web only

Και ενώ το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει διατάξει ΕΔΕ μόνο για έναν άνθρωπο, το κορόιδο που βγήκε και ανακοίνωσε ότι ήταν σ’ αυτούς που έκαναν δολιοφθορά στον σέρβερ για να μη γίνουν εξετάσεις από απόσταση, μαθαίνω ότι στη Νομική Αθηνών τραβάνε τα μαλλιά τους οι φοιτητές του μαθήματος Διεθνής Προστασία Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Δημοσιεύουμε το κείμενο της ομιλίας του Προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα, με το οποίο τοποθετήθηκε επί του νομοσχεδίου (πλέον νόμος του κράτους) για τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών.

Μετά την υπερψήφιση με 175 ψήφους του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο και τη θεσμοθέτηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, και με δεδομένα όσα συνέβησαν το διάστημα της διαβούλευσης γι' αυτό αλλά και της συζήτησης του τελευταίου διήμερου στη Βουλή, είναι απαραίτητες ορισμένες επισημάνσεις. 

Ανακοινώθηκαν οι βραχείες λίστες των κρατικών βραβείων. Ανάμεσα στις υποψηφιότητες μπορεί να δει κανείς, στο μυθιστόρημα τον Αλέξη Πανσέληνο (το νέο τεύχος του Books’ Journal, που μόλις κυκλοφόρησε, φιλοξενεί αφιέρωμα στο έργο του), τον Απόστολο Δοξιάδη, τη Ρέα Γαλανάκη, στο διήγημα τον Μιχάλη Μακρόπουλο και τον Παντελή Μπουκάλα, στην ποίηση τον Δημήτρη Αγγελή, τον Διονύση Καψάλη αλλά και τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη, στο δοκίμιο τη Βενετία Αποστολίδου, τον Πολυμέρη Βόγλη, την Κατερίνα Κωστίου, τον Χρήστο Λούκο, την Έρη Σταυροπούλου κ.ά. Για το βραβείο Μαρτυρίας - Bιογραφίας - Χρονικού - Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας υποψήφιοι είναι και ο Νίκος Βατόπουλος, ο Κωστής Λιόντης, ο Χρήστος Λούκος, ο Νικόλας Μανιτάκης, η Ιωάννα Πετροπούλου, ο Αχιλλέας Σύρμος. Όλες οι βραχείες λίστες όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα δημοσιεύονται στη συνέχεια.

Στις 9 Φεβρουαρίου, ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης υπέγραψε στις ΗΠΑ τις «Συμφωνίες Άρτεμις» (Artemis Accords) τοποθετώντας ουσιαστικά την Ελλάδα στον «πύραυλο» της νέας διαστημικής εποχής. Η συμμετοχή της Ελλάδας στις Συμφωνίες Άρτεμις δεν σηματοδοτεί απλά την απαρχή μιας ενισχυμένης συνεργασίας με τις ΗΠΑ στον στρατηγικό τομέα του διαστήματος, αλλά θέτει και τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς ελλήνων ερευνητών και επιχειρηματιών, αλλά και αστροναυτών.

Τον Ζαμπόν τον γάζωσαν με 97 σφαίρες, ειδικά επεξεργασμένες για να είναι ακόμη πιο φονικές. Τον θείο Τζο τον ξεπάστρεψαν τη Δευτέρα του Πάσχα, μπροστά στην οικογένειά του, παραβιάζοντας ακόμη και τον άγραφο νόμο του σιναφιού τους. Τον «επιχειρηματία» τον έκαναν κόσκινο τις προάλλες και μετά έκαναν στάχτη το πτώμα του, βάζοντας φωτιά στο αυτοκίνητο. Τρεις κρίκοι σε μία αλυσίδα που διαρκώς μακραίνει. «Ξεκαθάρισμα λογαριασμών της νύχτας», «Συμβόλαια Θανάτου» που υπογράφονται στα σκοτεινά και εκτελούνται τη νύχτα είναι οι μόνιμοι τίτλοι της ειδησεογραφίας,  όλο και πιο αποξενωμένοι. Σκληρά πράγματα, λεκέδες αίμα που ξεπλένονται  γρήγορα και ξεχνιούνται ακόμη γρηγορότερα, μέχρι να έρθει η επόμενη άγρια δολοφονία.

Σε συνέχεια του σημειώματος μου με τίτλο «Η ανεξέλεγκτα επιδεινούμενη ποιότητα των ελληνικών ΑΕΙ» που ανάρτησε το Books’ Journal στις 2 Φεβρουαρίου (https://booksjournal.gr/gnomes/4718-i-anekselegkta-epideinoymeni-poiotita-ton-ellinikon-aei), και των αντιδράσεων που προκάλεσε, κυρίως από μέλη της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έκανα μια σχετικά σύντομη και απλή ανάλυση δεδομένων για να επιβεβαιώσω τη θέση μου.

Η αριθμητική της ανώτατης παιδείας είναι σχετικά απλή:

Γιατί δεν με εκπλήσσει καθόλου η κατάρρευση τμήματος της οροφής του αναγνωστηρίου της Εθνικής [Βαλλιάνειου] Βιβλιοθήκης στην Πανεπιστημίου (την οποία φέρνει στη δημοσιότητα ο Νίκος Βατόπουλος στην Καθημερινή, 30/1/2024^[1]).

Καζούο Ισιγκούρο, Η Κλάρα και ο Ήλιος, μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου, Ψυχογιός, Αθήνα 2021, 384 σελ.

Στο όγδοο κατά σειρά βιβλίο του, Η Κλάρα και ο Ήλιος, και το πρώτο που έγραψε μετά το βραβείο Νόμπελ, το οποίο κέρδισε το 2017, ο Καζούο Ισιγκούρο πραγματεύεται την πιο δύσκολη και παράδοξη των σχέσεων (για εμάς, τουλάχιστον, που ζούμε στο σήμερα, μέχρι να μας διαψεύσει –και για τούτο– ο  καιρός), αυτήν δηλαδή με ένα ανθρωποειδές με «συναισθήματα», την Κλάρα, καθώς και τη νομιζόμενη σχέση της με τον θεϊκό ζωοδότη της, τον Ήλιο. Η κριτική μπορεί να διαβαστεί συμπληρωματικά με το κείμενο του Γιώργου Ναθαναήλ «Άνθρωποι και μηχανές», το οποίο δημοσιεύεται στο τεύχος 149 του Βooks’ Journal, που κυκλοφορεί, αλλά και με το κείμενο «Σκέπτομαι. Υπάρχω κιόλας;», γισ το βιβλίο του Ίαν Μακ Γιούαν, Μηχανές σαν κι εμένα (Πατάκη 2019): https://booksjournal.gr/kritikes/logotexnia/4712-skeftomai-yparxo-kiolas