Προτείνεται να αναγνωρίζονται στην Ελλάδα τα σύμφωνα συμβίωσης που έχουν συναφθεί ή θα συναφθούν στο εξωτερικό, όπως ακριβώς συμβαίνει με την αναγνώριση των γάμων που έχουν συναφθείς το εξωτερικό και καταχωρίζονται στο Ειδικό Ληξιαρχείο. Ζητείται να αφαιρεθεί η δυνατότητα παρέμβασης των εισαγγελέων να ζητούν ακύρωση συμφώνων συμβίωσης που θα κρίνουν πως αντίκεινται στη δημόσια τάξη, που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου σε μια χώρα με θρησκευτικοκεντρική και δικαστικά συντηρητική παράδοση. Προτείνεται να υπάρχει για παιδί που γεννιέται εντός συμφώνου όχι τεκμήριο πατρότητας αλλά τεκμήριο γονεϊκότητας για τον άνδρα με τον οποίο ή τη γυναίκα με την οποία η μητέρα του τέκνου κατάρτισε το σύμφωνο.
Θεωρείται σωστό στο υπό σύσταση Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας που εκπροσωπεί δεκάδες οργανώσεις να εκπροσωπείται με δύο μέλη και όχι μόνο ένα: ας σημειωθεί πως το Υπουργείο Εσωτερικών προτείνεται να εκπροσωπείται με τέσσερα μέλη.
Τέλος, προτείνονται τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ώστε να τηρηθούν οι υπόλοιπες πρόσφατες δεσμεύσεις της κυβέρνησης στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα:[1] «Θα επεκτείνουμε το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και θα αναγνωρίσουμε νομικά την ταυτότητα φύλου. Θα καταργήσουμε επίσης απαρχαιωμένες ποινικές διατάξεις όπως η παρά φύση ασέλγεια (άρθρο 347 ΠΚ) και η βλασφημία (άρθρα 198 και 199 ΠΚ)… Θα τροποποιηθεί ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας ώστε να εκτελεστούν οι καταδικαστικές για την Ελλάδα αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού, της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, του Πολιτιστικού Συλλόγου Τούρκων Γυναικών Νομού Ροδόπης και του Συλλόγου Νεολαίας Μειονότητας Νομού Έβρου.»
Οι πλήρεις προτάσεις ακολουθούν:
Άρθρο 1: Να προστεθεί πως σύμφωνα συμβίωσης που έχουν δηλωθεί ή δηλώνονται σε ληξιαρχεία ξένης χώρας καταχωρίζονται στο Ειδικό Ληξιαρχείο του Υπουργείου Εσωτερικών με υποβολή νόμιμα επικυρωμένου και επίσημα μεταφρασμένου ξενόγλωσσου πιστοποιητικού γάμου.[2]
Άρθρο 3: Να αφαιρεθεί η φράση «αν το σύμφωνο αντίκειται στη δημόσια τάξη» και να μείνει μόνο πως την αγωγή ακυρότητας μπορεί να ασκεί και «ο εισαγγελέας αυτεπαγγέλτως» όπως στο άρθρο 1378 ΑΚ για την αγωγή ακυρότητας γάμου. Αλλιώς εισάγεται δυσμενής διάκριση σε βάρος του συμφώνου συμβίωσης σε σχέση με το γάμο.[3]
Άρθρο 9: Να αντικατασταθεί το «τεκμήριο πατρότητας» από «τεκμήριο γονεϊκότητας» ώστε «το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου» να «τεκμαίρεται ότι έχει δεύτερο γονέα τον άνδρα με τον οποίο ή τη γυναίκα με την οποία η μητέρα του τέκνου κατάρτισε το σύμφωνο».[4]
Άρθρο 13: Στο «Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε κάθε σύμφωνο συμβίωσης, εφόσον τούτο καταρτίζεται στην Ελλάδα ή ενώπιον ελληνικής προξενικής αρχής» να προστεθεί «ή έχει καταχωρηθεί στο Ειδικό Ληξιαρχείο του Υπουργείου Εσωτερικών».[5]
Άρθρο 16: Τόσο για να υπάρχει ισότητα εκπροσώπων της κυβέρνησης και εκπροσώπων λοιπών φορέων όσο και γιατί το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας εκπροσωπεί δεκάδες ΜΚΟτο Συμβούλιο να αποτελείται από «δύο εκπροσώπους του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας».[6]
Άρθρο 21: Επειδή δεν υπάρχει πρόβλεψη να προταθούν χωριστά πρόσθετες καταργήσεις άρθρων του Ποινικού Κώδικα τις προτείνουμε εδώ «Τα άρθρα 198 (Κακόβουλη βλασφημία), 199 (Καθύβριση θρησκευμάτων) και 347 (Ασέλγεια παρά φύση) καταργούνται».[7]
Άρθρο 37: Επειδή δεν υπάρχει πρόβλεψη να προταθεί χωριστά πρόσθετη τροποποίηση άρθρου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προτείνουμε εδώ τροποποίηση για να μπορούν να εκτελούνται οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ και της ΕΑΔ ΟΗΕ: «Η παράγραφος 1 του άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: Οι αποφάσεις που αποφαίνονται οριστικά, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, μπορούν με αίτηση διαδίκου, μετά τη δημοσίευσή τους, να ανακληθούν ή να μεταρρυθμιστούν από το δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβληθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκαν. Νέο πραγματικό περιστατικό θεωρείται και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή οι απόψεις της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με τις οποίες διαπιστώνεται παραβίαση δικαιώματος που αφορά το δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή την ουσιαστική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Η ανάκληση ή μεταρρύθμιση γίνεται κατά τη διαδικασία των άρθρων 741 έως 781, αφού κληθούν οι διάδικοι της αρχικής δίκης και τα πρόσωπα τα οποία είχαν διοριστεί ή είχαν αντικατασταθεί ή παυθεί από την απόφαση για την άσκηση λειτουργήματος.» Ανάλογη ρύθμιση πρέπει να εισαχθεί και στο ΠΔ 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας».[8]
