Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Ένα αγόρι πλέει στον αέρα μέσα σε μια βαρκούλα, βαστώντας ένα άλλο κορμί, πιο λιγνό, στην αγκαλιά του. Κάποιοι λεν για μιαν άδεια ανύπαρκτη.

Κόμματα, πολίτες, λογαριασμοί στα social, φενάκες, τα όρια της ελευθερίας και τα συρματοπλέγματά της, μια τραγικωμωδία με άβαταρ-προσωπίδες.

Στο τέλος όλοι μαζί θα αποθανατιστούμε (με όμικρον, όχι με άλφα) σε μια selfie που δε θα μας χωρά και που κάποιος θα πετάξει σ' ένα συρτάρι.