web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΠερεγρίνος - το βιβλίο, ένας χρόνος
Διατηρώ από το μακρινό 1996 καταγραμμένες μέχρι κεραίας τις επαφές μου με την… πολιτιστική πανίδα των Αθηνών –σκέφτομαι συχνά αν επιμεληθώ αυτές τις σημειώσεις θ’ αποτελούσαν ίσως τη σημαντικότερη μαρτυρία μου: αφού απομακρύνθηκα στην εσχατιά μιας επικράτειας-παρωδίας (αλλά και οιονεί νεκρής γλώσσας), ένας λόγος για να αποφύγω τα μηχανήματα που κόβουν κεφάλια, ένας δεύτερος για να οικονομήσω καλύτερα το όποιο έργο μου, ύστερα επιστρέφοντας κατά τακτά διαστήματα τι εισέπραττα εκεί, στο ούτως ειπείν εθνικό κέντρο… Ξεχωριστό κεφάλαιο αυτής της… αναχώρησης, από πολλές απόψεις, ο Περεγρίνος. Επετειακά, κάθε 22 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας του βιβλίου, λέω να συντάσσω την ετήσια κίνησή του (σε τίτλους οι πληροφορίες, προς το παρόν), ένα είδος Ημερολογίου του Περεγρίνου. Ημερολόγιο που είμαι σίγουρος θα καταγράφεται κι αφότου εκλείψω. Γιατί ο Περεγρίνος υφίσταται, υπάρχει. Και να ληφθεί υπόψη, έργα της κατηγορίας του Περεγρίνου ο φθόνος τα δροσίζει, η πονηρά σιωπή τα τρέφει.
Η εκδίκηση της Ανατολικής Γερμανίας
H Εναλλακτική για τη Γερμανία, o Συνασπισμός Σάρα Βάγκενκνεχτ και η φωνή από τον τάφο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Μια ανάλυση για το αποτέλεσμα των εκλογών στη Θουριγγία και τη Σαξωνία
Έτσι χτίστηκε η Ακαδημία: η αλληλογραφία Χάνσεν και Τσίλλερ
Ένα έργο που κυοφορήθηκε πολλά χρόνια κυκλοφορεί επιτέλους από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Η Αλληλογραφία του Ερνστ Τσίλλερ (από την Αθήνα) και του Θεόφιλου Χάνσεν (από τη Βιέννη), το 1859-1890, το διάστημα της σχεδίασης και της ανέγερσης της Σιναίας Ακαδημίας Αθηνών, ενός από τα κτίσματα της Αθηναϊκής Τριλογίας που κοσμούν το κέντρο της Αθήνας. Το βιβλίο περιέχει 428 επιστολές που πρώτη φορά συγκεντρώθηκαν και μεταφράστηκαν από την ιστορικό τέχνης Μαριλένα Ζ. Κασσιμάτη και, εκτός από μια μαρτυρία για τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της Ακαδημίας, είναι και τεκμήριο για την ανάπτυξη δυο ευρωπαϊκών πόλεων, της Βιέννης και, βέβαια, της Αθήνας.
Διαπραγματεύσεις «γη αντί γης» - και ο ρόλος της Κίνας
Πώς η επιχείρηση της Ουκρανίας στο Κουρσκ προκαλεί την Κίνα να πάρει δημόσια θέση [ή να κάνει come-out]
Η συνεχής υποστήριξη του Πεκίνου για διαπραγματεύσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου έχει αποκτήσει, μετά την ουκρανική κατοχή ρωσικών εδαφών, νέο νόημα. Μια κινεζική ή άλλη εκτός της Δύσης ώθηση για μια ρωσο-ουκρανική διευθέτηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ουσιαστικές ειρηνευτικές συνομιλίες.
Η διάβρωση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και οι κίνδυνοι που υποκρύπτει
Άνθρωπος του Πούτιν επικεφαλής του Γραφείου Αντιτρομοκρατίας του ΟΗΕ και του Παγκόσμιου Προγράμματος Υποστήριξης Θυμάτων Τρομοκρατίας! Τι συμβαίνει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών; Τι στόχους έχουν αυτοί που τον υπονομεύουν αλλά και γιατί κάνουν λάθος κάποιοι που ζητούν την πλήρη διάλυση του;
Κουρσκ: μια κρίσιμη καμπή στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο
Η ουκρανική εισβολή στην περιοχή Κουρσκ, βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας, εξελίσσεται σε κρίσιμη καμπή, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στη μεγαλύτερη στρατιωτική σύγκρουση στην Ευρώπη από το 1945.
Άλλο 666 κι άλλο 112
Θα το ξαναπούμε: για τον κόσμο των δημαγωγών πολιτική δεν είναι η μέριμνα για τον κοινό μας κόσμο, αλλά το ακριβώς αντίθετο: προπαγάνδα και απάτες για την κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας, ερήμην της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης συνθήκης.
Γιώργος Λεωτσάκος (1935-2024): μια ιστορία αποκαρδίωσης
Το όνομα του Γιώργου Λεωτσάκου μού ήταν οικείο από την πρώτη στιγμή που άρχισα να διαβάζω εφημερίδες – κυρίως Τα Νέα στα γυμνασιακά μου χρόνια. Διάβαζα τις κριτικές του σε συναυλίες σαν τεκμήρια μιας άλλης ζωής στην οποία, κάποια στιγμή, θα συμμετείχα κι εγώ όταν μεγάλωνα, και δεν έβλεπα την ώρα. Ως επαρχιωτάκι, με ρομαντισμό και προσδοκίες, πίστευα ότι κάποια στιγμή η κλασική μουσική, η γνώση και η κατανόησή της, θα σήμαινε ότι έχω κερδίσει τη χειραφέτηση κι ότι θα ζω σε ένα περιβάλλον άνεσης που θα μου επέτρεπε κάποιες μυθικές ακόμα τότε για μένα απολαύσεις, όπως ένα δίσκο κλασικής μουσικής, μια συναυλία, κάποιον κύκλο στον οποίο ισότιμα θα μπορούσα να συζητώ γι’ αυτά.
Χειραγώγηση και χειραγωγησιμότητα
Ο Νίκος Κούρκουλος, χαλκέντερος μεταφραστής, μεταξύ άλλων τα τελευταία χρόνια των βιβλίων του Ένζο Τραβέρσο, δεν είναι πια εδώ. Πέθανε στις 6 Αυγούστου 2024 σε ηλικία 64 χρόνων.
Την είδηση μετέφερε ο εκδότης του, ο Γιάννης Νικολόπουλος, των Εκδόσεων του Εικοστού Πρώτου. Ο Νίκος Κούρκουλος, μεταφραστής πολλών από τα βιβλία που έχει εκδώσει αλλά και άτυπος σύμβουλός του για πολλές από τις εκδοτικές επιλογές του, πέθανε από καρκίνο στα 64. Πριν από μερικά χρόνια είχαμε πιστέψει ότι είχε κερδίσει τη μάχη με την αρρώστια, η οποία όμως επέστρεψε.
Γεννημένος στην Κέρκυρα το 1960, ο Νίκος Κούρκουλος έζησε στην Αθήνα. Τέλειωσε γυμνάσιο στην Ιωνίδειο στον Πειραιά, σπούδασε ιταλική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη (μια εποχή που ακόμα τα φιλολογικά τμήματα του ΑΠΘ ενέπνεαν δέος) ενώ παράλληλα ήταν στρατευμένος στην Αριστερά και στις ιδεολογικές περιπέτειες εξαιτίας αυτής της ένταξης. Πολύ νωρίς βρέθηκε να υποστηρίζει αναρχικές ιδέες, στις οποίες έμεινε πιστός μέχρι τέλους.
Έζησε ελεύθερα, και η μετάφραση ήταν ο τρόπος και ταυτόχρονα το τίμημα της ελευθερίας του. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά περισσότερα από 70 βιβλία. Προτιμούσε και επεδίωκε να μεταφράζει βιβλία κοντινών του ιδεολογικά συγγραφέων και επίσης προτιμούσε τη δοκιμιακή γραφή, αν και εξαιρετικές είναι και οι λογοτεχνικές μεταφράσεις του. Στις πρώτες του συνεργασίες με τον Εικοστό Πρώτο είχε εργαστεί για τη μεταφορά της Νέας Ζωής του Δάντη στα ελληνικά (1996).
O καθηγητής αρχαιολογίας Γιάννης Χαμηλάκης, σε ανάρτησή του στο facebook, γράφει για μια ακόμα πτυχή της πνευματικής ταυτότητας του Νίκου Κούρκουλου. Επισημαίνει ότι μεταξλύ των άλλων, ήταν και «από τους ελάχιστους στην Ελλάδα που ασχολούνταν τόσο συστηματικά με την σκέψη των ιθαγενών κοινοτήτων στις οποίες και αφιέρωσε το σπάνιο ιστολόγιο του ("Ο Τέταρτος Κόσμος")». Ήταν ακόμα «ένας άνθρωπος στον οποίο η ελληνική ανθρωπολογική και αρχαιολογική κοινότητα οφείλει πολλά, καθώς μετέφρασε (ή επιμελήθηκε), με σπάνια φροντίδα και προσοχή, κλασικά ανθρωπολογικά και αρχαιολογικά κείμενα, μεταξύ των οποίων και αρκετά βιβλία του Μάρσαλ Σάλινς, και βιβλία του Χόντερ».
Για μια βαθύτερη γνωριμία με τη σκέψη και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του Νίκου Κούρκουλου, αναζητήστε το βιβλίο του Ουελελέ, με επιλογή κειμένων από το ιστολόγιό του.
LINKS:
Για τη βιβλιογραφία του: https://osdelnet.gr/contributors/1066213#translator και https://osdelnet.gr/contributors/1066213#translator
Το ιστολόγιό του: https://tetartoskosmos.wordpress.com/