Νίκος Ψαρρός

Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024, στο εκλογικό πάρτι της AfD Βρανδεμβούργου, η νεολαία της πανηγύριζε τραγουδώντας το αθώο τραγούδι ενός γερμανικού συγκροτήματος ροκ, αλλάζοντας όμως το ρεφραίν του από «θα γιορτάζουμε όλη νύχτα» σε «θα τους απελάσουμε όλους».

H Εναλλακτική για τη Γερμανία, o Συνασπισμός Σάρα Βάγκενκνεχτ και η φωνή από τον τάφο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Μια ανάλυση για το αποτέλεσμα των εκλογών στη Θουριγγία και τη Σαξωνία

Με την ευκαιρία του σάλου που δημιουργήθηκε από την υποτιθέμενη διακωμώδηση του Mυστικού Δείπνου κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων, θέλω να διατυπώσω μερικές σκέψεις που αφορούν τη σχέση της χριστιανικής θρησκείας με την παρωδία, τη διακωμώδηση και, ναι, με το χλευασμό της.

…το φάντασμα του (πολιτικού) Κέντρου. Αυτό τουλάχιστον προσπάθησε να μας πει ο Αντώνης Σαμαράς στην ομιλία του της περασμένης Δευτέρας στο Πολεμικό Μουσείο, στο πλαίσιο της παρουσίασης ενός βιβλίου για το οποίο τελικά δεν μάθαμε τίποτα εκτός από τον τίτλο του. Γιατί ο Αντώνης Σαμαράς, μαζί με τον άσπονδο φίλο του Κώστα Καραμανλή, έκλεψε την παράσταση – ίσως και η παρουσίαση του βιβλίου να ήταν απλώς η ευκαιρία να δοθεί το βήμα στους δύο πρώην πρωθυπουργούς και μερικά βαττ του λεγόμενου φωτός της δημοσιότητας.

Μερικές άβολες σκέψεις που αφορούν και το δυστύχημα των Τεμπών

Πριν από μερικές μέρες έγινε χαμός στο διαδίκτυο διότι το άρτι ανακαινισθέν και παρά του πρωθυπουργού εγκαινιασθέν ανάκτορο των μακεδονικών Αιγών, της πρωτεύουσας του αρχαίου μακεδονικού βασιλείου, αποκλήθηκε στην αγγλική έκδοση μεγάλης ελληνικής εφημερίδας ως «Palace of Goats», νεοελληνιστί «ανάκτορο των κατσικιών». Σημειωτέον ότι η εφημερίδα έχει ήδη διορθώσει αυτό το faux pas.

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία

Μια από τις απόψεις που χαίρουν μιας αμφιβόλου αξίας δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό είναι ότι η Δύση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο μπροστά σε μια αναδυόμενη λαίλαπα που τροφοδοτείται από το αντιδυτικό μένος πολλών ισλαμικών κρατών με μπροστάρηδες την Τουρκία και το Ιράν και με τη συνδρομή αυταρχικών καθεστώτων όπως αυτό της Ρωσίας ή της Κίνας. Άλλες τοπικές δυνάμεις όπως η Ινδία και η Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία και ίσως μερικά κράτη της Λατινικής Αμερικής παρακολουθούν τις εξελίξεις από ασφαλή απόσταση έτοιμες να εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος κάθε αδυναμία της μιας ή της άλλης πλευράς, ενώ δημόσια προσπαθούν να παίξουν το ρόλο του αμερόληπτου κριτή.

Σε μεγάλη καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών δημοσιεύεται ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στην Γάζα μετά την επίθεση της Χαμάς, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι μια μητέρα έξι παιδιών, κάτοικος της Γάζας, αφού έλαβε ειδοποίηση από τις δυνάμεις του Ισραήλ ότι η περιοχή που κατοικεί θα βομβαρδιστεί, κατέφυγε σε ασφαλές σημείο, το οποίο της υποδείχθηκε επίσης από τις δυνάμεις του Ισραήλ, και προφανώς επιβίωσε μαζί με τα παιδιά της. Το σπίτι καταστράφηκε κατά το βομβαρδισμό και επιστρέφοντας στα ερείπια αναρωτήθηκε, όπως μας λέει το ρεπορτάζ στην επικεφαλίδα: «Τι έκαναν τα παιδιά μου για να το αξίζουν αυτό;»

(ή Η επανάληψη της ιστορίας σαν φάρσα)