Τεύχος 55

Μπάμπης Αργυρίου, Προτιμώ τα παλιά τους. Μυθιστόρημα, Mic Books, Θεσσαλονίκη 2015, 320 σελ.

Είναι το δεύτερο βιβλίο του. Κι εδώ, όπως και στο πρώτο, το αρχικό κίνητρο της συγγραφής εδράζεται στη μουσική. Ως γνωστόν, η μουσική σε ταξιδεύει παντού. Μπορεί στο Φοίνιξ της Αμερικής, μπορεί και στην Ελλάδα της κρίσης… (Το κείμενο αναδημοσιεύεται από το Books’ Journal #55 – Μάιος 2015, λόγω της κακής είδησης του θανάτου του νεαρού συγγραφέα)

Υπάρχει ως γνωστόν μια παλαιά γραμμή κατάκρισης της δημοκρατίας και των δημοκρατικών ατόμων. Στο στόχαστρο βρέθηκε η «υπερβολικά χαλαρή» κατάσταση των κοινωνικών ηθών κι άλλοτε πάλι μια καταστροφική για τις πολιτικές και πνευματικές ιεραρχίες, συνθήκη.  Ο γάλλος ριζοσπάστης φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ ισχυρίζεται πως από τους πλατωνικούς διαλόγους μέχρι τους σύγχρονους διανοητές που εξοργίζονται με την ασυδοσία των επιθυμιών, το βλέμμα των ελίτ διαμορφώνεται κατά βάση ως μίσος για τη δημοκρατία[1]. Υιοθετώντας διάφορα λεξιλόγια κατάκρισης –διατείνεται ο Ρανσιέρ– οι ελίτ αμφισβητούν τις εμπειρίες και τους τρόπους πρακτικής χειραφέτησης των απλών και καθημερινών ανθρώπων.

 Γρηγόρης Θ. Παπανίκος, Η Οικονομική Κρίση της Ελλάδος. Μία Ταξική Ανάλυση Υπέρ των Μνημονίων, Αθηναϊκό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Έρευνας, Αθήνα 2014

Τα μνημόνια, όχι μόνο δεν είναι καταστρεπτικά αλλά αντίθετα, ακριβώς επειδή στρέφονται ενάντια στα παρασιτικά στρώματα της κοινωνίας, είναι ευεργετικά για την ελληνική οικονομία. Η συνέχιση των μνημονίων είναι απολύτως απαραίτητη για την εξαφάνιση του παρασιτισμού και την εργατικοποίηση αυτών των κοινωνικών στρωμάτων. Επομένως, αν η Aριστερά δεν είχε διαβρωθεί από τα στρώματα του παρασιτισμού και της προσοδοθηρίας, θα έπρεπε να παλεύει για πιό «σκληρά» μνημόνια, μέσα στο πλαίσιο πάντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. [Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015]

Robert Douglas-Fairhurst,  The Story of Alice: Lewis Carroll and the Secret History of Wonderland, Harvill Secker, 2015, 496 σελ.

Η Ιστορία της Αλίκης από τον καθηγητή Ρόμπερτ Ντάγκλας - Φέρχερστ, η νέα βιογραφία δηλαδή του Λιούις Κάρολ που κυκλοφόρησε στη Βρετανία, βλέπει με άλλο μάτι τη δημιουργία και την εξέλιξη της κλασικής Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Και μας δίνει τον μίτο για να λύσουμε τα μάγια.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας στην Ελλάδα, μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, ανάμεσα σ’ ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, και της λαϊκιστικής Δεξιάς, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, καθώς και οι πρακτικές των πρώτων 100 ημερών αυτής της κυβέρνησης, υπαγορεύουν την ανάγκη για θεωρητικές διασαφηνίσεις και εννοιολογήσεις δύο κρίσιμων πολιτικών όρων: του Ριζοσπαστισμού και του Εξτρεμισμού. (Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015)

Ο Ρίτσαρντ Ντώκινς συζήτησε με το κοινό της Αθήνας, στις 24 Απριλίου 2015, στον πολυχώρο Hub, σε μια εκδήλωση που συζητήθηκε αρκετά. Τι είπε και γιατί ο λόγος του διάσημου οπαδού του αθεϊσμού είναι πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος; Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015.

Η pochette από τον Ζάχο Χατζηφωτίου στον Αλέξη Τσίπρα. Ένα κείμενο για το lifestyle του πρωθυπουργού, σύμφυτο της διγλωσσίας του, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, που αναδημοσιεύεται από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015.

Ήδη το 2010, πέντε ολόκληρα χρόνια πριν τον σχηματισμό της λαϊκιστικής κυβέρνησης συνασπισμού στην Ελλάδα, ο τότε Πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν φαν Ρομπέι αποκάλεσε τον λαϊκισμό «τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ευρώπη» (Frankfurter Allgemeine Zeitung, 9 Απριλίου 2010). Από τότε, πολλές φωνές που εκφράζουν το κατεστημένο έκαναν το ίδιο, από τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ μέχρι τους αρχισυντάκτες της New York Times. Όλες οι προειδοποιήσεις έχουν τα εξής κοινά χαρακτηριστικά: (1) προέρχονται από ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία, (2) είναι ασαφείς αναφορικά με την έννοια του λαϊκισμού, και (3) ισχυρίζονται ότι ο λαϊκισμός είναι (πανταχού) παρών στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.

Υποτίθεται ότι ο φεμινισμός είναι συστατικό στοιχείο της ιδεολογίας και των πολιτικών επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, όμως, το στοιχείο αυτό δεν επιβεβαιώνεται όσο το κόμμα ασκεί κυβερνητική εξουσία; Και τι ακριβώς συμβαίνει; Επικαιροποιημένη αναδημοσίευση από το Books' Journal, τεύχος 55, Mάιος 2015. [TBJ]

Μια παράλογη υπόθεση ελληνικής παραδοξότητας. ώς ένας ιστορικός αντιμετωπίζει την μήνιν της ελληνικής δικαιοσύνης για τις απόψεις του. Και με ποιο νόμο! (αναδημοσίευση από το Books' Journal 55, Μάιος 2015).