Γιατί οι Σλάβοι που αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες και ζουν στη Βόρειο Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται ως μειονότητα; […] Η μόνη μειονότητα που αναγνωρίζεται στην Ελλάδα είναι οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης. Η Ελλάδα αρνείται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των εθνοτικά Μακεδόνων και των εθνοτικά Τούρκων. Για ποιους λόγους η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει τη μακεδονική μειονότητα; […] Η αντιπροσωπεία ερωτήθηκε επίσης για τους Σλάβους που ζουν στην Ελλάδα και αν μπορούν να μιλάνε τη γλώσσα της και δημόσια. Επίσης πώς μπορούν να αυτοπροσδιορισθούν όλοι όσοι είναι Μουσουλμάνοι όπως Τούρκοι, Πομάκοι, Σύριοι και άλλοι με κάποιον άλλο τρόπο από τη θρησκεία, για παράδειγμα γλώσσα, εθνότητα κτλ. […] Ένας άλλος επμειρογνώμονας ανέφερε την κατάσταση των Ρομά και των Μακεδόνων, θεωρώντας αναγκαίο να αναγνωρισθεί συγεκκειμένα η γλώσσα των τελευταίων […] Επίσης, οι Τούρκοι στην καταγωγή και οι Μακεδόνες δεν αναγνωρίζονται […] Αναφερόμενος στις μειονότητες, ρώτησε για ποιο λόγο η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη μιας μακεδονικής κοινότητας [...] Αρκετοί εμπειρογνώμονες σημείωσαν ότι η θέση της Ελλάδα όσον αφορά την αναγνώριση των μειονοτήτων βασίζεται πάντα στις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923. Ρωτήθηκε [η Ελλάδα] αν ΜΚΟ που εκπροσωπούν τις μειονότητες συμμετέχουν στο Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας [...] Ένας εμπειρογνώμονας αναγνώρισε το συγκεκριμένο πρόβλημα με τους Σλάβους της Μακεδονίας, θεωρώντας ότι είναι απαραίτητο η Ελλάδα να ευνοήσει τη μετάδοση του πολιτισμού τους και της γλώσσας τους. Επίσης, έκρινε αναγκαίο να αναγνωριστεί η πομακική εθνότητα της Θράκης. Ένας από τους συναδέλφους του, αναρωτήθηκε για τη δυνατότητα για τις μειονότητες να μιλούν τη γλώσσα τους δημόσια, αφού η ελληνική αντιπροσωπεία περιορίστηκε να αναφέρει πως είναι ελεύθερες να το πράξουν στην ιδιωτική σφαίρα.
Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις των εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) στις 3 και 4 Αυγούστου 2016 κατά την εξέταση της Ελλάδας που καταγράφηκαν στα περιληπτικά δελτία τύπου του ΟΗΕ στα αγγλικά και στα γαλλικά. Υπήρξαν και ερωτήσεις για τη μη εκτέλεση πέντε καταδικαστικών αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σε βάρος της Ελλάδας για την απαγόρευση λειτουργίας ενός μακεδονικού και τριών τουρκικών μειονοτικών σωματείων.
Η Ελλάδα έδωσε τη συνηθισμένη αντιμειονοτική απάντηση:
Το διεθνές δίκαιο, στο παρόν στάδιο δεν παρέχει σε διεθνή δικαστήρια ή άλλους οργανισμούς ή μηχανισμούς την εξουσία να καθορίζουν την ύπαρξη μιας μειονοτικής ομάδας. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι ότι τα μέλη μιας ομάδας που δεν έχει αναγνωριστεί ως μειονότητα απολαμβάνουν την πλήρη προστασία του νόμου. Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης αποτελείται από τρεις διακριτές ομάδες - τουρκική, Ρομά και πομακική, οι οποίες έχουν διαφορετική εθνοτικά και γλωσσικά χαρακτηριστικά και το μόνο πράγμα που έχουν κοινό είναι η θρησκεία. Η Ελλάδα συνεχίζει να εκπληρώνει όλες τις υποχρεώσεις που έχει από τη Συνθήκη της Λωζάνης και έχει υιοθετήσει το νομικό πλαίσιο για την προστασία των μειονοτήτων με τα διεθνή πρότυπα. Σε ό, τι αφορά το λεγόμενο μακεδονική μειονότητα, υπάρχει μια μικρή ομάδα ατόμων στη βόρεια Ελλάδα, που εκτός από την ελληνική μιλούν επίσης μια σλαβική γλώσσα, με προσπάθειες από το πολιτικό κόμμα Ουράνιο Τόξο να επιτύχουν την αναγνώρισή τους ως εθνικής μειονότητας των Μακεδόνων. Η Ελλάδα αντιτάσσεται σθεναρά στη χρήση του όρου «μακεδονική», η οποία δημιουργεί σύγχυση σε σχέση με τα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, οι οποίοι αναφέρονται στους εαυτούς τους ως Έλληνες Μακεδόνες για να περιγράψουν την εδαφική καταγωγή τους και όχι την εθνότητα.
Και πρόσθεσε τη γνωστή υποκριτική απάντηση για τις δήθεν σκέψεις της για την εκτέλεση των τριών αποφάσεων του ΕΔΔΑ (που αφορούν τα τουρκικά σωματεία υπονοώντας που ούτε που θέλει να σκέφτεται να εκτελέσει τη διπλή καταδικαστική απόφαση για το μακεδονικό σωματείο):
Η Ελλάδα εξετάζει τρόπους και μέσα για να εκτελεί τις τρεις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η οποία διαπίστωσε ότι η Ελλάδα ήταν στην παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι.
