Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ουσιαστικά διαλυθεί ως συλλογικός φορέας. Τα προβεβλημένα στελέχη του, ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης, η Βαλαβάνη, η Κωνσταντοπούλου έχουν φύγει καταγγέλλοντας την ηγεσία του κόμματος. Η απώλεια, όμως, των συντρόφων είναι το λιγότερο από τα προβλήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το χειρότερο για το κόμμα είναι ότι η ρητορική του προέδρου του έχει στραφεί προς την κατεύθυνση της ενδυνάμωσης της ιδιωτικής οικονομίας, του εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα, της υιοθέτησης μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για μία κεντροαριστερή ρητορική.
Η ριζοσπαστική αριστερά, που είναι κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κατά του κεφαλαίου, κατά της ατομικής ιδιοκτησίας, δεν μπορεί να βρει στέγη πλέον σε αυτό το περίεργο μόρφωμα που έχει δημιουργήσει ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του. Βρίσκεται πια στη ΛΑΕ. Δεν έχει όμως καμία σημασία για τις ερχόμενες εκλογές. Άλλωστε, ποτέ δεν είχε λαϊκή στήριξη η ριζοσπαστική αριστερά. Η ευρεία στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανέκαθεν στήριξη στον Τσίπρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν χρειάζεσαι ιδέες για να γίνεις κυβερνήτης μίας χώρας, παρά μόνο όμορφες υποσχέσεις. Δεν χρειάζεσαι ικανούς ανθρώπους για να στελεχώσεις την κυβέρνηση, παρά μόνο φανατικούς οπαδούς. Ενδεχόμενη νίκη του στις εκλογές δεν θα είναι νίκη της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Δεν θα είναι νίκη του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα είναι νίκη μίας ομάδας ικανών ανθρώπων. Θα είναι η νίκη ενός και μόνο ανθρώπου που μπορεί να πείθει για την προσωπική του εντιμότητα και τη διάθεσή του να καταπολεμήσει τους «κακούς» και τους ανήθικους. Ακόμη κι αν αυτός είναι ο πιο ανήθικος από όλους.
