Τεύχος 128

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία άνοιξε για μία ακόμη φορά τη συζήτηση περί πολέμου. Υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι; Έχει κανόνες το διεθνές σύστημα; Μπορεί το διεθνές δίκαιο, η δικαιοσύνη και η ηθική να ρυθμίσουν την παγκόσμια ασφάλεια; Μπορεί κάποιο κράτος να είναι ουδέτερο σε έναν άδικο πόλεμο; Τι σημαίνει υποστήριξη μίας χώρας που αμύνεται; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα μπορούν να συνοψιστούν στον όρο: «η σωστή πλευρά της ιστορίας».

Για πολλούς, κυρίως στην Ελλάδα, ο Κόλιν Πάουελ, που πέθανε στις 18 Οκτωβρίου 2021, από επιπλοκές του covid-19, ήταν ένα «γεράκι».  Ο άνθρωπος που δικαιολόγησε στη διεθνή κοινότητα τη στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ. Η πραγματικότητα είναι πως η επέμβαση στο Ιράκ το 2003 άφησε έντονο τραύμα στην αξιοπιστία και στην αποτελεσματικότητα των διεθνών θεσμών. Επίσης, οδήγησε στη μεγαλύτερη ρήξη στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παναγής Παναγιωτόπουλος, Το Γεγονός. Γιατί άλλαξε ο κόσμος μετά την 11η Σεπτεμβρίου, επίμετρο: Νικόλας Σεβαστάκης, Οξύ, β’ έκδοση, Αθήνα 2021

«Καμία ημέρα δεν θα σας σβήσει από τη μνήμη του χρόνου». Αυτή η φράση από την Αινειάδα του Βιργιλίου βρίσκεται στον κεντρικό τοίχο του μνημείου για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τα χιλιάδες θύματα, οι φωτογραφίες των οποίων υπάρχουν στο μνημείο, είναι η κινητήριος δύναμη της μνήμης για την ημέρα που γκρέμισε τις βεβαιότητες και όρισε τη μετανεωτερικότητα της ασφάλειας του 21ου αιώνα.

Θάνος Βερέμης- Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Ιωάννης Καποδίστριας. Ο «αμνός» της Παλιγγενεσίας των Ελλήνων,  Μεταίχμιο, Αθήνα 2020, 232 σελ.

Ένα σύντομο, περιεκτικό βιβλίο, το οποίο χρησιμοποιεί πηγές και βιβλιογραφία, αλλά είναι ευκολονόητο και ευκολοδιάβαστο. Μία εισαγωγή στην προσωπικότητα, το έργο και την τραγωδία του πρώτου κυβερνήτη.

Για ποιο λόγο προσωπικότητες της αριστεράς, όπως ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος, εξυμνούν την υποτίθεται ανατρεπτική βία; Είναι η βία μαμή της ιστορίας; Και γιατί προτείνεται συχνά ένα γενικότερο πλαίσιο αμφισβήτησης της δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών στο όνομα μιας κάποιας άλλης δικαιοσύνης «του λαού»; [TBJ]

 Η τρομοκρατία σήμερα στρατολογεί από μία ευρύτερη και ετερόκλητη ριζοσπαστικοποιημένη βάση. Το κράτος πρέπει να κάνει δύο απλά πράγματα: α) να τιμήσει τα θύματα και β) να συντρίψει πολιτικά την τρομοκρατία.

Επέτειος μνήμης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Οι Αμερικανοί έχουν ανεγείρει μνημείο το οποίο συντηρεί στην αιωνιότητα τα ονόματα και τα πρόσωπα όσων χάθηκαν εκείνη τη μέρα από το μηδενιστικό χτύπημα της τρομοκρατίας. Το αντίθετο ακριβώς από ό,τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας - όπου αντί για τη μνήμη προωθείται η λήθη.

Η προσφορά του Λουκά Παπαδήμου. Με αφορμή την επίθεση του πρωθυπουργού κατά των "τραπεζιτών" από το διάγγελμα εχθροπάθειας της Ιθάκης. 

Θεωρώ πως η φράση “Forza Mattarella” βρέθηκε στο στόμα πολλών (ιδίως Ελλήνων που κάηκαν με στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) όταν διάβασαν την είδηση για την άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Ιταλίας, Σέρτζο Ματαρέλα, να επικυρώσει τον διορισμό του καθηγητή Σαβόνα στη θέση του υπουργού Οικονομικών (επειδή είχε μιλήσει υπέρ της εξόδου της Ιταλίας από την ευρωζώνη) και την ανάθεση, τελικά, του σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών στον Κάρλο Κοταρέλι. Είμαι σίγουρος πως πάρα πολλοί έχουμε κάνει τη σύνδεση με την περίπτωση του Γιάνη Βαρουφάκη και με τη διαφορετική κατάληξη που είχαν στην Ελλάδα οι πολιτικές εξελίξεις.

Η βίαιη επίθεση και ο ξυλοδαρμός του Γιάννη Μπουτάρη πρέπει να λειτουργήσει ως η θρυαλλίδα που θα βάλει ένα τέλος στην κανονικοποίηση και στην υποστήριξη της βίας. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα ξεκάθαρο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο κατά της βίας και των δύο άκρων. Το κράτος, αν θεωρεί πως έχει ακόμη λόγο ύπαρξης, πρέπει να αντιμετωπίσει τη βία δυναμικά.