web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΦυσικά και είναι πραξικόπημα. Ο Τίμοθι Σνάιντερ για τον Έλον Μασκ
Εντυπωσιακό και δυσοίωνο. Ο καθηγητής Τίμοθι Σνάιντερ, με άρθρο του που δημοσιεύεται στον Santa Barbara Independent καταγγέλλει τον Έλον Μασκ ως πραξικοπηματία, σε βάρος των δικαιωμάτων όλων των αμερικανών πολιτών, εξαιτίας της προνομιακής πρόσβασης που του έχει παράσχει ο Πρόεδρος Τραμπ στα βασικά συστήματα υπολογιστών της κεντρικής κυβέρνησης. Ο καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Yale, μόνιμος συνεργάτης στο Institute for Human Sciences στη Βιέννη και μελετητής της ιστορίας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, της Σοβιετικής Ένωσης και του Ολοκαυτώματος, προειδοποιεί τους αμερικανούς πολίτες ότι, εύκολα, μπορεί να βρεθούν υπό μια δικτατορία ενός πραξικοπηματία, ο οποίος μεθοδεύει «να αναιρέσει τη δημοκρατική πρακτική και να παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα».
«Ώς εδώ και μη παρέκει!»
Η δίκη για το Μάτι με τους 104 νεκρούς, όπως φαίνεται δεύτερης κατηγορίας και περιορισμένης λαϊκής ευαισθησίας (λεπτομέρειες γνωρίζει ο Φάμελλος που στεκόταν δίπλα στον Τσίπρα), έγινε με βάση τον ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2019, και αφού όλο αυτό το φοβερό έγκλημα είχε γίνει το 2018, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν τότε στην κυβέρνηση, άλλαξε την τελευταία μέρα τον ποινικό κώδικα.
Anima Corporis
Πρόκειται για την αίσθηση της εσωτερικής ταυτότητας των συλλογικών σωμάτων, την ψυχή τους, που υφίσταται παραδοσιακά και λειτουργεί λίγο-πολύ ομοιόμορφα, συγκροτώντας συγχρόνως ένα σώμα αυτοτελές και διακριτό που δεν υπόκειται άλλων συλλογικοτήτων, ως είδος τους.
Νωρίς το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου, ημέρα Παρασκευή, δυο μέρες πριν από τις κρίσιμες πρόωρες γερμανικές εκλογές, ο θρυλικός Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, ο «Κόκκινος Ντάννυ» του Μάη του ’68, που γίνεται φέτος 80 ετών, έδωσε συνέντευξη στο δημόσιο ραδιόφωνο της Γερμανίας, στον δημοσιογράφο Jasper Barenberg του Deutschlandfunk, και μίλησε για όλα, κατά πώς το συνηθίζει: χωρίς να μασά τα λόγια του.
«Δεν εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη…»
Ποιος είναι ο ύψιστος σκοπός της Δικαιοσύνης — τόσο ως ιδέας όσο και ως θεσμού;
Τραμπ, όπως Γιανουκόβιτς
Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν εν μέρει με την Ουκρανία πριν από δεκαπέντε χρόνια.
Ζήτω ο Μοντεσκιέ!
Απέναντι στον απροσδόκητο χαρακτήρα, στη ρευστότητα και στην ευπάθεια των ανθρώπινων υποθέσεων –προϊόντα κυρίως του ασυνείδητου χαρακτήρα των ανθρώπινων πράξεων υπό το χάος των ενορμήσεων, όπως μας φώτισε η ψυχανάλυση–, δεν έχουμε καμία άλλη σταθερά να αντιτάξουμε παρά μόνο τους νόμους.
Ο πόνος λόγια δεν έχει
Για αρχή, μια προσωπική εμπειρία. Την ημέρα που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για τη 17 Νοέμβρη, ρωτήθηκα ως συνήγορος υπεράσπισης από τηλεοπτικό σταθμό τι είναι αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από τη δίκη. Και, χωρίς δισταγμό, απάντησα:
– Η αξιοπρέπεια των συγγενών των θυμάτων.
Ο Πούτιν θέλει μια δεύτερη Γιάλτα
Πώς η Ρωσία εκμεταλλεύεται την 80ή επέτειο της Διάσκεψης Ειρήνης της Κριμαίας
Ένα αφήγημα για την αναγκαιότητα μιας νέας διαίρεσης του κόσμου μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών προωθείται ενεργά από τη ρωσική κυβέρνηση και την κρατική προπαγάνδα, με αφορμή την επέτειο της Διάσκεψης της Γιάλτας του 1945.
Χώρος, ύλη και Γάνδη
Θροΐζει πλέον στις φυλλωσιές του εν Ελλάδι Τύπου η διαρροή του πορίσματος του Πανεπιστημίου της Γάνδης ότι, κατόπιν υπολογισμών, το πόρισμα των επιστημόνων είναι πως ο μοιραίος συρμός των Τεμπών μετέφερε εύφλεκτο υλικό, πιθανότατα ξυλόλιο ή τολουόλιο, σε ποσότητα 3-4 μετρικών τόνων (μην τους μπερδέψουμε με το συμπαθητικό ψαράκι) σε ένα δοχείο διαστάσεων 2,5x1 μέτρου, το οποίο κατά τη σύγκρουση εξερράγη ή ανεφλέγη προκαλώντας επιπλέον θανάτους.