web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςeVivlio: Ιδιοφυής ιδέα, πλην ημιτελής
Οι μεγάλοι διαβάζουν πλέον λιγότερο, οι μικροί ελάχιστα ή καθόλου. Ακούν όμως, και είναι διαρκώς καλωδιωμένοι. Γι’ αυτό και η πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας (αναμφίβολα της προηγούμενης ηγεσίας του, γιατί αυτά τα πράγματα δεν υλοποιούνται εν μια νυκτί ) να φτιάξει μια εφαρμογή ακρόασης ηχοβιβλίων –audiobooks δηλαδή–, το eVivlio, να το εφοδιάσει με περιεχόμενο και να τη διαθέσει δωρεάν στο κοινό είναι σημαντική. Εξαιρετική, για να μην τσιγκουνευόμαστε τα λόγια μας. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς στην Ακαδημία Αθηνών
Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσουκαλάς είναι πλέον τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Εξελέγη, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της 27ης Μαρτίου 2025, στην προκηρυχθείσα έδρα: «Κοινωνιολογία - Κοινωνική Θεωρία», στη Γ' Τάξη των Ηθικών και Κοινωνικών Επιστημών.
Υπόθεση Τριαντόπουλου: η ουσία της δικονομίας
Γιατί η επίσπευση της δίωξης Τριαντόπουλου δεν παραβιάζει ούτε το γράμμα ούτε το πνεύμα του άρθρου 86 του Συντάγματος και του ισχύοντος νόμου για την ποινική ευθύνη των υπουργών.
Αφελής ή μαχόμενη Δημοκρατία;
Είναι πανανθρώπινη οδυνηρή εμπειρία: Η Δημοκρατία δεν «αποθηκεύεται» ψυχικά, ώστε να χρησιμοποιηθεί σε περιόδους «έλλειψης» ή κρίσης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν «πολιορκείται» από την αχαλίνωτη δημαγωγία, υπόκειται σε συνεχή ευθραυστότητα, έτοιμη πάντοτε να καταρρεύσει απέναντι σε κάθε «χαοτικό ψέμα». Αρκεί αυτό να γίνει πιστευτό. Γι’ αυτό ακριβώς η Δημοκρατία που θέλει να ζήσει, δεν δικαιούται να είναι «αφελής» και να μην αναγνωρίζει τους εχθρούς της. Ειδικά όταν αυτοί επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τους ανθρώπους ως «εργαλεία» για τους σκοπούς τους.
Καλώς ήρθατε στην εποχή των επιθυμιών!
Ας σκεφτούμε πώς θα αντιδρούσαμε, για παράδειγμα, πριν από τριάντα χρόνια, στη δύση δηλαδή του 20ού αιώνα και στην αυγή του 21ου, εάν έβγαινε ένας αμερικανός Πρόεδρος και δήλωνε πως θέλει να αγοράσει τη Γροιλανδία, πως προτείνει στον Καναδά την προσάρτησή του στις ΗΠΑ αποκαλώντας τον πρωθυπουργό της χώρας «κυβερνήτη», ο οποίος θαύμαζε τους πιο αιμοσταγείς δικτάτορες του πλανήτη και κάθε κάθαρμα που κυκλοφορεί σε αυτό τον μάταιο κόσμο και γενικότερα η βασική του φιλοσοφία, που οργανωνόταν με όχι παρά πάνω από εκατό λέξεις (λιγότερες ακόμα κι απ’ του Τσίπρα!), να αντιλαμβανόταν τον πλανήτη ως ένα οικόπεδο και τον εαυτό του επικεφαλής ενός παγκόσμιου ομίλου Real Estate – με ό,τι στο διάβολο μπορεί να σημαίνει αυτό.
Τα Τέμπη, η Novartis και το ΠΑΣΟΚ
Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ, λόγω μιας απολιτικής ομάδας που συγκροτεί την ηγεσία του, όχι μόνον αυτοπυρπολείται αλλά προσβάλλει και τη μνήμη μας.
Σύνταγμα, το εργαλείο της Δημοκρατίας
Το σύνταγμα και οι νόμοι δεν είναι απλά εργαλεία για τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και για την επίτευξη της ευημερίας αλλά όπλα σε έναν εξοντωτικό και συνεχή εμφύλιο πόλεμο.
Ακτιβισμός, βεβήλωση, βρισιές – και ένας βαρύς κι ασήκωτος
Τι σημαίνει ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς σε 4 απλά μαθήματα από την πρόσφατη επικαιρότητα.
Έχει η Ζωή γυρίσματα, σύντροφοι!
Κάποιες τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και το προσωπικό της κόμμα να καταλαμβάνει την δεύτερη θέση στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Το θέμα αυτό ήρθε στην ελληνική επικαιρότητα –οι προτεραιότητες της οποίας αποδεικνύουν και την… υψηλή αίσθηση πολιτικής αξιολόγησης που διαθέτει–, ταυτόχρονα με το εξίσου σοβαρό ζήτημα της επίθεσης ενός απίθανου χούλιγκαν βουλευτή που τα έκανε λαμπόγυαλο στην Εθνική Πινακοθήκη.
Δεν έχουν εργαλειοποιήσει τα Τέμπη. Tο Μάτι έχουν εργαλειοποιήσει
Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, οι συγγενείς των θυμάτων στο Μάτι ζήτησαν την συμπαράσταση «του λαού», καθώς εκδικαζόταν εκ νέου η υπόθεση της ανείπωτης τραγωδίας που συνέβη εκεί. Δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Σιγή ιχθύος από τις λαϊκές μάζες και τις πολιτικές δυνάμεις. Ούτε καν μια δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη. Το συναίσθημα του λαού είχε εξαντληθεί υπέρ της «Μαρίας των Τεμπών». Δεν περίσσεψε δάκρυ για το Μάτι.