Την Παρασκευή συνεχίζεται η δίκη του καθηγητή Ρίχτερ για τις απόψεις του

Την Παρασκευή συνεχίζεται στο Ρέθυμνο η δίκη του γερμανού καθηγητή ιστορίας, Χάιντς Ρίχτερ, για τις επιστημονικές απόψεις του. Και μάλιστα με τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο, και ειδικά τις διατάξεις του άρ. 2 του Ν. 927/1979. Το συγκεκριμένο άρθρο δεν χρησιμοποιήθηκε για την δίωξη κάποιου αρνητή του Ολοκαυτώματος, κάποιου αναθεωρητή ιστορικού ή κάποιου νεοναζί πολιτικού, κάθε άλλο. Η πρώτη πανελλήνια δίωξη και παραπομπή αφορά τον γνωστό καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μάννχαϊμ, συνεργάτη του Books’ Journal και επιφανή φιλέλληνα Χάιντς Ρίχτερ.

Ήδη έχουμε τους πρώτους καρπούς του νομοθετήματος αυτού. Το άρ. 2 Ν. 927/1979 δεν χρησιμοποιήθηκε για την δίωξη κάποιου αρνητή του Ολοκαυτώματος, κάποιου αναθεωρητή ιστορικού ή κάποιου νεοναζί πολιτικού, κάθε άλλο. Η πρώτη πανελλήνια δίωξη και παραπομπή αφορά τον γνωστό καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μάννχαϊμ, συνεργάτη του Books’ Journal και επιφανή φιλέλληνα Χάιντς Ρίχτερ.

Ο κ. Ρίχτερ, ο οποίος έχει συγγράψει περί τα 15 βιβλία για τη σύγχρονη ελλαδική και κυπριακή ιστορία και έχει τιμηθεί με το παράσημο του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο για το έργο του, ενέκυψε ιστοριογραφικά και στη Μάχη της Κρήτης, εκδίδοντας σχετική μονογραφία το 2011.

Ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου όμως άσκησε ποινική δίωξη εις βάρος του κ.  Ρίχτερ, διότι θεωρεί ότι όσα γράφονται στο βιβλίο αυτό συνιστούν άρνηση εγκλημάτων πολέμου που διεπράχθησαν από τους γερμανούς εισβολείς εις βάρος του «Κρητικού Λαού» [sic]. 

Θεωρούμε ότι η δίωξη εις βάρος του κ. Ρίχτερ παραβιάζει βάναυσα την επιστημονική του ελευθερία και την ελευθερία του να εκφράζει τους στοχασμούς του. Αποτελεί ντροπή για όλη την Ελλάδα ότι ένας εισαγγελικός λειτουργός καταχράστηκε με αυτόν τον τρόπο έναν επικίνδυνο και αχρείαστο νόμο.

Την πρώτη ημέρα της δίκης, την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, εναντίον του καθηγητή Ρίχτερ κατέθεσε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρης Αυγενάκης.

Και μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση: η δίκη γίνεται ουσιαστικά σε πλαίσιο σιωπής, σε μια επικράτεια λαλίστατων κατά τα άλλα πολιτών, δημοσιογράφων και ιστορικών, για θέματα ιστορίας. Αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια το άρθρο του Ηλία Κανέλλη στην εφημερίδα Τα Νεα (14/11/2015):

Στις 25 Νοεμβρίου 2015, στο Ρέθυμνο, θα διεξαχθεί η εξ αναβολής δίκη κατά του γερμανού καθηγητή Ιστορίας Χάιντς Ρίχτερ, για τις απόψεις που εκφράζει στο βιβλίο του «Η μάχη της Κρήτης» (εκδ. Γκοβόστη). Γιατί παρέπεμψε τον Ρίχτερ ο εισαγγελέας; Διότι καταρρίπτει την ηρωική εκδοχή της Μάχης της Κρήτης, την οποία εξετάζει ως παρατηρητής ενός καθαρού πολεμικού επεισοδίου, δεν αποκαλεί συλλήβδην ναζιστές τους γερμανούς αλεξιπτωτιστές και γενικώς δεν έχει την αντίληψη για τα γεγονότα και για την ερμηνεία τους που κυριαρχεί στην Ελλάδα.

Ο Ρίχτερ δεν είναι τυχαία περίπτωση. Γνωρίζει τη χώρα άριστα, αρθρογραφεί μάλιστα παρεμβατικά σε αριστερά κατά κύριο λόγο έντυπα (όπως, π.χ., το «Αντί») από τη δεκαετία του 1970. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι γερμανός εθνικιστής ή έστω σοβινιστής. Επίσης, η ιστορική του ματιά δεν είναι αναθεωρητική, ουδέποτε αμφισβήτησε την εγκληματική διάσταση του γερμανικού ναζισμού κατά της ανθρωπότητας. Υπό τη δική του επιμέλεια, άλλωστε (και του καθηγητή Αρχαιολογίας στη Χαϊδελβέργη Ρ. Στούπεριχ), έχουν εκδοθεί σχεδόν 70 τόμοι με θέμα την ελληνική ιστορία και αρχαιολογία. Στα βιβλία του συγκαταλέγεται και ο τόμος που επιμελήθηκε με τίτλο «Συμφιλίωση χωρίς αλήθεια; Γερμανικά εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου». 

Αλλά τότε γιατί έμπλεξε; Απλούστατα. Επειδή είναι ελεύθερος ιστορικός, επειδή πιστεύει ότι η Iστορία, ως επιστήμη, έχει κανόνες, ότι δεν μπορείς να επαφίεσαι στο κοινό αίσθημα ή στη μυθολογία, στις φήμες ή έστω στις προγενέστερες αναγνώσεις για να κάνεις τη δουλειά σου - και επειδή βρήκε απέναντί του κατηγόρους που θεωρούν ότι τους προσβάλλει διότι αναζητεί την ακρίβεια. Ερευνα, πηγές, συσχετισμοί, ιδού το υλικό του επιστήμονα της Ιστορίας. Οι εργασίες που προκύπτουν απ' αυτό το υλικό προφανώς είναι αντικείμενο κριτικής. Και έτσι θα συνέβαινε και με την ανάγνωση εκ μέρους του Ρίχτερ της «Μάχης της Κρήτης» αν δεν είχε την κακοτυχία να πέσει πάνω στο αναθεωρημένο άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου και στις διατάξεις περί κακόβουλης άρνησης εγκλημάτων πολέμου με εξυβριστικό χαρακτήρα. Υποτίθεται ότι με αυτόν θα διωκόταν ο μισαλλόδοξος λόγος. Η ειρωνεία είναι ότι στον αντίποδα διώκεται η επιστημονική έρευνα.

Μια ιστορία παρόμοια με εκείνη της δήλωσης του Νίκου Φίλη για τις γενοκτονίες; Σε λίγο καιρό, αν τυχόν ατυχής έκβαση κάνει το θέμα διεθνές, ίσως ξαναγίνουμε αντικείμενο της παγκόσμιας περιφρόνησης. Δεν τρέχει τίποτα, συνηθίσαμε.

LINK ΠΗΓΗΣ:  http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5310733/mia-akoma-dikh-ths-istorias/