web only

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι αντιδράσεις κατά των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών θέσεων που αυτά εκφράζουν. Λέγοντας τελευταίο καιρό, δεν εννοώ μόνο την πρόσφατη απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να μποϋκοτάρει την κρατική τηλεόραση με αφορμή υβριστικό και άστοχο χαρακτηρισμό συνεργαζόμενου δημοσιογράφου κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τελευταίο καιρό εννοώ όλη αυτήν την περίοδο της κρίσεως, όπου η δημοσιογραφία ετέθη στο επίκεντρο πολιτικής αντιπαραθέσεως. Η κραυγαλέα κομματικοποίηση ορισμένων δημοσιογράφων και η απροκάλυπτη πολιτική στράτευση ορισμένων ΜΜΕ κατέστησαν τον Τύπο βασικό και αναντικατάστατο πολιτικό παίχτη στο σύστημα εξουσίας.

«Μπαχαλάκηδες», «πολιτική ομάδα που κάνει ακτιβισμό», «συμμετέχει σε προπαρασκευαστικές πράξεις κατά του πολιτεύματος», «συμμορία», «συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει τις βρωμοδουλειές», «ιδεολογικό μωρό που μπουσουλάει». Είναι σωστή η επικοινωνιακή τακτική του Ρουβίκωνα; Και είναι μόνο επικοινωνιακή;

Επέτειος μνήμης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Οι Αμερικανοί έχουν ανεγείρει μνημείο το οποίο συντηρεί στην αιωνιότητα τα ονόματα και τα πρόσωπα όσων χάθηκαν εκείνη τη μέρα από το μηδενιστικό χτύπημα της τρομοκρατίας. Το αντίθετο ακριβώς από ό,τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας - όπου αντί για τη μνήμη προωθείται η λήθη.

Ιρλανδία και Ελλάδα: παράλληλες πορείες προς την εκκοσμίκευση. Σκέψεις με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ιρλανδία.

Η προσφορά του Λουκά Παπαδήμου. Με αφορμή την επίθεση του πρωθυπουργού κατά των "τραπεζιτών" από το διάγγελμα εχθροπάθειας της Ιθάκης. 

Η αποποίηση των ευθυνών είναι σύνηθες ελληνικό φαινόμενο. Δεν είναι δυνατόν να έχουν χαθεί 96 άνθρωποι και όλα να έχουν γίνει σωστά. Σκέψεις ένα μήνα μετά την καταστροφή.

Η σπουδαία αμερικανίδα τραγουδίστρια Αρίθα Φράνκλιν πέθανε στις 16 Αυγούστου και, όπως ήταν αναμενόμενο, την είδηση του θανάτου της ακολούθησε ποταμός δηλώσεων και σχολίων στον αμερικανικό και τον αγγλοσαξονικό κυρίως κόσμο – στον ελληνικό κόσμο τα σχόλια ήταν σημαντικά λιγότερα.

Μία δεκαετία αργότερα από την Ηλεία, από το φυσικό τέκνο εκείνης της κυβέρνησης αντικρίζουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες παραλείψεις και φυσικά τις ίδιες δικαιολογίες. Ασύμμετρη απειλή, ανόθευτη συνωμοσιολογία, η εκδίκηση του Θεού, παρόμοιες προκάτ αντιδράσεις. Λες και δεν πέρασε μια μέρα. Η φρασεολογία της εθνικής ταπείνωσης είναι κοινή. Η νοοτροπία είναι ίδια. Το αποτέλεσμα ίσως χειρότερο.

Πέθανε, στις 20 Ιουλίου 2018, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Σταύρος Τσακυράκης, σε ηλικία 67 ετών, από καρκίνο. Στη διάρκεια της χούντας είχε έντονη αντιδικτατορική δράση, συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Υπήρξε γραμματέας του Ρήγα Φεραίου. Το επιστημονικό έργο του περιστράφηκε γύρω από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, και ιδίως γύρω από το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Books’ Journal και από τους θερμότερους υποστηρικτές του εγχειρήματός μας.

Ήταν από τα πολιτιστικά γεγονότα του Ιουνίου. Το δέκατο Φεστιβάλ Λογοτεχνία Εν Αθήναις είχε περισσότερες από 70 εκδηλώσεις σε 15 χώρους πολιτισμού στην Αθήνα, την Λευκάδα και την Κρήτη. Διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, εργαστήρια δημιουργικής γραφής, εκθέσεις ζωγραφικής, μουσικές εκδηλώσεις εκπαιδευτικά προγράμματα, προβολές ταινιών. Και κυρίως, η λογοτεχνία της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Λατινικής Αμερικής. [TBJ]