Ο Παύλος Ν. Τζερμιάς είχε τη φήμη ενός διανοητή που, καθώς επισημαίνει το πολύτομο Historisches Lexikon der Schweiz, συνέβαλε σημαντικά στην προώθηση των ελληνικών σπουδών. Ο στοχαστής, στο έργο του, προσέγγισε την ελληνική φιλοσοφική σκέψη με πυξίδα την κοινωνική δικαιοσύνη σε συνθήκες ελευθερίας. Όπως τονίζεται στον πρόλογο του βιβλίου του Περιήγηση στην ελληνική φιλοσοφία (Ι. Σιδέρης, 2011), η ανθρωπιστική ουσία του κλασικού ελληνικού πολιτισμού αποτελεί πολύτιμη περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας, ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς μιας κρίσης όχι μόνο κοινωνικοοικονομικής, αλλά και ιδεολογικοπολιτικής, πνευματικής και ηθικής.
Ευρωπαϊστής, βενιζελικός, υπέρμαχος ενός ελληνικού φιλελεύθερου δυτικού τρόπου ζωής (τις κατευθύνσεις του οποίου, θεωρούσε, καθόρισε στη μεταπολίτευση ο Κωνσταντίνος Καραμανλής), ασχολήθηκε με τα μεγάλα θέματα του ελληνισμού (Κυπριακό, σύγχρονη ταυτότητα, ο ρόλος του Βυζαντίου, ο ελληνικός εθνικισμός κ.λπ.). Δεν ήταν πάντα εύστοχος, μεγάλο τμήμα του έργου του αναλώθηκε στην ποσότητα (έγραψε 42 ογκώδη στην πλειονότητά τους βιβλία), σε βάρος της πρωτοτυπίας και της διεισδυτικότητας. Ωστόσο, ήταν ένας διανοούμενος με γερή σκευή, ιδιαίτερα ανήσυχος και παρεμβατικός στην περιοχή των πνευματικών συζητήσεων.
Ο εκλιπών είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ελβετία, όπου και εγκαταστάθηκε από το 1949. Με έδρα την Ελβετία, είχε μακρά πορεία στον ακαδημαϊκό χώρο. Υπήρξε καθηγητής δύο ελβετικών πανεπιστημίων – δίδαξε στο Φράιμπουργκ και στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης. Μετά τη μεταπολίτευση, επανασυνδέθηκε στενότερα με την Ελλάδα, διετέλεσε διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών τα πρώτα δύο χρόνια της σύστασής του (1977 - 1979), διευθυντής της εκπομπής για τους Έλληνες και τους φιλέλληνες της Ελβετικής Ραδιοφωνίας και αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού (2005 - 2006) παραιτηθείς της αμοιβής.
Την εποχή της χούντας ζούσε στο εξωτερικό, ωστόσο αρθρογραφούσε τακτικά εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών στην εφημερίδα Neue Zurcher Zeitung, και τα άρθρα του μεταδίδονταν τακτικά από την Ντόιτσε Βέλε.
