Σκοντάφτει
σε άνωση φωτός
και επιστρέφει:

Στο δέντρο
μια μόλις που άδειασε αιώρα
δονεί ακόμα
αστραφτερό μετέωρο ενός γέλιου
ταλάντωση της αλυσίδαςτο διανέμε

Στη μέση το πηγάδι
και στον κουβά
αφρώδες ξέχειλο ξεδίψασμα
λαμποκοπάει και χύνεται

Ψηλά υφάδι της αράχνης
βρίσκει τις αφανείς οδούς
της ένωσης
κυκλοτερή δεσμό οδηγώντας
στο κέντρο πάμφωτου
κινδύνου

Στο χώμα ταπεινό ηφαίστειο
της μυρμηγκοφωλιάς
επείγεται κιεκρήγνυται
σπορά εφήμερου
στο χρόνο

Και μέσα εδώ
άφταιγο φίδι και κακό
δρέποντας το γλυκύ καρπό
χωράει στην αθωότητα
κρυμμένο