθούν να επιβάλουν με τη βία τη δική τους τάξη. Εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε τη δημοκρατία και την ελευθερία μας». Αυτά λέει ο Ματέους Κιγιόφσκι, ένας από τους χιλιάδες Πολωνούς που διαδηλώνουν, σχεδόν καθημερινά πια, μέσα στο κρύο κατά των αντιδημοκρατικών νόμων που πέρασε η κυβέρνηση. Το ενθαρρυντικό για την Πολωνία είναι ότι έχει κινητοποιηθεί η κοινωνία των πολιτών, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια τη δημοκρατία τους. «Μην ακούσετε εμένα, ακούστε τον λαό σας!», είπε ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων Γκυ Φερχόφστατ στη Σίντλο.
Θα έχει άραγε στο οπλοστάσιό του ένα αντίστοιχο επιχείρημα και όταν θα έχει μεθαύριο απέναντί του τον Αλέξη Τσίπρα;
