«Τα περισσότερα µέλη [της ομάδας των Ρομά] ζουν υπό συνθήκες κοινωνικού αποκλεισµού. Πρόκειται για µια σηµαντική αριθµητικά µερίδα του πληθυσµού, που διαβιεί σε συνθήκες στέρησης, µε µεγάλο ποσοστό αναλφαβητισµού και περιορισµένης έως ανύπαρκτης πρόσβασης σε στέγαση, υπηρεσίες υγείας, ποιοτική εκπαίδευση και απασχόληση. Το 90% περίπου των … Ροµά ζει σε νοικοκυριά µε εισόδηµα κατ’ αντιστοιχία χαµηλότερο από το εθνικό όριο της φτώχειας. Η επί µακρόν διαβίωση της οµάδας σε συνθήκες πλήρους κοινωνικής και πολιτειακής αποµόνωσης έχει οδηγήσει στην αποστέρηση βασικών δικαιωµάτων. Η µεγάλη πλειονότητα στεγάζεται σε καταλύµατα πρόχειρης κατασκευής σε ποσοστό 50% (λυόµενα, παράγκες, καλύβια και γενικώς καταλύµατα πρόχειρης κατασκευής) χωρίς τις βασικές τεχνικές και κοινωνικές υποδοµές. [Αναφέρεται και] η ύπαρξη απροσδιόριστου, αλλά σηµαντικού αριθµού «αόρατου» πληθυσµού ή ατόµων χωρίς δελτίο ταυτότητας ανάµεσα στα µέλη της οµάδας των Ροµά. [Οι Ρομά υφίστανται] κοινωνικό, αλλά και θεσµικό ρατσισµό [και ζουν σε συνθήκες] απόλυτης οικονοµικής φτώχειας, αυξανόµενης περιθωριοποίησης, και αποστασιοποίησης από τις κοινωνικοοικονοµικές διεργασίες της ελληνικής κοινωνίας.»
Αυτά δεν τα γράφει καμιά «ανθελληνική» Μη Κυβερνητική Οργάνωση, αλλά αποτελούν την πιο τρανταχτή παραδοχή από την Κυβέρνηση και τη Βουλή πως μετά από δεκαετίες προγραμμάτων για τα οποία δαπανήθηκαν/σπαταλήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ οι Ρομά εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες ακραίου κοινωνικού αποκλεισμού και είναι θύματα κοινωνικού και θεσμικού ρατσισμού. Το παραπάνω κείμενο αποτελεί συρραφή αποσπασμάτων από την Αιτιολογική Έκθεση στο σχέδιο νόμου «Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της και άλλες διατάξεις»η οποία παρατίθεται στη συνέχεια. Το σχέδιο νόμου συζητά και ψηφίζει αυτές τις ημέρες η Βουλή.
Δεν έχουμε γράψει περισσότερα στις επί εικοσαετία εκθέσεις μας για τους Ρομά, για τις οποίες έχουμε επικριθεί από όλες τις κυβερνήσεις και από όλες τις κυβερνοκατευθυνόμενες «Ομοσπονδίες» και «Συνομοσπονδίες» (βολεμένων) Ρομά…
Με την ευκαιρία να υπενθυμίσουμε στον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, στον Υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό, και στις βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ Αφροδίτη Σταμπουλή και Χαρά Καφαντάρη και στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ευάγγελο Διαμαντόπουλο τη συνημμένη επιστολή τους προς την τότε Εισαγγελέα Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη για τον εκπαιδευτικό αποκλεισμό των Ρομά και την ατιμωρησία για την εξαφάνιση 502 Αλβανών Ρομά παιδιών των φαναριών μήπως και ευαισθητοποιηθούν τώρα που είναι στην εξουσία να κάνουν κάτι…
Η Αιτιολογική Έκθεση στη Βουλή
Η κοινωνική αλληλεγγύη διαδραματίζει βασικό ρόλο για τη στήριξη και την ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών οµάδων, όπως των Ροµά. Η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, της φτώχειας, των διακρίσεων και της ανισότητας αποτελεί βασική προτεραιότητα πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης και όλων των κρατών µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό η κοινωνική ένταξη και η ισότιµη μεταχείριση των οµάδων µε πολιτισµικές ιδιαιτερότητες συνιστούν ιδιαίτερη πρόκληση. Ειδικότερα, οι Ροµά στη χώρα µας αποτελούν την κατ’ εξοχήν µειονεκτούσα οµάδα σε όλους τους τοµείς της κοινωνικής ζωής. Είναι η πολιτισµική οµάδα, τα περισσότερα µέλη της οποίας ζουν υπό συνθήκες κοινωνικού αποκλεισµού. Πρόκειται για µια σηµαντική αριθµητικά µερίδα του πληθυσµού, που διαβιεί σε συνθήκες στέρησης, µε µεγάλο ποσοστό αναλφαβητισµού και περιορισµένης έως ανύπαρκτης πρόσβασης σε στέγαση, υπηρεσίες υγείας, ποιοτική εκπαίδευση και απασχόληση, και η οποία εξαρτάται από την παροχή διαθέσιµων κρατικών παροχών. Τα δεδοµένα αυτά επηρεάζουν προφανώς την κοινωνική συνοχή αλλά και στερούν την οικονοµία από δηµιουργικό ανθρώπινο δυναµικό. Για το λόγο αυτόν κρίνεται επιβεβληµένη η ουσιαστική, σε όλους τους τοµείς της κοινωνικής ζωής, παρέµβαση της Πολιτείας για τον τερµατισµό του αποκλεισµού των Ροµά, τη βελτίωση της κοινωνικής και οικονοµικής κατάστασής τους και την ουσιαστική κοινωνική και εργασιακή τους ένταξη.
Όπως προκύπτει από καταγραφές και έρευνες, που έχουν εκπονηθεί µέχρι σήµερα, τα ποσοστά αναλφαβητισµού και φτώχειας των Ροµά στην Ελλάδα είναι σηµαντικά υψηλότερα από τα αντίστοιχα του γενικού πληθυσµού, κάτι που παρατηρείται και σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, και οριακά υψηλότερα ή αντίστοιχης έντασης έναντι πληθυσµιακών οµάδων µε παρόµοιο βαθµό ένταξης ή συµµετοχής στον οργανωµένο κοινωνικό ιστό τωνκρατών. Σε έρευνα του Οργανισµού Θεµελιωδών Δικαιωµάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του 2009, αναφέρεται ότι κατά µέσο όρο, το 90% περίπου των συµµετεχόντων Ροµά, ζει σε νοικοκυριά µε εισόδηµα κατ’ αντιστοιχία χαµηλότερο από το εθνικό όριο της φτώχειας. Η επί µακρόν διαβίωση της οµάδας σε συνθήκες πλήρους κοινωνικής και πολιτειακής αποµόνωσης έχει οδηγήσει στην αποστέρηση βασικών δικαιωµάτων, όπως:
α) Έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών κατοικίας και ανθρώπινης διαβίωσης.
Η µεγάλη πλειονότητα στεγάζεται σε καταλύµατα πρόχειρης κατασκευής σε ποσοστό 50% (λυόµενα, παράγκες, καλύβια και γενικώς καταλύµατα πρόχειρης κατασκευής) χωρίς τις βασικές τεχνικές και κοινωνικές υποδοµές. Σε κράτη µέλη της Ε.Ε. όπως π.χ. την Ισπανία, οι πολιτικές για στέγαση έχουν αλλάξει, περνώντας από την επαναποθέτηση των οικογενειών Ροµά σε κατάλληλα κτίσµατα στην κατανοµή των οικογενειών µέσα στον αστικό ιστό. Η Ουγγαρία, επίσης, έχει θέσει ως πολιτικό στόχο τη διάλυση των διαχωρισµένων από τον αστικό ιστό οικιστικών συνόλων. Στη Φιλανδία δεν υπάρχουν ξεχωριστές περιοχές στέγασης, γειτονιές ή κτίσµατα µόνο για τους Ροµά. Το ίδιο εφαρµόζεται προοδευτικά και στη Γερµανία. Στη Γαλλία όπως και στο Ηνωµένο Βασίλειο από το 2008, οι νοµάδες έχουν αποκτήσει νοµικό δικαίωµα για κανονική στέγαση, όπως οποιοδήποτε άλλος πολίτης, ο οποίος αντιµετωπίζει σοβαρό πρόβληµα στέγασης. Εκτός από το πρόβληµα στέγης στην Ελλάδα, η ύπαρξη απροσδιόριστου, αλλά σηµαντικού αριθµού «αόρατου» πληθυσµού ή ατόµων χωρίς δελτίο ταυτότητας ανάµεσα στα µέλη της οµάδας των Ροµά καθιστά επιβεβληµένη την επίλυση αυτού του προβλήµατος, µε την καταχώρηση στα δηµοτολόγια και στα µητρώα αρρένων στη χώρα όσων δεν είναι ορθά καταγεγραµµένοι, ούτως ώστε να διευθετούνται τα κοινωνικά προβλήµατα που δηµιουργούνται από αυτή την εσφαλµένη ή ανύπαρκτη εγγραφή.
β) Αναποτελεσµατική ή και ανύπαρκτη πρόσβαση της οµάδας στην αγορά εργασίας και η συνακόλουθη έλλειψη σταθερού εισοδήµατος.
Πολλά νοικοκυριά στηρίζονται στην εποχιακή απασχόληση ενός µέλους και στα επιδόµατα πρόνοιας που δικαιούνται ως πολύτεκνοι και άποροι. Η απορρέουσα εικόνα συνίσταται στην αποκοπή από την τυπική αγορά εργασίας και στον εγκλωβισµό της πλειοψηφίας των Ροµά σε µια άτυπη «παρά- αγορά», χωρίς οικονοµικά βιώσιµη προοπτική. Η απασχόληση είναι ένα από τα πιο δυσεπίλυτα και ουσιαστικά προβλήµατα, που επηρεάζουν τους Ροµά, ως αποτέλεσµα της ύφεσης των παραδοσιακών επαγγελµάτων, της έλλειψης εκπαιδευτικών ή επαγγελµατικών προσόντων, των δυσκολιών στην εύρεση εργασίας και τις διακρίσεις. Στην Ουγγαρία, τα πιο δραστικά µέτρα για την απασχόληση των Ροµά στην αγορά εργασίας εξακολουθούν να είναι τα προγράµµατα δηµοσίων έργων, οι επιδοτούµενοι µισθοί και η κατάρτιση. Σε άλλες χώρες, οι ενήλικες Ροµά έχουν περιθωριοποιηθεί από τις δοµές της τυπικής εκπαίδευσης και προσπορίζονται τα προς το ζην δρώντας στο περιθώριο της οικονοµίας. Η Ισπανία είναι η πιο δραστήρια χώρα όπου η πρόσβαση στην απασχόληση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την κοινωνική ένταξη. Σε αυτό έχει συµβάλει κυρίως το πανεθνικό πρόγραµµα ACCEDER.
γ) Συστηµατική απουσία της οµάδας από τον εκπαιδευτικό µηχανισµό.
Το µεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσµού (ειδικά σε µεγαλύτερες ηλικίες) εξακολουθεί να είναι αναλφάβητο. Ενώ φαίνεται ότι η σχολική διαρροή είναι ένα φαινόµενο που παρουσιάζει προοδευτική µείωση από γενιά σε γενιά, παρά ταύτα η συµµετοχή τους στην εκπαίδευση δεν παρουσιάζεται επαρκής για τη βελτίωση της επαγγελµατικής τους κατάσταση και τη δυνατότητα επαγγελµατικής κινητικότητας. Είναι απαραίτητη η ανάληψη πρωτοβουλιών τόσο για την ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη µείωση της σχολικής διαρροής όσο και για την πρόσβασή τους στην ανώτατη εκπαίδευση µε όρους που ισχύουν και για άλλες ευάλωτες οµάδες του πληθυσµού. Και τούτοδιότι η φοίτηση επηρεάζεται αρνητικά σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι η µετακίνηση, τα οικονοµικά προβλήµατα που οδηγούν στην παιδική εργασία, η απόσταση από το σχολείο, τα φαινόµενα ρατσισµού στα σχολεία, η έλλειψη κατάλληλης και µόνιµης στέγης κ.λπ.. Ενώ στην πλειοψηφία των κρατών µελών οι Ροµά υστερούν από τους µη Ροµά συµπατριώτες τους σε ποσοστά σχολικής φοίτησης και παρακολούθησης, πολλές χώρες έχουν καταβάλει σηµαντικές προσπάθειες για να βελτιώσουν την πρόσβαση των Ροµά στην εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια η Ισπανία επιδεικνύει αξιοσηµείωτη πρόοδο, καθώς το 70% των παιδιών Ροµά πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο και 100% στο δηµοτικό σχολείο. Στη Φιλανδία και τη Γερµανία, τα παιδιά Ροµά είναι ενσωµατωµένα στο εκπαιδευτικό σύστηµα της εκάστοτε χώρας. Στην Ουγγαρία, είναι υποχρεωτικό τα παιδιά να πάνε στο νηπιαγωγείο τουλάχιστον ένα χρόνο πριν ξεκινήσουν το σχολείο.
δ) Ιδιαίτερα προβλήµατα υγείας.
Το ζήτηµα είναι άµεσα συνυφασµένα µε το κοινωνικο-οικονοµικό προφίλ τους, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, καθώς και µε το εκπαιδευτικό και γενικότερο µορφωτικό τους επίπεδο µε αποτέλεσµα την επιβαρυµένη υγεία του πληθυσµού, το µικρό προσδόκιµο όριο ζωής και την καταγραφή υψηλών ποσοστών παιδικής θνησιµότητας. Παρόλο που το προσδόκιµο ζωής των Ροµά είναι τουλάχιστον δέκα χρόνια χαµηλότερο από αυτό του γενικού πληθυσµού, έχουν γίνει ελάχιστες προσπάθειες στην ΕΕ για βελτίωση της υγείας των Ροµά. Η κακή κατάσταση της υγείας είναι προϊόν της οικονοµικής ανέχειας, της µη ισορροπηµένης διατροφής και της έλλειψης συνθηκών υγιεινής, µαζί µε άλλους παράγοντες.
ε) Ελλειµµατική κατάσταση στο ζήτηµα των δικαιωµάτων.
Η θέση των Ροµά στην Ελλάδα, σε νοµοθετικό επίπεδο, είναι εγγυηµένη. Το βασικό θεσµικό και νοµοθετικό πλαίσιο καλύπτει τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες των Ροµά στη χώρα, σε όλους τους τοµείς. Εκείνο που φαίνεται όµως να συνιστά έλλειµµα κοινωνικών δικαιωµάτων και ελευθερίας είναι η πληµµελής εφαρµογή του πλαισίου και η καταπάτηση των δικαιωµάτων έµµεσα λόγω της µη άσκησής τους. Ο διαρκής και καθολικός αποκλεισµός των Ροµά έχει δηµιουργήσει απόσταση µεταξύ της θεσµικής κατοχύρωσης και της καθηµερινής πραγµατικότητας των Ροµά και έχει προκαλέσει κοινωνικό, αλλά και θεσµικό ρατσισµό.
Οι ανωτέρω συνθήκες είναι ορισµένες από τις βασικές συνιστώσες του κοινωνικού και πολιτειακού πλαισίου του αποκλεισµού, στο οποίο διαβιούν επί δεκαετίες οι Ροµά στην Ελλάδα. Η πραγµατικότητα για ένα σηµαντικό τµήµα των Ελλήνων Ροµά, ακόµα και σήµερα µετά τις εκάστοτε παρεµβάσεις, είναι µια εικόνα απόλυτης οικονοµικής φτώχειας, αυξανόµενης περιθωριοποίησης, και αποστασιοποίησης από τις κοινωνικοοικονοµικές διεργασίες της ελληνικής κοινωνίας. Η χώρα έχει εκπονήσει Εθνικές Στρατηγικές για την Κοινωνική ένταξη της ως άνω ευάλωτης πληθυσµιακής οµάδας τόσο κατά τη χρονική περίοδο 2001-2008 όσο και εκ νέου, και µετά από απαίτηση της Ε.Ε., το 2011, καθώς και αντίστοιχες Περιφερειακές Στρατηγικές. Επίσης, το 2015 καταρτίστηκε και εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση εθνικός µηχανισµός παρακολούθησης, αξιολόγησης και σχεδιασµού πολιτικών ένταξης για τους Ροµά. Παρά ταύτα, η αποσπασµατικότητα των παρεµβάσεων και οι ελλιπείς πόροι δεν έχουν επιφέρει τα αναµενόµενα αποτελέσµατα. Η ανάγκη ενός κυβερνητικού φορέα υπέρ της κοινωνικής ένταξης των Ροµά για την προώθηση ολοκληρωµένων και αποτελεσµατικών πολιτικών και εποπτείας των παρεµβάσεων, καθιστά επιτακτική τη σύσταση µιας Ειδικής Γραµµατείας για την Κοινωνική Ένταξη των Ροµά. Αυτή η πράξη συνιστά µια διακήρυξη της πολιτικής βούλησης της ελληνικής πολιτείας για τη σταδιακή αλλά πλήρη κοινωνική και εργασιακή ένταξη των Ροµά.
Η Ειδική Γραµµατεία για την Κοινωνική Ένταξη των Ροµά, υπαγόµενη απευθείας στον Αναπληρωτή Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αρµόδιο για θέµατα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θα έχει τη συνολική εποπτεία όλων των δράσεων και ζητηµάτων που αφορούν στους Ροµά, θα παρακολουθεί την υλοποίηση της εθνικής στρατηγικής για την κοινωνική τους ένταξη, θα συνηγορεί υπέρ της ισότιµης και ενεργούς ένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο και στις δοµές της πολιτείας για την αποτελεσµατική συµµετοχή τους στα οικονοµικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώµατα και θα συντονίζει τις ενέργειες των συναρµόδιων υπηρεσιών, είτε για την επίλυση επιµέρους ζητηµάτων είτε για τη ανάληψη σε κεντρικό επίπεδο πρωτοβουλιών για την εφαρµογή των προβλεποµένων στη νοµοθεσία και στην Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη των Ροµά πολιτικών. Η επίλυση των κοινωνικών και οικονοµικών προβληµάτων των Ροµά απαιτεί ολοκληρωµένη προσέγγιση και µία µακροπρόθεσµη,συντονισµένη λύση, που να περιλαµβάνει πολιτικές σχετικά µε τη στέγαση, την εκπαίδευση, την υγειονοµική περίθαλψη και την αγορά εργασίας.
Για το σκοπό αυτόν η Ειδική Γραµµατεία για την Κοινωνική Ένταξη των Ροµά θα λειτουργεί ως ο κατ’ εξοχήν αρµόδιος φορέας, η παρέµβαση του οποίου θα είναι καθοριστική για όλες τις πολιτικές που αφορούν στους Ροµά, που αναπτύσσονται και εφαρµόζονται είτε από κεντρικές δηµόσιες υπηρεσίες είτε µε πρωτοβουλία τοπικών φορέων της Διοίκησης (π.χ. µετεγκατάσταση, λειτουργία σχολικών µονάδων, προγράµµατα ένταξης, κ.α.). Συνεπώς, η Ειδική Γραµµατεία Κοινωνικής Ένταξης των Ροµά, µε συγκεκριµένη οργανωτική δοµή και καθορισµένα καθήκοντα, θα εµπεριέχει το Εθνικό Σηµείο Επαφής για τους Ροµά, θα είναι καθ’ ύλην αρµόδια για τα όλα τα ζητήµατα Ροµά και θα λειτουργεί αναπόσπαστα για την εκπλήρωση των σχετικά επιδιωκόµενων σκοπών.
Left.gr 14/10/2013
Επιστολή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς την αρμόδιο εισαγγελέα, κ. Ευτέρπη Κουτζαμάνη, για άμεση παρέμβαση, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία σε βάρος παιδιών Ρομά και να είναι τα δημόσια σχολεία ανοιχτά για όλα τα παιδιά και να σταματήσει να διασύρεται η Ελλάδα.
Συγκεκριμένα αναφέρουν:
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάγια υποστηρίζει το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα της πρόσβασης όλων των παιδιών ηλικίας υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία χωρίς απόλυτα καμιά διάκριση.
Η πρόσβαση είναι υποχρεωτική τόσο για την πολιτεία όσο και για τους γονείς των παιδιών: άρα κάθε παρεμπόδιση της πρόσβασης, από οποιοδήποτε φορέα της πολιτείας ή/και γονέα ή/και τρίτο άτομο, είναι παράνομη και πρέπει να διώκεται ποινικά.
Δυστυχώς, διαχρονικά και με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων που μετείχαν σε αυτές, έχει παρατηρηθεί εκτεταμένη παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση των παιδιών Ρομά σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Η Ελλάδα έχει έτσι το δυσφημιστικό προνόμιο να έχει καταδικαστεί τρεις φορές από το ΕΔΔΑ για παραβίαση του δικαιώματος παιδιών Ρομά του Ασπροπύργου (δύο φορές) και των Σοφάδων σε πρόσβαση σε δημόσιο σχολείο μαζί με παιδιά μη Ρομά λόγω «γκετοποίησής» τους σε σχολεία μόνο για τα παιδιά αυτά (12ο ΔΣ Ασπροπύργου και 4ο ΔΣ Σοφάδων).
Από τις απαντήσεις του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προκύπτει ουσιαστική άρνηση να αντιμετωπιστούν σοβαρά οι παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων των Ρομά που έχουν διαπιστωθεί και με καταδίκες του ΕΔΔΑ ή συστάσεις των οργάνων του ΟΗΕ. Το νέο σχολικό έτος ξεκίνησε με τη συνέχιση λειτουργίας των δύο σχολείων-γκέτο και μάλιστα με τη μη παροχή μεταφοράς των παιδιών Ρομά του Ασπροπύργου παρά τη νομοθετική ρύθμιση της αυτόματης παράτασης των συμβάσεων και τη σχετική απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής της 11 Σεπτεμβρίου 2013 που εφαρμόζεται σε όλα τα άλλα σχολεία.
Παράλληλα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης πληροφόρησε τη Βουλή των Ελλήνων πως η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έχει αναλάβει να ερευνήσει το θέμα της εξαφάνισης 502 Αλβανών Ρομά «παιδιών των φαναριών» και της μη διερεύνησής της από την ελληνική δικαιοσύνη για την απόδοση ευθυνών παρά τις επανειλημμένες συστάσεις των οργάνων του ΟΗΕ από το 2004.
Για τους λόγους αυτούς υποστηρίζουμε τα αιτήματα που σας υποβλήθηκαν στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 από τις Συνεργαζόμενες Οργανώσεις και Κοινότητες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα (ΣΟΚΑΔΡΕ) και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) που συντονίζει και τις ΣΟΚΑΔΡΕ για τα δύο αυτά θέματα και ζητούμε την άμεση παρέμβασή σας ώστε να αποτελέσει η νέα σχολική χρονιά ορόσημο για τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των παιδιών Ρομά στα δημόσια σχολεία για όλα τα παιδιά και να σταματήσει να διασύρεται η Ελλάδα και ειδικότερα η Ελληνική Δικαιοσύνη στην υπόθεση των 502 εξαφανισμένων παιδιών Ρομά.
Με τιμή:
Πέτρος Τατσόπουλος, Αφροδίτη Σταμπουλή, Νίκος Βούτσης, Χαρά Καφαντάρη, Ευάγγελος Διαμαντόπουλος, Ανδρέας Ξανθός
