22/1/2015

Γράφτηκε από τον Κυριάκος Αθανασιάδης

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Μια νέα, δυναμική, στιλπνή, καλά συγκερασμένη μηχανή λιμάρει τα νύχια της, πανηγυρίζοντας σιγαλά, μελωδικά, τη μεγαλειώδη νίκη της Κυριακής.

Θέλει να φωνάξει: μα δεν θα το κάνει. Λαχταρά να τσιρίξει: μα απαιτείται υπομονή. Αδημονεί να βρυχηθεί: μα καθετί, ναι, καθετί στην ώρα του.

Είναι καμωμένη —α, η μηχανή! η μηχανή!— από σάρκα, δόντια, νύχια, ματιές, μελάνι, λόγια: είναι οι στυλοβάτες τού Αύριο, είναι οι Κομισάριοι.

Κυριάκος Αθανασιάδης

Κυριάκος Αθανασιάδης. Συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Δώδεκα (1991), Μικροί κόσμοι (1996), Το σάβανο της Χιονάτης (2000), Το βασίλειο του αποχαιρετισμού (2002), Πανταχού απών (2007), Ζα Ζα (2012). Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Η Κόκκινη Μαρία.