Υποτίθεται ότι από τη στιγμή που το σήμα των τηλεοπτικών σταθμών είναι ψηφιακό και όχι αναλογικό, άρα τύποις και ουσία τα κανάλια μπορούν να είναι απεριόριστα, είναι στρέβλωση, κρατικισμός και διάθεση ελέγχου ο υποχρεωτικός καθορισμός από τον νομοθέτη του αριθμού των δικτύων που θα εκπέμπουν.
Από τη στιγμή που είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα έχουμε συνομολογήσει ορισμένους βασικούς κανόνες ελευθερίας του επιτηδεύεσθαι, είναι στρέβλωση και παράβαση των κανόνων της ελεύθερης οικονομίας ο καθορισμός διά νόμου μίνιμουμ αριθμού εργαζομένων σε κάθε δίκτυο καθώς και των εργασιακών συμβάσεών τους.
Εξίσου στρέβλωση συνιστά η υποχρέωση των καναλιών να αφιερώνουν μίνιμουμ υποχρεωτικό χρόνο «στον πολιτισμό». Δηλαδή; Τι είναι «πολιτισμός»; Και μάλιστα τι είδους είναι ο «πολιτισμός» που πρέπει υποχρεωτικά να πληρώνεται από τους επιχειρηματίες του Τύπου - και γιατί δεν είναι πολιτισμός ένα σίριαλ, ένα ειδησεογραφικό πρόγραμμα, μια σχολιογραφική εκπομπή;
Περισσότερες λεπτομέρειες αύριο, έπειτα από εξονυχιστικότερη ανάγνωση του νομοσχεδίου. Ωστόσο, η πρώτη ματιά δεν αναιρεί την ουσία: η κυβέρνηση επιχειρεί να ορίσει τους κανόνες του παιχνιδιού των ΜΜΕ, φέρνοντας την ενημέρωση στα μέτρα της. Επιχειρεί να ελέγξει και να ποδηγετήσει τα εκπεμπόμενα μηνύματα.
Το νομοσχέδιο δεν θα γίνει νόμος επειδή αντιβαίνει στους κανόνες της ελευθερίας του Τύπου. Η ποδηγέτηση του Τύπου και της πληροφόρησης δεν θα περάσει.
Takis Anastopoulos: στην υπόλοιπη Ευρώπη μόνο ο ακροδεξιός Βίκτορ Όρμπαν έχει τολμήσει να επιχειρήσει κάτι τέτοιο στην Ουγγαρία. Και μετά απο συντονισμένη επίθεση που δέχθηκε κυρίως στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και απο την Επιτροπή, αναγκάστηκε να αναθεωρήσει όλες τις προτάσεις που ήσαν αντίθετες προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο
21 Οκτ 2015, 10:10