Αν παραξενεύτηκαν κάποιοι με τις γιορτές ανύψωσης του εθνικού φρονήματος του υπουργού Εθνικής Αμύνης, σε αγαστή συνεργασία με την «αυτοκράτειρα» της περιφέρειας Αττικής, αν απόρησαν με το αυτοκαταστροφικό για τη χώρα δημοψήφισμα του περασμένου καλοκαιριού, σήμερα διαπιστώνουν πως στόχος αυτής της συγκυβέρνησης είναι ο απόλυτος έλεγχος της ζωής των πολιτών και ο περιορισμός των κεκτημένων εδώ και δυόμισι αιώνες ελευθεριών.
Το νομοσχέδιο που συζητείται αυτές τις ημέρες στο ελληνικό Κοινοβούλιο για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι ένα μνημείο ολοκληρωτικής αντίληψης του δικαιώματος της επιλογής. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει στα παρασκήνια ένα ολόκληρο πλέγμα διαπλοκής με φανερούς και κρυφούς «χορηγούς» της συγκυβέρνησης των δύο άκρων, που επιθυμούν να αναλάβουν την «αντικειμενική μας ενημέρωση».
Το μεγάλο διακύβευμα αυτού του νομοσχεδίου είναι το δικαίωμα στην επιλογή. Δικαίωμα του θεατή να επιλέξει όποια πηγή ενημέρωσης θέλει, δικαίωμα του Μέσου να επιλέξει τον τρόπο ενημέρωσης, δικαίωμα της κοινωνίας να έχει πλήθος πηγών πληροφόρησης. Αντί γι’ αυτό, η συγκυβέρνηση των δύο άκρων, επιθυμεί η ίδια να καθορίζει ποσοτικά τον τρόπο στελέχωσης (;) των Μέσων, ορίζοντας τον ακριβή αριθμό απασχολούμενων σε αυτά. Ποιος όμως μας εγγυάται πως αύριο, η ίδια αυτή συγκυβέρνηση των δύο άκρων δεν θα θελήσει να ορίσει και ποιητικά τον τρόπο ενημέρωσης. Η μέχρι σήμερα πολιτεία της, τόσο πριν γίνει κυβέρνηση όσο και στη συνέχεια, έδειξε την καθεστωτική αντίληψη που τη διακατέχει, πότε στοχοποιώντας μη ευπειθείς δημοσιογράφους και ΜΜΕ, πότε εξαγγέλλοντας μποϊκοτάζ, πότε απειλώντας με μηνύσεις και διώξεις, ακόμη και δημοσκόπους ή ακαδημαϊκούς.
Πλήττοντας το δικαίωμα στην επιλογή, η συγκυβέρνηση των δύο άκρων στοχεύει στην ίδια την καρδιά της δυτικής δημοκρατίας, την οποία γαλουχήθηκε να μισεί και να θέλει να καταλύσει. Τόσο το ερυθρό όσο και το μελανό σκέλος αυτής της συγκυβέρνησης είναι ορκισμένοι εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας, της κοινωνίας των πολλαπλών επιλογών και ευκαιριών, της κοινωνίας της δημοκρατικής ανεκτικότητας και συμβίωσης.
Το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ είναι, προφανώς, το πρώτο μιας σειράς νομοσχεδίων που στόχο έχουν τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών των πολιτών. Πριν από μερικά χρόνια, μια άλλη κυβέρνηση, εντελώς ανόητα (ή μήπως ήθελε να ανακατανείμει τον κλάδο σε αρεστούς χορηγούς της;) θέλησε να επιβάλει τη νομοθεσία του «Βασικού μετόχου» με στόχο να ελέγξει και εκείνη την Ενημέρωση. Η πανωλεθρία της δεν έγινε μάθημα για τους σημερινούς συγκυβερνήτες, γι’ αυτό και η δική τους θα είναι πιο εκκωφαντική και συντριπτική.
Εξαρτημένη από την οικονομική αρωγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης η συγκυβέρνηση, αργά ή γρήγορα, θα συρθεί υπόδικη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και εκεί θα κληθεί να απολογηθεί για τα ολοκληρωτικής νοοτροπίας νομοθετήματά της.
Μέχρι τότε θα υπόκειται στον έλεγχο της κοινωνίας και θα «απολαμβάνει» τη χλεύη των δημοκρατικών πολιτών.
Δυνατό κομματικό άρθρο , καλή παραγγελιά απ' τη Ρηγγίλης
22 Οκτ 2015, 03:10