Ο Ντέιβιντ Μπόουι πέθανε ήρεμα

Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 15:24

RLJ Entertainment

O Ντέιβιντ Μπόουι στην ταινία του Ναγκίσα Όσιμα, "Καλά Χριστούγεννα, κύριε Λόρενς".

«Ο Ντέιβιντ Μπόουι πέθανε ήρεμα στο σπίτι του, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, μετά από μια γενναία 18μηνη μάχη με τον καρκίνο», έγραφε το πρωί η ανακοίνωση. Η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της. Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν, χωρίς να έχουν περάσει καν λίγες ώρες από τον θάνατό του. Οι πραγματικοί φαν του, όμως, στο άκουσμα της είδησης, κοιτούν παραξενεμένοι και σιωπούν. Όχι, γιατί πέθανε – όλοι πεθαίνουν στο τέλος, ακόμα και οι αληθινά ξεχωριστοί.

«Πέθανε ήρεμα». Σίγουρα έχει γίνει κάποιο λάθος. Ο Ντέιβιντ Τζόουνς, το μικρό παιδί που γεννήθηκε στο Νότιο Λονδίνο και προσπαθούσε να γίνει ποπ σταρ, ίσως θα μπορούσε να πεθάνει ήρεμα. Όμως ο Μπόουι σταμάτησε να είναι ο Τζόουνς τον Ιούλιο του 1969, όταν το «Space Oddity» έγινε (η πρώτη του) επιτυχία. Από τότε, και για σχεδόν 5 δεκαετίες, η πιο πρωτότυπη φωνή της ροκ εν ρολλ φόρεσε πολλά πρόσωπα: έγινε αντικαθεστωτικός ροκάς, ανδρόγυνος εξωγήινος, τρελός αριστοκράτης, μαστουρωμένος βερολινέζος αρτίστας, αναπόσπαστο κομμάτι του νέου κύματος και της ηλεκτρικής μουσικής. Ήταν ο Major Tom, ο Ziggy Stardust, ο Thin White Duke.

«Πέθανε ήρεμα». Ο καλλιτέχνης που έμαθε σε μια ολόκληρη γενιά (και όχι μόνο) τι θα πει περφόρμερ, δίνοντας τα ρέστα του κάθε φορά που ήταν στη σκηνή, αυτός που προκάλεσε το κοινό του, έφτυσε στην μούρη την πολιτική ορθότητα και μίλησε ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του τα χρόνια που οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο HIV μεταδίδεται με την αφή.

«Πέθανε ήρεμα». Ο άνθρωπος που δίδαξε στους γύρω του να αγαπούν τον εαυτό τους, να απολαμβάνουν την ελευθερία τους, που έγραψε το «Running Gun Blues» ήταν ο ίδιος με αυτόν που ισχυρίστηκε πως η Βρετανία «θα επωφελούνταν από ένα φασιστικό καθεστώς» και πως «ο Χίτλερ ήταν ο πρώτος ροκ σταρ» - δεν καταλάβαινε τι έλεγε, εξήγησε αργότερα, ήταν πολλά και διαφορετικά τα ναρκωτικά εκείνης της περιόδου.

«Πέθανε ήρεμα». Εκείνος που θα μείνει γνωστός στην ιστορία ως ο άνθρωπος που μέχρι το τέλος επαναδημιουργούσε τον εαυτό του, ένας μουσικός χαμαιλέοντας που δεν κρύφτηκε ποτέ, ούτε στο τέλος του. Το τελευταίο του άλμπουμ, το Blackstar, κυκλοφόρησε μόνο πριν από μερικές μέρες, την ημέρα των γενεθλίων του. Το τραγούδι «Lazarus» παίζει με το θάνατο: «Θα 'μαι ελεύθερος / Δεν είναι τόσο εγώ;». «Είναι λες και ο Μπόουι πάει μόνο μπροστά, με τα μάτια καρφωμένα στο μέλλον», γράφει στην ενθουσιώδη κριτική του για τη συλλογή ο Guardian.

Πέθανε ήρεμα; Έκανε τον θάνατό του μουσική, από αυτές τις υπέροχες που μας έχει συνηθίσει. Μας έκλεισε παιχνιδιάρικα το μάτι και υποκλίθηκε για τελευταία φορά, πριν αναχωρήσει για τον πλανήτη του. Άκου πέθανε ήρεμα ο Ντέιβιντ Μπόουι!